U bent hier

Review Belphegor – Totenritual

Posted by Erik op Sunday, 29 October 2017

Rating:

Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Belphegor

Album: Totenritual

Genre: Blackened Death Metal

Label: Nuclear Blast

De Oostenrijkse rituele blackmetalband Belphegor, genoemd naar de Moabietse God Bääl Peor, timmert al veel jaren aan de weg. Met succes. Binnen hun genre zijn ze ondertussen uitgegroeid tot een gevestigde waarde. Sinds de jaren '90 levert Belphegor vakwerk af, en heeft menig podium in een Hels vuur ondergedompeld. Ook op Totenritual blijft deze blackened deathmetalband hoogstaande donkere walmen doen ontstaan, die je gegarandeerd koude rillingen zullen bezorgen tot de bot. Nee, bij songs als Baphomet, The Devil's Son, Swinefever - Regent of the Pigs. Is geen enkel streepje zonlicht te bespeuren. Integendeel. Belphegor is bovendien zo een band die ingrediënten van blackmetal perfect verweeft met deathmetal invloeden. Dat was in het verleden zo, dat is nog steeds het geval. Deze duistere rituele trip, naar de diepste kerkers van de Hel, bezorgt je song na song huiveringen tot angstaanvallen. Dat is in grote mate de verdienste van die toch wel unieke kruisbestuiving tussen elk van de muzikanten, met de grafstem van frontman Sauron, die je als de duivel 'himself' bezweert en in meezuigt naar die diepste kerkers van de Hel. Ontsnappen is namelijk onmogelijk eens die tongen van de Hel je voeten likken.

Op Totenritual worden wellicht geen nieuwe wegen ingeslagen. Belphegor klinkt anno 2017 nog even dodelijk als op hun debuut in 1991. Maar daar is echt niets mis mee. Het concept heeft altijd gewerkt. Dit is het soort black/deathmetal waarbij je als luisteraar tot absolute waanzin wordt gedreven. Langzaam maar zeker. Daar is nooit iets mis mee geweest. Dus waarom zouden ze? De Oostenrijkers klieven door deze aanpak nog steeds vlijmscherp doorheen je hart, en doen je ziel ontwaken in complete duisternis. Indrukwekkende duisternis wel te verstaan. Luister maar naar huiveringwekkende perfect in elkaar gestoken songs als Spell of Reflection, Embracing a Star tot afsluiter Totenritual. En voel de koude rillingen als zweetdruppels over je vege lijf lopen. Terwijl je telkens opnieuw de meest weerzinwekkende demonen uit die duisternis, diep in de ogen kijkt. Het meest opvallende echter, er is geen enkele song die boven de andere uitsteekt. We raden aan deze donkere trip van begin tot einde te ondergaan. Het is namelijk het totaal concept dat ons over de streep trok. Bij het vallen van de nacht, voelt de stem van Sauron dan ook aan als ijskoude klauwen die je de strot dichtknijpen, waarna mythische wezens uit de duister bossen langzaam het leven uit je lichaam zuigen. Tot jouw ziel een onderkomen heeft gevonden in die eerder vernoemde diepste kerker van de Hel.

Zonder meer is Totenritual het bewijs dat Belphegor na al die jaren nog steeds meesters zijn in hun vak. De opvolging mag dan staan stampen tegen de poorten van de Hel. Belphegor wil van geen wijken weten. Gelukkig maar. We ondergingen deze Helse trip, met het bloed op de lippen en de dood in de ogen. Diep onder de indruk, lieten we ons gewillig meedrijven naar de bodem van de Hel, om nooit meer weer te keren naar daglicht. Een indrukwekkende gewaarwording, die het meest duistere van onze ziel naar boven bracht.

Tracklist: