Review Nightwish - Decades - An Archive Of Song 1996-2015

Rating: 
9
Uw beoordeling: 9

Artiest: Nightwish

Album: Decades - An Archive Of Song 1996-2015

Genre: Symphonic Metal

Label: Nuclear Blast

Bereid je voor op een reis door de tijd met het nieuwe compilatiealbum van Nightwish: Decades. Van elk studioalbum zijn enkele nummers geplukt die volgens oprichter Tuomas Holopainen het ondertussen meer dan 20 jarig bestaan van Nightwish goed samenvatten. Dit betekent dus dat de drie verschillende zangeressen Tarja Turunen, Anette Olzon en huidig zangeres Floor Jansen allen te horen zijn op hun respectievelijke nummers.

We keren nummer na nummer verder terug in het verleden. Ja, er wordt aangevangen met The Greatest Show On Earth en Élan van het laatste album Endless Forms Most Beautiful om uiteindelijk terug te keren tot 1995 met Elvenpath en Carpenter van Elvenpath. Een interessante opzet van dit compilatiealbum.

Het album vangt dus aan met The Greatest Show on Earth. Een niet makkelijk te verteren nummer, dat maar liefst 23 minuten lang is. Deze laatste track van Endless Forms Most Beautiful is heel speciaal en theatraal, maar vat dat album wel goed samen, handelend over de natuur, evolutie en wetenschap. Het lichter verteerbare Elan dat erop volgt (let wel: rare, plotse overgang) zou misschien een betere starter geweest zijn. Hier horen we Nightwish van een vrij poppy maar ook folky kant. Deze single van voorgenoemd album is echter een prachtig, rustig nummer. My Walden zet deze folky toets verder. Vooral in Elan blinkt Floor Jansen uit met een zachte zang. Echter geen van deze nummers toont haar volle capaciteiten. De nadruk ligt dus op de muziek bij het uitkiezen van deze compilatie.

Dan wordt er teruggegaan naar 2015, Imaginaerum. Hiervan zijn Storytime en het leuke I Want My Tears Back geselecteerd. Deze eerste twee nummers met Anette Olzon omvatten een fantasierijke periode van de band. Storytime is een publieksfavoriet waar veel geheadbang bij te pas komt, I Want My Tears Back heel anders, een meezinger en ten zeerste dansbaar.

De prijs voor meest poppy nummer gaat naar Amaranth, dat toendertijd Anette Olzon aan het publiek voorstelde, met soms destructieve commentaren tot gevolg. Het werd echter live zo vaak gespeeld (en soms nog steeds) dat het niet kon ontbreken. Het magistrale The Poet And The Pendulum daarentegen geeft opnieuw de boost die nodig was. Een veelzijdig nummer van zo'n 13 minuten dat een van de hoogtepunten was van Dark Passion Play.

Vanaf nu zullen vooral de oude fans (en/of ex-fans) behaagd worden. Nemo en I Wish I Had An Angel starten het Tarja tijdperk. Twee gigantisch populaire nummers van het prachtalbum Once. Bij de nummers dient gewoon geen uitleg gegeven te worden. Om nog maar te zwijgen over het prachtige Ghost Love Score.

De overgang naar Century Child komt er met het rauwe Slaying The Dreamer, dat vooral gedomineerd wordt door zware gitaarmelodieën. Het klinkt al iets ouder en we zijn duidelijk nu in een andere periode van de band beland. De rauwe stem van Marco Hietala die op dit album voor het eerst de band vervoegde en de eerste echte operazang van Tarja zijn hier te horen. Het gaat over met een rustmoment van enkele seconden in het bombastische End Of All Hope. Een kenmerkende song van Century Child, maar waar is dat prachtnummer genaamd Ever Dream dat live nog steeds zo vaak in de setlist opduikt? Dit missen we toch wel op deze compilatie.

Over The Hills And Far Away wordt gerepresenteerd door 10th Man Down. Op zich niet zo'n kanjer van een nummer waardoor het geheel even in een dipje komt. Op naar het Wishmaster album dan maar! Maar wat, de titeltrack zelf is niet te bespeuren? Foei, Tuomas! Er werd gekozen voor The Kinslayer en Dead Boy's Poem. Het ene heel energiek, het ander rustig en gevoelig. Opnieuw toont het aan dat de nummers niet op populariteit zijn uitgekozen maar op betekenis binnen band en muziek.

Oceanborn, de doorbraak van Nightwish, is aan de beurt. Gethsemane is heel keyboard gefocust, met Tarja's hoge sopranostem zoals we ze kennen. De 'gothic periode' van de band horen we in Devil & The Deep Dark Ocean, met de duistere vocalen van toenmalig bassist Sami. Ook Sacraments of Wilderness komt nog aan bod, een zweverig nummer maar muzikaal oh zo verfijnd. Oceanborn krijgt maar liefst vier nummers op deze compilatie, want ook het emotionele Sleeping Sun ontbreekt niet. Dit rustig nummer zette Nightwish destijds in de spotlight.

De slotfase dan. Elvenpath laat de ware roots van Nightwish horen, atmosferische muziek over leven en natuur met een zangeres om enkele teksten te zingen. Carpenter verscheen als single en laat zang van Tuomas horen, iets dat nadien niet echt meer voorkwam. Tot slot is nog de demoversie van Nightwish toegevoegd die de essentie blootlegt en hoe het allemaal begon: akoestisch en atmosferisch.

Voor wie onder een steen geleefd heeft de laatste 10 tot 20 jaar, is dit nieuw compilatiealbum een goede weergave van de band doorheen de jaren. Er zijn echter ook andere compilaties en greatest hits cd's die misschien net iets meer de beste nummers van de band omvatten. Toch is Decades relevant, al is het maar om de evolutie en historie vam de band te ontdekken of herbeleven.

Tracklist:

CD 1:

01. The Greatest Show On Earth
02. Élan
03. My Walden
04. Storytime
05. I Want My Tears Back
06. Amaranth
07. The Poet And The Pendulum
08. Nemo
09. Wish I Had An Angel

CD 2:

01. Ghost Love Score
02. Slaying The Dreamer
03. End Of All Hope
04. 10th Man Down
05. The Kinslayer
06. Dead Boy’s Poem
07. Gethsemane
08. Devil & The Deep Dark Ocean
09. Sacrament Of Wilderness
10. Sleeping Sun
11. Elvenpath
12. The Carpenter
13. Nightwish (demo)

Meer info over Nightwish:

nightwish decades album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!