Interview Crimson Shadows

Artiest: Crimson Shadows

Geïnterviewden: Jimi (zang), Morgan (gitaar)

Interview afgenomen in: Biebob

Label: Napalm Records

Tussen de slaapzakken en lege flessen door vinden we in de tourbus nog net een plaatsje om de Canadezen van Crimson Shadows op de rooster te leggen. Zanger Jimi en gitarist Morgan zijn uitgelaten als schooljongens en kwebbelen een eindweegs over hun band.

Dag heren. Crimson Shadows is nog een relatief onbekende band, wat moeten we over jullie weten?

Crimson Shadows werd acht jaar opgericht in Toronto en na wat troubles in de woelige beginjaren beschikken we nu toch al drie jaar over een stabiele line-up. In 2012 brachten we een full-length album ‘Glory On The Battlefield’ uit maar die werd buiten Canada niet echt opgepikt. Alles is in een stroomversnelling gekomen door de Wacken Metal Battle in 2013. Eerst wonnen we de nationale voorronde in Canada en tot onze verbazing eindigden we in de internationale competitie van 25 bands ook op de eerste plaats. Door die overwinning kregen we plots heel wat aandacht en dat merken we ook aan de respons op ons tweede album ‘Kings Amongst Men’ dat bij Napalm Records is uitgekomen. Dit is onze eerste Europese tournee na een uitgebreide ‘coast-to-coast’ tour in ons thuisland.

Het is opvallend dat Canadese bands altijd iets speciaals doen met bestaande genres: Voivod is thrash maar dan anders, Infernal Majesty is black metal maar dan anders, Annihilator is speed metal maar … . En jullie doen iets nieuws met power metal. Hoe komt dat?

We halen inderdaad wel inspiratie bij andere bands maar proberen er steeds onze eigen draai aan te geven. Ik denk dat het voor een deel te maken heeft met landschap en geschiedenis. We zijn een relatief jong land, nog geen 150 jaar oud, jullie hebben bier dat een langere traditie heeft. We zijn misschien nog maar de vijfde generatie Canadezen en net als onze voorouders zijn we nog onze weg aan het zoeken en dat heeft misschien zijn invloed op onze manier van leven. Constant zoeken en proberen. En natuurlijk is er het uitgestrekte landschap dat voor inspiratie zorgt maar ook voor een zeker isolement. Aanpassen zit in ons bloed.

Eigenlijk is het Canadese volk in zijn geheel nog maar in zijn puberteit en zijn we nog bezig met volwassen te worden. Dat heeft ook zijn gevolgen voor de manier waarop we omgaan met cultuur. Ik denk dat er in de toekomst nog veel Canadese bands zullen opduiken die potten gaan breken.

Jullie worden vaak vergeleken met Dragonforce, Children Of Bodom en de oude In Flames. Hoe definiëren jullie zelf jullie muziek?

Fast melodic  power death metal, een hele mond vol maar het dekt de lading denk ik. We vinden die vergelijkingen met de bands die je noemt trouwens verre van erg. We beschouwen het zelfs als een compliment. Ondertussen hebben we een aantal van die bands ook al persoonlijk ontmoet en het is zeker geen belediging om samen met hen in één zin genoemd te worden. Vroeger droomden we zelfs hardop ‘als we ooit zouden kunnen klinken zoals…’ en kijk ons nu!

Wat zijn jullie ambities met Crimson Shadows?

We zijn niet opgericht om half werk te doen. We willen alles: een ruime discografie, optredens in heel de wereld en op alle belangrijke festivals, … In februari zullen we 9 jaar bestaan en geen haar op ons hoofd dat er aan denkt om te stoppen of enigszins te vertragen. Natuurlijk vergt dat opofferingen. Stabiele relaties, vast werk en zelfs een vaste woonplaats zijn verre van vanzelfsprekend voor ons maar we hebben het er voor over. We zijn in de eerste plaats getrouwd met deze band. Ook qua repeteren zijn we erg gedisciplineerd. Elke zondag, dinsdag en donderdag zijn vaste repetitiedagen en er is geen enkele excuus om ze te missen. De wil om contant beter te worden drijft ons voort.

Jullie openen voor Alestorm op deze tour. Hoe is dat om het voorprogramma te zijn van die band?

We zijn enorm geschrokken van de positieve respons die we krijgen van het publiek, we voelen ons erg welkom. Ook de relatie met Alestorm is schitterend. Het zijn leuke gasten om samen mee op pad te gaan en ik heb dankzij deze tour ook al veel plaatsen en bezienswaardigheden gezien die een diepe indruk hebben gemaakt.

Zien jullie een verschil tussen het Europese publiek en het publiek in Noord-Amerika?

Jazeker. In de VS en Canada houdt men niet in het minst rekening met de mensen die op de eerste rijen staan, er wordt constant geduwd en getrokken. In Europa kunnen ze weliswaar een flinke moshpit op gang trekken maar er is veel meer respect voor het publiek dat liever rustig naar de show kijkt. Ik denk dat veel te maken heeft met het verschil in alcoholtolerantie. Bij ons en in de VS is men erg strikt op dat gebied dus als men naar een concert gaat wil men zo snel mogelijk zo veel mogelijk drinken, met de gekende gevolgen. Jullie gaan veel volwassener om met  alcohol en hebben minder de neiging om het beest uit te hangen. Iedereen heeft het hier naar zijn zin. Jullie lijken ook veel aandachtiger tijdens een concert, elke noot die we spelen wordt gezien en gehoord.

Tot slot, waarom moet iedereen Crimson Shadows gaan bekijken of beluisteren?

Omdat we goedlachse, vriendelijke Canadese jongens zijn die houden van wat ze doen. We zijn enorm dankbaar voor de kansen die we krijgen en nog elke dag verwachten we om wakker te worden uit deze droom. Niemand klinkt als ons en als je komt kijken doen we één belofte: we deliver!

Categorie: