U bent hier

Huntress - Spell Eater

Posted by Anoniem (niet gecontroleerd) op Friday, 20 April 2012

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: Huntress

Album: Spell Eater

Genre: Heavy metal

Label: Napalm Records

Heavy metal gaat wel degelijk samen met vrouwen. Dit bewijzen genoeg bands en groupies in het heden en het verleden. Dat het ook samengaat met vrouwelijke vocals, bewijst Huntress voor eens en altijd. Speelse riffs met een duister randje en een stem die het allemaal samenbind.

Female-fronted metal mag dan wel niets nieuws onder de zon zijn. Door Huntress de underground uit te trekken slaagt Napalm Records zeker een mooie slag thuis. Niet enkel door de uiterlijke kenmerken van de (euh) band maar ook en vooral door de 4-octaven reikende stem van deze heavy-metal front zangeres.

Nu dit laatste zal ze ongetwijfeld wel hebben gehaald uit haar verleden. Uit de opera achtergrond van Jill Janus moet wel wat zijn blijven hangen als je bekijkt hoe ze het ene na het andere nummer op deze plaat weet op te hemelen. Dit toont ze al meteen op de opener en tevens de titel-song van 'Spell Eater'.

Ze speelt er moeiteloos met verschillende toonhoogtes die mooi opgevolgd worden door een bonkende drum. Dit gaat zo maar door op zowat alle nummers tot ze op 'Snow Witch' wel even tussendoor een andere weg inslaat. Als een ware heks weet ze je in de ban te houden samen met een puur strakke gitaarlijn.

Halfweg het album krijgen we het lang verwachte paradepaardje van 'Spell Eater'. De onlangs uitgebrachte single en ongetwijfelde hit op Youtube 'Eight Of Swords' met zijn meer dan 78.000 views, om dan enkel de officiele release maar te vernoemen. Dat de krachtige long inhoud van Jill hiervoor worden uitgespeeld zal geen kat ontkennen, maar evenmin beklagen.

Zeker ook de moeite van het vermelden waard is het nummer 'Children'. Even een korte intro door bassist Eric Harris die na een fantastische 5 seconden prachtig aanvulling vind in een luchtig gitaarspel van het duo Blake en Ian. Dit zou wel eens een volgende single uit het album kunnen worden, een heavy-metal anthem als het is.

Met 'Terror' gaat het quintet dan weer even de hardere toer op om hierna met hun vertrouwde sound af te sluiten. Hiervoor zorgt 'The Tower' als track nummer 10 op dit album. Opvallend, weer een 10-trackig album, wat er juist zo magisch blijkt aan dat getal heb ik het raden naar.

Wat vele metalheads betreft zou dit album ongetwijfeld nog wat langer mogen duren. Nu ja, indien je het op 27 april uit het rek haalt kan je het zo vaak afspelen als je wil.

Tracklist: