Sylar - To Whom It May Concern

Rating: 
0
Nog geen stemmen

Artiest: Sylar

Album: To Whom It May Concern

Genre: hardcore

Label: Razor & Tie

Score: 98/100

Ken je de rechte lijn naar de hemel? Nee? Luister maar eens naar het album ‘To Whom May It Concern’ van Sylar. Want de volgende review zal alles zeggen wat Sylar zal en kan gaan betekenen voor menig fan van de combinatie van metalcore, hardcore, groove, djent, experimental, rap, funk en electronics.

Sylar. Een vrijwel onbekende naam voor de hedendaagse core wereld. Laten we hopen dat door deze review, en door alle andere reviews die er worden gemaakt over dit album, hun score naar 100% gaat in plaats van nog een beetje te hangen in het onbekende. De wijze waarop ik hen heb leren kennen, is eigenlijk raar. Toen ze nog maar 209 fans hadden op Facebook, werd ik voorgesteld aan hun demo’s. De demo’s die Sylar op het publiek gooide, waren nog geen procent van wat ze nu moeten voorstellen. En eind december 2014 heeft Sylar meer dan 25.000 fans.

Ze begonnen met een EP genaamd ‘Cutting The Ties’ in 2011. Als je dat kleine plaatje nu zou horen, zou je denken, is dit Sylar? Het is ook niet te geloven dat een band als Sylar zo’n EP heeft gemaakt. ‘Cutting The Ties’ laat de talenten van zanger Jayden Panesso, gitaristen Dustin Jennings en Miguel Cardona, bassist Travis Hufton en drummer Thomas Veroutis zien, maar dat is nog maar het minste van de muzikale talenten die ze in het hedendaagse vertonen. ‘Cutting The Ties’ was een echte metalcore/deathcore EP. Niet dat het slecht was, zeker en vast niet, maar de talenten die Jayden en co. nu hebben, gaan echt veel verder dan dit.

In 2013 konden we dan kennismaken met hun tweede EP, genaamd ‘Deadbeat’. De EP viel vooral op aangezien de zanger van Emmure, Frankie Palmeri, hier een guestvocal op heeft, namelijk op de song Ivory’s Ashes. Maar niet alleen door dat, ook de lyric van Jayden op de song Deadbeat, namelijk Break ya fuckin’ neck werd een voltreffer. Sylar kreeg een hoogstaand effect en hun Facebook-fans werden de hoogte ingeschoten. Maar Jayden en co. zouden zich toch nog moeten bewijzen aan het publiek. ‘Deadbeat’ was een lekkere kanjer, waar Jayden al zijn cleans naar voren liet brengen, meer electronics werden ingevoerd waar we Jayden zijn emoties volledig konden horen.

En toen kwam er in mei 2014 hun debuutalbum, namelijk ‘To Whom It May Concern’. Het album werd al eerder gepresenteerd door een vroegere uitgave van hun songs Golden Retreat en Mirrors, maar toen het album echt uitkwam, werden menig fan van Sylar geshockeerd door hoe goed een album kan zijn.

Het album begint met een prachtige intro, namelijk To Whom May It Concern. Met de meest opmerkelijke elektronische tonen en lyrics wordt het album opengereten en spat de song Prescription Meditation op je los. Als je even de tijd neemt om de YouTube video van deze song erbij te nemen, merk je direct wat wordt bedoeld met Sylar. Het gevoel van Jayden in mimiek, non-verbaal gedrag en stem is ongelooflijk!! De guestvocals passen in een perfect plaatje naast de duistere lyrics van Sylar: ‘Listen to every word I put in to my plead for help. Are you even concerned that my whole life has gone through hell? Another pill, another thrill. Still on the search for what’s real’. Lyrics die je aangrijpen, die je bij blijven. Jayden en co. hebben een plaat van formaat gemaakt. Breakdowns die je hoofd doen tollen en die gewoon perfect in deze agressieve en rauw plaat passen.

Maar wacht maar even, want bij de song Mirrors slaat pas echt je hoofd los. Met een beginnende elektronische invloed schreeuwt Jayden en co. door de microfoon ‘I’m sick, I’m fucked, I feel no pain’. De song heeft de meest gevoelsmatige lyrics voor een single. Teksten als ‘Mirrors surround me, the thought of you is no longer in place, … The voices in my head say daddy’s fucking proud. But I don’t give a shit, I’d rather die right now’ laten de track exploderen. Jayden laat zich van zijn meest gevoelige kant ooit zien. Het is een duidelijke waar de meest gevoelige tonen worden geplaatst, zowel in lyrics als muziek. Alles past, er is communicatie en samenwerking. Clean, bruut, rauw en agressief. Dit is gewoon één van de beste nummers van de CD.

Met Two-Timer en Live/Breathe toont Sylar nogmaals zijn sterke kanten. Dit is gewoon pure core. Deze lyrics nemen je, pakken je op en smijten je weg. En zo blijft het voortdurend gaan. Die pure diepheid van gevoel neemt je volledig in hun CD op. En dan door de korte Interlude I en Interlude II horen we de sterke invloeden die Sylar heeft van Linkin Park, Limp Bizkit, Spineshank, Spiritfall, Emmure en alle mooie gevarieerde core bands van tegenwoordig. Net zoals bij ‘Golden Retreat’ horen we een typisch Emmure-geluid. Daarnaast geven de electronics de meerwaarde aan de song en zijn er van breakdowns ook niet genoeg... Wat een brute kracht! Sylar blaast omver met zijn groove, djent en core.

Ook de zachte kant van Jayden wordt benadrukt met de song Never Let It Go. De melodische stemtechnieken laten zien dat de zanger echt wel uit vele kanten bestaat. Het gevoel staat erg centraal in deze song en de duidelijke beïnvloeding van rap, metalcore, electronics, ritme en groove staat sterk centraal. En dan tekent Sylar het album met de juiste song, namelijk Yours Truly, met een intro van een drumsolo om daarna over te gaan naar sterke, keiharde, brute en arrogante gitaarrifs gecombineerd met de lyric ‘Check it out now. This is my confession, yours truly. Real talk.’ Deze song is zo hard en oprecht dat kippenvel iedere keer optreedt als we alleen maar de mooie tonen en lyrics van deze song horen. Zanger Jayden laat zich clean, helder, agressief en bruut horen in combinatie met de juiste instrumenten, tonen, ritmes, rap en nü-metal. Eindigen doet Jayden en co. met de lyric ‘This story ends without a sequel’.

De inspiratie die Jayden zoekt in zijn eigen leven is magisch. Het sleept je mee en geven je een zeer sterk samenhorigheidsgevoel. Sylar geeft het je, biedt je steun en vertrouwen.

Sylar is een ongelooflijke band, die gaat van een combinatie van melodic hardcore, metalcore, hardcore en electronics naar agressieve, brute en rauwe metal met typische funk, soul en passie.

Dit is ‘To Whom May It Concern’. Dit is Sylar. En we hopen dat Sylar zo snel mogelijk naar België of Nederland komt, want deze smakelijke songs willen wij echt wel eens live horen!

Tracklist:

  1. To Whom May It Concern
  2. Prescription Meditation
  3. Mirrors
  4. Two-Timer
  5. Live/Breathe
  6. Interlude I
  7. Golden Retreat
  8. Spitting Image
  9. Interlude II
  10. Never Let It Go
  11. Substance (ft. Doriano Magliano)
  12. Yours Truly

Meer info over Sylar:

sylar to whom it may concern cover

Categorie: