Review Power Prog & Metal Fest 2014 (dag 3)

Datum: 
zondag, 20 april, 2014

Paasweekend, dat betekent voor de doorgewinterde metalhead het eerste festival - op Durbuy Rock Festival misschien na - van het jaar. De Lotto Mons Expo was opnieuw de accommodatie voor het Power Prog & Metal Fest. Drie dagen vol met bands uit diverse metalgenres met dit jaar PAIN, My Dying Bride en Saxon als headliners.

Vandaag stonden er evenveel bands op het programma als de dag ervoor, onze dag begon met Fireforce. Deze Vlaamse power metalband is aan een grote opmars bezig. Vorig jaar stonden ze hier ook, maar dan als eerste band op de eerste dag. Toen was er nog lang niet veel publiek in de zaal vermits de inkom niet zo vlot verliep en de band al moest beginnen spelen wanneer er amper personen binnen waren. Dit jaar kregen ze een hogere positie en toonden ze wat ze waard zijn. Zelfs het decor op het podium was mooi in orde gebracht, met een vlag, valse muren en panters of andere katachtige wezens die erbovenuit torenden. Er was nog niet zoveel volk zo vroeg op de dag maar iedereen stond genoeg verspreid zodat de zaal nog goed gevuld leek. De band deed goed hun best, muzikaal speelden ze een strakke set die menig toeschouwer aan het headbangen kreeg. Binnen enkele maanden brengen ze een nieuw album uit, hier speelden ze ook een nummer van. Dit klonk veelbelovend, dus laat maar komen!

We hebben tot nu toe nog niet specifiek het festival zelf besproken. Dat kan uiteraard niet ontbreken. Binnen stond de bandmerchandise aan weerskanten van de zaal, met twee bars in het midden van de zaal, die naargelang op welk podium er een band speelde, de ene open ging en de andere sloot. Buiten was er meer te beleven. Daar stond de kleine metalmarkt, nog een drankkraam en de eetkramen. Integendeel tot twee jaar geleden, was het nu beperkt tot frieten, hamburgers, hotdogs, pasta en wafels. Kebabs en pizza waren jammer genoeg verdwenen. De metalmarkt bestond uit enkele cd winkeltjes en juwelen- en bandmerchandise standjes. Even rondkuieren en je was klaar, op naar de bands opnieuw.

Vanden Plas stond te spelen op de Alpha stage. Een band die al sinds eind de jaren ’80 bezig is, maar nog niet veel bekendheid verworven hebben. Standaard heavy metal met een progressieve toets, maar niks speciaals.

Mayan volgde hen op. Ze zetten een sterke show neer. Maar vergeet niet dat het een speciale groep is, niet voor iedereen weggelegd. Ze zijn muzikaal zeer technisch en de ritmes veranderen steeds, wat het niet makkelijk maakt voor 'beginnelingen' om van de band te houden en mee te doen. Maar de artiesten doen dit bewust, ze houden niet van eenvoudige, eenzijdige muziek. Ook vocaal valt er wat te beleven, met maar liefst drie vaste stemmen, gastartiesten niet meegerekend. In het begin was grunter Mark Jansen amper te horen, maar gelukkig werd dit na een tweetal nummers opgelost. Wie er wel bovenuit stak, was de bombastische Henning Basse. Met zijn krachtige stem bewees hij opnieuw wat hij waard was als zanger. Laura Macri zong de opera-stem en werd hierbij vergezeld door Marcela Bovio van Stream of Passion. Muzikaal is Mayan zeer goed, maar zonder al deze stemmen zou het een pak minder zijn. Ook de interactie met het publiek en tussen de band zelf was om over naar huis te spreken. Ze speelden een setlist die bestond uit nummers van hun beide albums, leuk dat ook eerste album Quarterpast nog zo fel gespeeld werd. Antagonize is een prima nieuw album, maar het publiek is nog altijd meer bekend met die eerste nummers.

Fates Warning volgde hen op. Ze speelden rustige melodische metal. Het was een sfeervol en leuk tussendoortje met al de zwaardere metal die we vandaag al gehoord hadden en vlak voor Finntroll. Maar velen stonden te wachten op die laatste. Finntroll zijn oude bekenden op dit festival, twee jaar geleden stonden ze hier ook al. Uitgedost met wit-zwart geschminkte gezichten en elfen of eerder trollenoren zetten ze de boel op stelten. Je kan ze graag hebben of niet, maar voor sfeer zorgen ze wel. De crowdsurfers konden zich opnieuw naar hartenlust uitleven en er werd ook gemosht. Ondanks dat het de laatste dag was en deze ten einde liep, was er dus toch nog veel activiteit.

Een ferm gevulde zaal wachtte vervolgens Therion op. Deze opera metalband met drie vocalen (Thomas Vikström, Lori Lewis en de blondine Linnea Vikström) weet altijd een grootste show op poten te zetten. Allemaal waren ze uitgedost in hun bekende stage outfits. Vanaf het eerste nummer zat de sfeer er direct in, met ‘The Rise of Sodom and ‘Gomorrah’ om dan naar het fantastische album ‘Theli’ over te gaan met ‘Invocation of Namaah’. Therion vloog er dus echt in. Ze speelden een instrumentale medley van komende rock opera album. Maar vanaf hier stopte het een beetje. Het was steeds in hetzelfde stramien. Midden het optreden hielden een aantal mensen het voor bekeken, want naargelang het optreden vorderde, kwam er niet veel variatie in. Enkel op het einde leek de boel nog even in actie te schieten met uiteraard de hit ‘To Mega Therion’. De band speelde goed door zonder al te veel publieksinteractie, waardoor ze zelfs nog een extra nummer konden spelen. Een goed optreden, maar misschien was een uur en tien minuten iets te lang.

Headliner Saxon tot slot. Zij mochten het festival afsluiten en deden dat met een knal. Deze oude rotten zijn nog lang niet uitgespeeld, integendeel, hoe energiek ze op het podium stonden en hun songs speelden voor een al even enthousiast publiek, het was gewoon enkel al leuk om zien. Muzikaal weet je wat je van Saxon mag verwachten: uitstekende heavy metal. Ze begonnen met ‘Sacrifice’ en ‘Power and the Glory’, om dan steevast over te gaan in ‘Heavy Metal Thunder’, dat luidkeels werd meegezongen door de menigte. Wat een dynamiek, wat een energie. Ze waren de gedroomde headliner voor het PPM Fest. Andere grote hits kwamen aan bod zoals ‘Battalions of Steel’, ‘To Hell and Back Again’ en ‘Wheels of Steel’. Saxon kwam nog terug voor twee bisnummers, zijnde ‘Denim and Leather’ en ‘Princess of the Night’. Zowaar de headliner met het meeste volk en een waardige afsluiter van het festival. Tevreden keerde iedereen naar huis na opnieuw een weekendje Power, Prog en Metal.

Lees de review van dag 1 hier en dag 2 hier.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!