Metal Female Voices Fest is een festival met één centraal thema: bands met een zangeres. Het werd afgelopen weekend voor de elfde keer op een rij georganiseerd. Ook deze editie bestond uit drie dagen, lees hier de review van de tweede dag.

De Impericon Never Say Die Tour. Wie kent het ook wel niet? Ik heb hier al zoveel bands mogen zien en horen, dat ik de tel wel kwijt ben. Deze tour heeft in 2013 weer namen op zich genomen waar menig core-fan wel eens van gehoord heeft. Wonderbaarlijk dat de tour niet uitverkocht was, terwijl er wel eens jaren waren dat de tour moest schuiven naar een andere zaal of locatie. Nu was alleen de Club van het muziekcentrum Trix gekozen. Daarentegen is dit wel één van de meest gezelligste en leukste locaties die er bestaan. Wie wilt nu niet eens Carnifex of Emmure in een club-show zien? Ik was er helemaal klaar voor.

Metal Female Voices Fest is een festival met één centraal thema: bands met een zangeres. Het werd afgelopen weekend voor de elfde keer op een rij georganiseerd. Ook deze editie bestond uit drie dagen, lees hier de review van de eerste avond.

Met hun debuutplaat ‘Light Up Gold’ leverden de naar Brooklyn uitgeweken Texanen van Parquet Courts één van de meest bejubelde platen van 2013 af. Zowel Pitchfork, NME als Humo: “Als we door het pop­landschap zappen, is het hier dat wij keer op keer blijven hangen.” loofden het album. Met hun aan Americana grenzende post-punk brachten ze niets nieuws onder de zon, maar als het steengoed is, kunnen we daar best vrede mee nemen. Op Pukkelpop bevestigden ze hun waarde ook live, al was de setting van een groot podium met en een spot op de middag verre van ideaal. Hun Europese tour bracht hen dit najaar onder andere naar de Charlatan in Gent, alwaar festivalblog al meteen doorhad dat een kleine club een geschiktere locatie voor deze band is. Laten we dan ook de programmatie van het Big Next programma van Democrazy nog maar eens in de verf zetten. Met Kurt Vile, Cloud Nothings, Ice Age, Michael Kiwanuka, Palma Violets,... slaagden ze er al verschillende malen in om bands, net voor hun grote doorbraak naar Gent te halen.

Scherpe teksten verhuld in een Londens East Enders accent en lekker meescheurende gitaren. Een avond van het echte punkrock gevoel op zijn best. Oi is een woord dat in alle talen van de punkmuziek verstaanbaar is en dat bewijst de Engelse Oi-punk band Cock Sparrer al een hele carrière lang. Op 23 november krijgt de band opnieuw de kans om hun beste beentje voor te zetten in ons land.