Ook de mannen van Army Of Freshman hadden er duidelijk zin in. Ze mochten de main stage openen, helaas was er niet super veel volk maar ik vond ze wel leuk klinken. Tussen de nummers in deelden ze ook demo's en posters uit. Al bij al een leuke opwarmer deze Army Of Freshman.

Na deze Army Of Freshman mocht Craig's Brother op het main podium spelen. Deze band vond ik iets minder en voortijdig vertrokken.
 
Hierna was We Came As Romans aan de beurt. Ik wist wat te verwachten van deze mannen uit Michigan. En uiteraard, voor mij waren ze een perfect om van mijn ochtendhumeur af te komen! Deze mannen laten duidelijk blijken dat ze er staan. Er werd deftig, hard en goed gespeeld. De strakke zanglijnen zijn in mooi contrast met de muziek.

The Black Pacific is een nieuwe band maar heeft een heel bekende zanger namelijk Jim Lindberg (ex frontman van Pennywise). Deze band bestaat nog maar een jaar en hebben al een zeer goed album uitgebracht dat ze kwamen voorstellen op Groezrock. Vele vergelijken de muziek met Pennywise maar ik vind het persoonlijk harder klinken. De stem van Jim is wel dezelde maar het grote verschil is dat hij nu ook het gitaarwerk voor zijn rekening neemt. The Black Pacific stond er knalde heerlijk. Verwacht deze mannen in de komende jaren zeker terug en dan zullen ze waarschijnlijk op een hogere spot spelen.

Vreemde eend op de Groezrock affiche was Danko Jones. Hij vertelde dit ook zelf op het podium maar Danko weet ondanks alles toch hoe hij een echte rock n' roll show moet geven. Zijn show was af! De ene grote hit na de andere volgde elkaar op. Hij kreeg zonder moeite te doen het publiek volledig mee!
 
Sick Of It All staat dit jaar 25 jaar op de planken maar de mannen worden beter met de jaren. Vanaf de eerste noot is het er op. Geen zever, SOIA stond er en iedereen zal het gehoord hebben. De energie ging over van het podium naar het publiek.  Er werd genoten en gefeest. Naar gewoonte vraagt SOIA om een circle pit door heel de tent en mogen de fans bij het laatste nummer het podium op (Helaas deed de security in het begin hier moeilijk om). Ik kan alleen maar zeggen dat dit geweldig was.

Hierna mocht Millencolin voor het tweede jaar op rij op Groezrock spelen. Deze keer kwamen ze hun CD 'Pennybridge Pioneers' integraal en volgens CD volgorde spelen. Persoonlijk vond ik ze deze keer veel strakker dan vorig jaar dus een dik pluspunt voor deze Millencolin. Ook brachten ze een akoestisch nummer dat zalig was.

Na wat rond te dwalen op de wei, kwamen we terug aan op de mainstage. Hatebreed stond op het programma en hier keek ik al heel de dag naar uit. Ruim op tijd stond ik vooraan. Ook hier werd het publiek onstuimig en werd er naar hartenlust gemoshed. Liedjes als To The Threshold, Destroy Everyting, I Will Be Heard, Live for This, This Is Now … gingen hard, stomend en strak door de boxen. Geen enkele opmerkingen over deze Metalcore band. Ze kwamen, speelden en overwonnen!

Hierna was het tijd voor een tast in het duister. Ik kreeg te horen dat ik Underoath wel goed zou vinden. Zo gezegd, zo gedaan. Ik voelde me onmiddellijk thuis en hoorde dat het goed was.

Als afsluiter was er nog een groot feest met Flogging Molly. Heel de tent, tot zelfs buiten, deelde mee in het enthousiasme dat van het podium kwam. Flogging Molly opende met het nieuwste nummer Speed Of Darkness. Ze brachten een goede combinatie van nieuwe nummers en de oude nummers. Bij de oudere nummers vloog het dak van de tent eraf. Nog nooit heb ik zo'n grote menigste zien meedansen op Flogging Molly. Ook heb boegeroep was immens omdat ze geen bisnummers speelden.

Vol goede moed was er dag 2. Om 11u20 begon het feest met Social Suicide op et Etnies Stage. Deze jonge Noorse band maakte meteen iedereen wakker en wist dat het weer tijd was om te Groezen.

Wat later volgde Cruel Hand hen op. Ik moet zeggen dat ze muzikaal redelijk goed waren, maar de zanger slaagde er niet in om tussen de nummers iets zinnigs te vertellen.

Daarna stond ik te trappelen voor Grave Maker. Deze mannen bliezen mij al eens van mijn stokje en ook nu verwachte ik op dit vroege uur er hetzelfde van. Hoewel deze Canadezen nog maar 3 jaar geleden het levenslicht zagen, gingen ze als een pijl de hoogte in. Tijdens het ganse optreden werd er naar hartenlust gestagedived en dook de zanger het publiek in. Het publiek werd letterlijk gek en alle blauwe plekken nemen we er gerust bij. Ze werkten een strakke en uiterst vette set af met knallende drums en snoeiende gitaren.

Dead To Me mocht het main podium openen op deze tweede dag. Deze band staat onder het label van Fat Wreck. Aangezien er enkel grote bands op dit label staan kan je al weten waar deze band in de toekomst gaat eindigen. Het enigste minpunt van dit optreden vond ik dat ze maar de openingsband waren terwijl ze een hogere plaats zeker verdienen.

Hierna mocht de volgende Fat Wreck band op het podium spelen namelijk Teenage Bottlerocket. Lekker snedige punkrock zorgden ervoor dat het een groot feestje werd. In tegenstelling tot gisteren was de tent wel goed gevuld bij deze openingsbands.

Hierna was het tijd voor een dansfeestje met Streetlight Manifesto. Persoonlijk vond ik ze minder goed meevallen dan afgelopen zomer op Pukkelpop (kwam misschien door de warmte). Ondanks de warmte werd er goed gedanst op deze Streetlight Manifesto.

Aangezien er ook Belgische band op het podium staat, gaan we ze ook maar eens uitchecken. Hoewel ik veel goede dingen hoorde over Homer, bleef ik toch een beetje met een hongergevoel achter.  Het was goed, maar ik miste iets.

Na Homer was het tijd voor de Street Dogs. Het was al reeds de 4de keer dat deze straathonden afzakken naar Groezrock. Zoals altijd krijgt deze energievolle band het publiek heel makkelijk mee en met hun grote hits ging het publiek volledig wild. De Street Dogs zijn stiekem de tweede huisband na Bad Religion aan het worden. Om de twee jaar staan beide bands op het Meerhoutse festival. Zanger Mike deed sprong regelmatig het publiek in en crowdsurfte tot aan de PA toren waar hij ook nog eens inklom om het publiek hierachter te entertainen. Een super cool optreden van deze Street Dogs.

Na kennismaking tijdens de signeersessies ging ik Hoods uitchecken. Ze maakten een show leuk en heftig. Tussen de liedjes werd er stevig gelachen met de geweldige humor van Mike Mraz. De mannen zorgden er voor dat er het ganse optreden actie was en verwonderde mij met de geweldige ontdekking.

Voor de derde keer kwam Comeback Kid langs op Groezrock. Zoals geweten staan de mannen gekend voor hun mooie evenwicht tussen punkrock en hardcore. Het publiek deed vlijtig mee en de set werd prachtig afgewerkt. Sommigen kropen zelfs rond de palen omhoog om een goed zicht te hebben.

Madball staat gekend als echt New York Hard Core! Ze houden, zoals ze zelf zeggen, het heilige vuur brandend. De stoom en energie van deze mannen gaat over in het publiek en iedereen blijkt zich te amuzeren. In het publiek staande waren ook andere groepen aanwezig die met veel goesting mee in de pits gingen. Deze mannen hebben het nog steeds in zich en legden een weg af, waar menig groepen van dromen.

Ik was blij toen volgende band de draad terug opnam in 2010. Blood For Blood draagt al enorm veel energie over op hun cd’s, wat moest dit dan wel niet zijn live. Er werd gebeukt, gezongen en gefeest. Deze mannen goten een setlist van een uur vol met hartverwarmende liederen waarop iedereen de woorden van buiten wist. Hevige actie was er bij liedjes zoals Some kind of hate, Revenge on society, Hanging on the corner en nog meer…  Bij de laatste twee liedjes; Wasted Youth Brew en Going Down The Bar, werden enkele fans uit het publiek getrokken en mochten mee op het podium komen te staan. Strakke show en vet gefeest. Jawel, dit was MIJN hoogtepunt van dit festival!

Terwijl Blood For Blood in de andere tent stond was het op de main tijd voor een moment om nooit meer te vergeten. De Descendents hadden eindelijk de grote plas nog eens overgestoken om er een wild feestje van te maken. Al hun grootste hits passeerden de revue. Van het moment dat ze opkwamen was er één ding wat me opviel. Fuck man wat is Milo oud geworden. Ik had enkel een beeld van hem vanop de talrijke Youtube filmpjes vanop Pinpop zo'n kleine 15 jaar geleden. Dit was gewoon één dik uur genieten. Hopelijk komen ze nu rapper terug naar België want ik heb geen zin om nog eens een half leven te wachten op deze fantastische punkrock band.

Dropkick Murphys waren de volgende band op het main podium. Hiervoor was even tijd voor het wereld record luchtgitaar spelen. Dit wereld record hebben we ondertussen te pakken.

Dropkick Murphys dan. Ze kwamen en vertrokken en iedereen bleef verweest achter. Nog nooit heb ik zo veel volk op zo'n kleine ruimte gezien. Het staan vanvoor was onmenselijk. De ene crowdsurfer na de andere vloog door de tent op. De security moest hun manschappen halverwege de set verdubbelen want ze konden het niet aan. Hoogtepunt vond ik wel de verassende setlist en het gast optreden van ex Dropkick Murphys zanger Mike McColgan (Street Dogs).

Afsluiter van deze verjaardagseditie van Groezrock was Nofx. Ze stonden twee jaar geleden voor de eerste keer op Groezrock. Dit jaar waren ze er dus terug en brachten een verassende set met minder bekende nummers. Slechts 1 of 2 nummers van hun laatste full CD 'Coaster'. Nofx stond er en het uurtje dat deze mannen hadden was in een mum van tijd om gevlogen. Ze klonken een pak beter dan hun vorige passage twee jaar geleden, maar misschien is het goed idee voor hen om eens nuchter op het podium te verschijnen om zo rotopmerkingen tussen de nummers door te vermijden. Het nationale volkslied werd toepasselijk het nummer 'Fuck The Kids part 1'. Afsluiten deden ze met het tweede veel kortere nummer 'Fuck The Kids' (revisited) en met het nummer 'Theme From a NOFX Album' sloten ze deze geweldige Groezrock af. Helaas voor Nofx had Eric Melvin er nog zin want hij bleef door gaan op zijn accordion. Hij bleef gewoon doorgaan voor minstens 15 min met het vrolijke refrein. De band en de roadies probeerden hem het zwijgen op te leggen maar dit lukte niet. Awesome gewoon deze Nofx!
 
Kort samengevat is mijn festivalseizoen goed gestart. Groezrock was een feestje! Vele band ontmoet die zelfs op het terrein super vriendelijk zijn en klaar staan voor een babbeltje.
Enige minpuntjes was het minachtig gedoe op het podium van enkele grote groepen.

De gemaakte foto's kan je hier bekijken.

Alle informatie over Groezrock vindt u hier terug en op de officiële site hier.