Review The Amity Affliction @ De Klinker

Datum: 
woensdag, 3 december, 2014

Wie vorige week woensdag in was voor een feestje moest ongetwijfeld in De Klinker in Aarschot zijn. Daar speelden namelijk de Aussies van The Amity Affliction en The Plot In You die invielen voor Buried In Verona. Bovendien mochten we de 2 Britse bands Heart In Hand en Napoleon als voorprogramma verwachten en, damn, wat een opwarmertje was dat…

Napoleon wist de sfeer voor de rest van de avond meteen goed te zetten. Hoewel het publiek niet erg wild werd, wisten de bandleden hen toch te boeien wat resulteerde in veel meeknikkende hoofden en geïnteresseerde blikken gericht naar het podium. Bovendien was het merendeel van het publiek reeds aanwezig wat de band ook wist te appreciëren. De mannen hebben duidelijk plezier in wat ze doen, regelmatig kan er zelfs een brede lach van af en bedanken ze het publiek voor ‘the support’. Napoleon is dus de ideale band om het publiek op te warmen en bevat nog veel potentieel om te groeien, zeker de moeite om te checken.

Intussen tijd verkoopt de merch van The Amity Affliction en Heart In Hand als zoete broodjes, alsook de laatste nieuwe cd ‘A Beautiful White’ die in mum van tijd uitverkocht was. Tijd voor Charlie en zijn mannen om te tonen wat ze live kunnen. De sfeer die voorgaande band wist te scheppen werd overtroffen en de eerste moshpits van de avond waren een feit. Heart In Hand heeft afgelopen jaar duidelijk aan populariteit gewonnen en een 15-tal fans vooraan schreeuwen uit volle borst de lyrics mee. Het is dan ook daar, vooraan, waar het feestje zich voornamelijk afspeelt. De interactie is top, en Charlie geeft regelmatig zijn miroc af en kijkt goedkeurend toe.

Vooral bij nummers als Home/sick, Almost There en Only Memories gaat het publiek uit z’n dak en wordt er enthousiast gebruld en gesprongen. Het nieuwe A Beautiful White kan uiteraard niet ontbreken aan de setlist en sommige fans hebben het nummer duidelijk al grijs gedraaid… De zaal voelt heet, de sfeer is top en fans zijn tevreden wanneer de band het podium verlaat en zijn werk als voorprogramma overduidelijk goed gedaan heeft. Alhoewel want Charlie was licht teleurgesteld in het Belgische publiek… Onze missie als publiek om hem volgende keer versteld te doen staan!

Up next is The Plot In You, de eerste band van down under van deze avond. Velen hadden zich verwacht aan Buried In Verona maar anderen waren dan weer extra excited voor deze vervanger. Ook hier gaat het er vooraan soms ruig aan toe. Opvallend zijn de in- en outro’s die afspelen wanneer de band telkens het live-nummer heeft gespeeld –zoals bijvoorbeeld bij Premeditated van het album ‘Could You Watch Your Children Burn?’ - kwestie van het nummer te brengen zoals op de cd hoogstwaarschijnlijk maar paste iets minder bij de sfeer en setting vonden wij. Nummers als Miscarriage, The Fathers Seed en Troll klinken erg goed en weten het publiek te doen meeknikken, moshen of headbangen.

Overal heeft The Plot In You het absoluut niet slecht gedaan, maar op sommige momenten was het wel voelbaar dat de band inviel voor een andere band die het publiek meer had weten te smaken. Volgens ons had de band gewoon pech dat een groot deel van het publiek hen nog niet kenden, waar dus nu verandering is in gekomen. Aan de band lag het dus niet, goede performance en better luck next time guys!

Dan was het aan de Aussies waar iedereen die avond voor kwam… The Amity Affliction! Opvallend populair bij meisjes was duidelijk te merken toen we vooraan stonden, als dat maar goed komt met de stagedivers, haha. Opkomen doet de band met het geweldige ‘Pittsburgh’ dat het publiek meteen wakker schudt en wat ook meteen het startschot was voor het duwen om vooraan te staan.

Het publiek had hier al de hele dag, zoniet langer, naar uitgekeken en wat genoot het ervan. De mannen van The Amity Afflction speelden het ene nummer na het andere en ook hier weer is het feestje vooral vooraan te doen. Wat een sfeer, dat was echt mooi om te zien en een plezier om tussen dit publiek te staan.

Wanneer de nummers Lost&Fading, The Weigh Down en Never Alone van hun nieuwste album in de zaal weerklonken ging het publiek er helemaal in op en was de sfeer uitzinnig! Dat ook de oudere nummers nog steeds gekend en populair zijn bij het Belgische publiek bleek bij het horen van onder meer  Youngbloods en Open Letter. De teksten worden vol enthousiasme en uit volle borst meegezongen, en zij die graag bewegen stonden op de gepaste momenten te twosteppen. Om het kort te houden voor zij die er niet bij waren; het was af!

Wel jammer dat er geen plectrums of drumsticks werden gegooid in het publiek, maar gezien de ticket- én merchprijs gaan we daar écht niet over klagen. Waar we wél over mogen klagen is de setlist die volgens velen ietsje te kort was, en terecht. De tijd gaat vliegensvlug voorbij en voor we hete beseffen beginnen ze aan hun laatste nummer.

En wat kan een betere afsluiter zijn voor The Amity Affliction dan het immens populaire Don’t Lean On Me van hun laatste nieuwe album ‘Let the Ocean Take Me’? Voor een laatste keer deze avond ging het publiek helemaal uit z’n dak, zong het mee alsof het de laatste keer was en gebruikte het z’n laatste energie zodat de avond eindigde op een memorabele geslaagde wijze. Wat een show, ondanks de redelijk korte setlist, wij zijn er alvast bij in maart als ze het voorprogramma voor Of Mice And Men verzorgen. Tot dan!

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!