Review Balthazar @ Vorst Nationaal

Balthazar kondigde eerder dit jaar hun grote show in Vorst Nationaal aan. De band vulde meermaals de Ancienne Belgique en door hun goed onthaalde nieuwste plaat 'Thin Walls' werd het tijd voor een stapje hoger. Vorst Nationaal helemaal vullen is niet gelukt, maar het werd wel een gezellige avond. Het is dus mogelijk om van Vorst Nationaal een gezellige zaal te maken, dat viel al goed mee. Verder hadden we schrik over de geluidskwaliteit. In Vorst is dat altijd even afwachten, maar afgelopen zaterdag was het zeer goed te noemen.

De podiumindeling zat zeer goed in elkaar. Er stonden enkele gouden blokken op het podium, drummer Michiel Balcaen zat helemaal op de bovenste blok, goed zichtbaar voor het hele publiek. De andere bandleden beklommen de blokken doorheen de show. Dat gaf een zeer dynamische indruk. Verder bracht de band ook een heel knappe lichtshow mee. De grote letters Balthazar verkleurden op de gepaste momenten en de rest van de belichting was zeer goed afgesteld op de nummers.  

Het was niet allemaal rozegeur en maneschijn want de band werd geplaagd door een technisch mankementje in het begin van de set. Tijdens Decency viel het geluid even volledig weg. Gelukkig voor het publiek en de band was dit maar van korte duur en kon het nummer gewoon uitgespeeld worden. Daarna ging de band in stijgende lijn verder. Then What kwam erna en toen volgde een eerste meezinger: Leipzig, een nummer dat enkel is uitgebracht op single en nergens te bespeuren is op een album. In het begin zagen we een statisch publiek maar doorheen de show kwam de vibe er wel in. Vooral zanger Jinte Deprez hangt het podiumbeest uit waardoor stilstaan zeer moeilijk werd.

De set was zeer goed ingedeeld. De balans tussen de drie albums werd goed gevonden, op geen enkel ogenblik ging de show vervelen. De hoogtepunten waren uiteraard de grote hits zoals The Oldest of Sisters en Fifteen Floors. Met Blood Like Wine werd de reguliere set afgesloten. Opnieuw gingen honderden bekertjes de lucht in. Erg leuk om dat telkens te zien bij dit nummer.

Patricia Vanneste, met haar prachtige blinkende kleed, opende samen met Jinte op viool de bisronde met Any Suggestion. We kregen er werkelijk kippenvel van. De show werd groots afgesloten met Sinking Ship en Do Not Claim Them Anymore. De show eindigde zoals het begonnen was, met opnieuw een groot technisch mankement. Toen Jinte de solo wou inzetten op het einde van het nummer kwam er geen geluid uit zijn gitaar. Wie even niet oplette had niets in de gaten want de rest van de band speelde professioneel verder. Het euvel werd ook hier snel opgelost en de solo kon alsnog doorgaan. Dit nummer blijft een knaller van formaat.

Ondanks de kleine technische foutjes werd het een goede show. De band heeft nog groeimarche en we mogen fier zijn met een Belgische band als deze. Wij kijken nu al uit naar hun volgende optredens, en hopelijk is dat volgend jaar op enkele festivals.