Review In Flames @ AB

Het Brusselse AB stond opnieuw op springen met een reeks metalbands. In Flames, Trivium en co gaven het beste van zichzelf. Een uitverkochte zaal stond op hen te wachten.

In Flames is een vaste waarde in de metal wereld. Geëvolueerd van death metal naar melodische, modern metal, ze staan er nog steeds. Deze band uit Zweden behoren dan ook samen met Dark Tranquillity en At the Gates tot de grondleggers van de Gothenburgse melodic death metal. Ze namen maar liefst vier supports mee.

Insense was de eerste hiervan. Metalcore om de sfeer er meteen in te brengen, maar bij het arriveren vlak na het optreden stond er nog veel volk buiten of aan de bar.

Bij Rise to Remain stond de zaal dan weer wel al goed vol. De zanger van deze band is de zoon van Iron Maiden's Bruce Dickinson, maar dat wil uiteraard nog niets zeggen, ze moesten zich maar bewijzen. Het kwam wat traag op gang, maar ze kregen het publiek toch mee met hun melodische metalcore. De eerste moshpits ontstonden. Leuk was ook hoe de zanger vroeg om op het einde de armen om elkanders schouder te slaan, om zo in harmonie te headbangen. Een heel leuk zicht vanop de eerste verdieping van de AB.

Ghost was van een heel andere orde dan hun voorgangers. Hun muziek kan beschreven worden als black metal uit de jaren '70, zo zou dat allicht geklonken hebben. Invloeden als Led Zeppelin waren duidelijk te horen. Elk bandlid had een zwarte mantel met kap op, waardoor hun gezichten niet te zien waren. De zanger was verkleed als een soort kwaadaardige priester en zwaaide met een echte wierrookpot heen en weer in het begin. De zaal vulde zich dan ook met deze geur, voor sommigen misschien iets minder leuk. Een leuk optreden tussen al deze harde groepen, mede dankzij het showaspect.

Een andere band naast In Flames die eigenlijk ook zouden kunnen headlinen, was Trivium. Deze jongens hebben met hun nieuwe album In Waves hun ware identiteit gevonden als het ware. De stem van zanger Matt Heafy klinkt nog beter en muzikaal blazen ze alles op om het zo te zeggen. Ook live bleek dit het geval, de nieuwe nummers zaten vol pit. Hun oude jaren werden echter niet vergeten, heel veel nummers van Ascendancy zijn gespeeld. Van begin tot eind was het een feestje zonder een moment verveling. Met heuse moshpits en crowdsurfers inbegrepen.

De setlist:

• Capsizing The Sea (intro)
• In Waves
• Drowned and Torn Asunder
• A Gunshot to the Head of Trepidation
• Built to Fall
• Caustic Are the Ties That Bind
• Black
• Dying in Your Arms
• Pull Harder on the Strings of Your Martyr
• Down From the Sky
• Throes of Perdition

Al deze bands verbleken echter bij de performance van headliner In Flames. Met hun nieuwe album Sounds of a Playground Fading blijven ze de moderne melodische toer opgaan. Maar liefst acht nummers zijn van dit album gespeeld. Beginnen deden ze met een zwart doek dat naar beneden viel, dat voorheen het hele podium verstopte. De band stond al voltallig paraat. De titeltrack van het nieuwe album was de opener, gevolgd door single Deliver us. Een stukje agressiever werd het met Trigger van het album Reroute to Remain. De oude jaren werden gelukkig ook niet vergeten. Colony, Swim en The Hive brachten even the good old In Flames terug.

Het viel haast niet op dat Jesper Strömblad niet meer bij de band is. Zijn vervanger Niclas Engelin deed dat zeer goed. De muzikale prestaties van de andere bandleden waren zoals gewoonlijk tiptop en de stem van Anders Friden, die zeer vlot tussen clean vocals en grunts wisselt, is zowaar een kenmerk geworden van de band.

Er was ook heel veel interactie met het publiek, Anders haalde er her en der personen uit die even hun 'five minutes of fame' kregen. Leuke, grappige intermezzo's tussen de nummers door. Verder vroeg hij zich op een moment af of het niet heviger kon, met een stroom van crowdsurfers tot gevolg.

Niet de hele set was hevig. Ze speelden de iets rustigere nummers Liberation en het aangrijpende Come Clarity. Maar vooral het einde van de show blijft bij. Only for the Weak kon niet ontbreken, alsook Take this Life als afsluiter. Met een song als dat afsluiten laat eigenlijk naar meer smaken. Ze eindigden dus met een knal.

De volledige setlist:

• Sounds of a Playground Fading
• Deliver Us
• All for Me
• Trigger
• Alias
• Colony
• Swim
• The Hive
• The Quiet Place
• Where the Dead Ships Dwell
• Fear Is the Weakness
• Come Clarity
• Ropes
• Darker Times
• Liberation
• Only for the Weak
• Delight and Angers
• Cloud Connected
• The Mirror's Truth
• Take This Life