Review Lokerse Feesten 2018 dag 5: Triggerfinger, The Pretenders, Novastar, Faces On Tv

Datum: 
dinsdag, 7 augustus, 2018

Een pop en rock getinte avond maakte zijn opwachting deze vijfde dag van de Lokerse Feesten. Faces on Tv was de opener deze avond en Triggerfinger zou afsluiten, met daartussen Novastar en Pretenders. De avond begon goed maar liep helaas letterlijk in het water.

Faces on Tv, er lijkt een hele hype rond te doen. Muzikale duizendpoot Jasper Maekelberg (producer bij onder andere Bazar, Tsar B, Warhola en toerend muzikant bij Warhaus) kwam er met zijn band zijn nieuwe plaat Night Funeral voorstellen. Helaas moesten zij optreden voor heel weinig volk. De afwezigen hadden ongelijk. Op de enorme bas na die haast alles overschaduwde in het begin valt er weinig op te merken. De heer Maekelberg bewoog zwoel heen en weer op het podium terwijl hij en band de ene aangename song na de andere speelden. “Goeieavond Lokerse Feesten! Ca va? Wij zijn Faces On Tv!”, zo sprak hij het publiek toe, waarop ze het tweede nummer Dancing After All inzetten. Ook toetseniste Dienne Bogaerts zorgde voor bijkomende vocals en genoot net als de andere muzikanten van hun optreden. Deze jongedame speelde overigens ook fluit live.

Jasper wou het echter nog beter. Voor ze het prachtige The Image Of Boy Wonder speelden, riep hij iedereen op om naar het eerste vak vooraan te komen. Deze oproep kreeg helaas weinig gehoor. We kregen ook het bluesy Same Thing te horen, met schitterende backing vocalen van Dienne. Voor het show aspect sprong Jasper ook nog even in de wandelgang tussen het publiek in bij Suspicious. Met Love / Dead beëindigden ze een succesvolle set. Hopelijk gaan ze nog potten breken!

Novastar is opnieuw op tournee. Het is altijd even afwachten wat dat live zal geven: de heer Joost Zweegers solo, met gitaar of piano, of met een begeleidingsband bij zich? Novastar bracht een greatest hits set met enkele nieuwigheden en maakte gebruik van een driekoppige live band en piano die midden op het podium stond geïnstalleerd. Met Wrong werd de spits keurig afgebeten, meteen een nummer bekend bij het grote publiek. Het pianospel van Zweegers ging verder met tweede hit Never Back Down. Dan volgde een ons onbekend (nieuw?) nummer, waar Zweegers de piano afwisselde met gitaar.

En zo wisselde het optreden steeds af. Van meer rock en gitaar georiënteerde nummers tot bedwelmende pianoklassiekers, en zelfs de viool werd even ter hand genomen door de gitarist. Lost & Blown Away, Closer To You, Home Is Not Home, …tot uiteindelijk de grootste hit The Best Is Yet To Come als afsluiter werd gebracht,. met een uit zichtzelf meezingend publiek (want Novastar en publieksinteractie is miniem) en een klap op de piano als slot. Novastar wist de Grote Kaai mee te slepen in zijn muzikale droomwereld.

Om de oudere garde te verwennen, waren de The Pretenders van de partij. Met nog twee originele leden in de bezetting, drummer Martin Chambers en uiteraard frontvrouw (zangeres/gitariste) Chrissie Hynde, bracht deze Engels-Amerikaanse rockband een nostalgische set met toch ook wel aandacht voor hun laatste studio-album 'Alone' uit 2016. Een immer ontspannen Chrissie Hynde (66 jaar oud, maar dat valt er helemaal niet aan te zien) had geen enkel probleem om de toeschouwers te onderhouden en de respons bij hits en publieksfavorieten zoals onder andere Kid, Back On The Chain Gang, I'll Stand By You, Don't Get Me Wrong, Night In My Veins en slotnummer Middle Of The Road was enthousiast. Natuurlijk hadden we graag ook nog songs zoals bijvoorbeeld Brass In Pocket en I'll Go To Sleep gehoord, maar de speelduur was nu eenmaal beperkt. De pensioenleeftijd mag dan reeds bereikt zijn, maar The Pretenders maakten een vitale en allesbehalve uitgebluste indruk. Chrissie, kom gerust eens terug voor een zaalshow.

We pikten ook nog de jonge wolven van SONS mee, zij maakten er vlak voor het einde van The Pretenders al een feestje van in de Red Bull Electropedia Room (RBER). Je mocht wel geen last hebben van epilepsie, zo fel was de wisselende lichtshow. Harde garage rock of zelfs eerder punk was wat we te horen kregen, het ging er een pak steviger aan toe dan op de main stage. Deze vier jonge snuiters afkomstig uit Melsele behoren tot De Nieuwe Lichting van Studio Brussel dit jaar en als ze verder doen zoals nu, gaan ze het nog ver schoppen. Wat een energie, wat een enthousiasme. We zagen old school pogo’s, een crowdsurfer in de lucht en vooral uitbundig dansende mensen. De scheurende gitaren en bijhorende rauwe zang van SONS vierden hoogtij. De setlist blijft ons onbekend, maar neem een kijkje op Youtube of Spotify of dergelijks en je vindt onmiddellijk de knallers Ricochet en Tube Spit terug om een beeld te vormen. Met een finale YEAH! Maakten ze hun optreden af.

Daarna viel het optreden van Triggerfinger helaas letterlijk in het water door een felle regenbui of zeg zelfs maar gerust een storm die over ons land raasde en ook Lokeren niet ontzag. Zeker, het bracht verkoeling, maar de hevige regen leek alsof op het podium te richten en met alle elektrische apparatuur op het podium riskeerde het kortsluiting. Na een furieus begin van het stevig rockende trio hun concert met Let It Ride en And There She Was Lying In Wait kwam er tijdens First Taste een einde aan de set. De band, ondertussen compleet doorweekt net als het publiek, moest verplicht door de tourmanager in overleg met de stage manager ermee stoppen. Na een pauze werden de overgebleven moedige toeschouwers dan vergast op een geïmproviseerde DJ-set van Ruben Block en Mario Goossens (en later ook Monsieur Paul), waarvan we het eclecticisme herinneren met zelfs ruimte voor een song van Slayer zowaar. Volgend jaar opnieuw Triggerfinger op de Lokerse Feesten met een herkansing?

Wie nog de moed had om tot 1:15 te wachten op Fleddy Melculy in de RBER werd niet ontgoocheld. Vorig jaar openden ze de metaldag op de main stage, nu moesten ze het stellen met deze kleine underground zaal. Om eerlijk te zijn, het sierde hen evengoed. Varken, Feestje in uw huisje, geen vlees wel vis, Ik ben kwaad, … het concept van Fleddy is ondertussen wel gekend. Grappige songs met een sterke mening over allerhande onderwerpen in verwerkt. Fleddy Melculy putte hun songs uit hun twee albums, met bijvoorbeeld nummers 668 en Ik haat jazz. Apu van de Nightshop en Brood ontbraken ook niet, maar deze keer vloog er niks het publiek in, behalve bier dan. Eindigen deden ze natuurlijk met hun allereerste hit T-shirt van Metallica. Nat en zwetend, zo zat deze vijfde avond van de Lokerse Feesten er op.

 

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!