Review Moonspell & Septicflesh @ Biebob

Datum: 
zaterdag, 14 maart, 2015

Het zou opnieuw een avond om bij te smullen worden in de Biebob voor de metalliefhebbers. De fantastische combinatie van Moonspell en Septicflesh speelden er samen. Geen supports, enkel en alleen hen.

Een tweetal weken voor deze dag kon het bordje ‘uitverkocht’ bovengehaald worden. Niet verwonderlijk met deze twee bands samen in een kleine zaal als Biebob, ze kunnen samen makkelijk een zaal als Trix goed vullen. Maar daar is een goede reden voor. Moonspell speelde hier voor de eerste keer in ons land en werden toen, zo’n 20 jaar geleden, hartelijk ontvangen door de organisatie nadat ze moe en hongerig van een povere ontvangt uit Engeland kwamen. De Portugese heren zijn dit niet vergeten en wouden daarom hier spelen. De zaal zat dan ook nokvol. Maar deze kleine, sfeervolle zaal was perfect om hun nieuw album ‘Extinct’ voor te stellen, een album dat niet al te zwaar is maar heel sfeervol en ingetogen is.

Het was nog uitermate rustig toen de deuren opengingen, van uitverkocht niks te zien. Gelukkig stroomde de menigte toe naarmate Septicflesh mocht beginnen. In 2013 stonden ze al als headliner in de Biebob voor een grote menigte, nu deden ze dat klakkeloos over of zowaar nog beter. Wat een kracht zit er in de muziek van deze Griekse death metal band. Een uur lang hadden ze de Biebob in hun duistere greep, ze speelden de ene knaller na de andere.

Ze openden imposant met War in Heaven, de openingstrack van hun laatste album ‘Titan’. Het was hierdoor onmiddellijk duidelijk wat je de rest van het optreden kon verwachten: snoeiharde metal. Vooral toen ze plots als tweede nummer Communion op het publiek afvuurden, een knaller van formaat. De grafstem van zanger Spiros blonk uit in dit nummer. Moest de muziek niet imposant genoeg geweest zijn, dan deden hun looks dat ook wel. Laten we zeggen dat we met zulke mannen in geen vuistgevecht zouden willen terechtkomen (een donker steegje hen tegenkomen uiteraard wel, black/death metalfan dat we zijn konden we daar gerust een pintje met ze drinken).

Voor sommigen die enkel voor Moonspell kwamen misschien een brug te ver, voor anderen kon de pret (en het headbangen) niet op. Ook de andere grote hits Pyramid God, The Vampire from Nazareth en Anubis palmden het publiek in. Veel publieksinteractie was er niet, maar deze Grieken lieten vooral hun muziek voor zich spreken. Natuurlijk bedankten ze de Biebob voor hun aanwezigheid, kondigden ze af en toe een nummer aan en liet zanger Spiros het publiek meedoen. Hopelijk krijgen we ze binnenkort nog meer te zien in ons land, maar voorlopig moesten we het met dit uur doen.

De volledige setlist:

  • War in Heaven
  • Communion
  • Order of Dracul
  • A Great Mass of Death
  • Pyramid God
  • Titan
  • Prototype
  • The Vampire from Nazareth
  • Lovecraft's Death
  • Anubis
  • Prometheus

Je had haast het gevoel dat de avond er nu al op zat met zo’n optreden. Je zou haast zelfs gedacht kunnen hebben dat ze Moonspell naar huis zouden spelen. Maar Moonspell moest natuurlijk nog komen, dus oordelen was te vroeg. Ook zij kunnen hevig uit de hoek komen, maar dat was deze avond niet het geval. De harde nummers van ‘Alpha Noir’, ‘Night Eternal’ en ‘Memorial’ werden volledig genegeerd en de avond stond in het teken van het nieuwe album ‘Extinct’ en de oldies. Een beetje een terugreis naar 1995 dus.

Een veel ingetogener optreden was dit, maar daarom niet minder intens. De bandleden kwamen een voor een op en begonnen met het nieuwe nummer Breathe (Until We Are No More). Meteen een van de betere nummers op het nieuwe album. Titeltrack Extinct volgde dit direct op. Hieruit bleek dat de bandleden de nieuwe nummers al goed meester zijn en ook zanger Fernando Ribeiro was goed bij stem. Ook het publiek was opgetogen aan het enthousiaste applaus te horen.

Toen volgde de eerste trip naar het verleden. We keren even terug naar 1996, zo vertelde Fernando, terug naar de tijd van ‘Irreligous’. Ze speelden Opium onmiddellijk gevolgd door Awake, een goede combinatie en overvloeiing in elkaar. De sfeer leek ook nu niet stuk te kunnen.

‘Extinct’ bestaat uit 10 nummers en hiervan hebben ze er maar liefst 8 gespeeld. Dat is pas wat wij een promo tour noemen voor een nieuw album. Opvallend waren Domina en Malignia, zeer zachte sfeervolle nummer en Funeral Bloom, waarbij Fernando aankondigde dat ze grote fans van Sisters of Mercy zijn en daar is de invloed duidelijk in terug te vinden. Maar het was niet al nieuw wat de klok sloeg. Ze speelden ook topsong Scorpion Flower, het nummer van ‘Night Eternal’ waar Anneke Van Giersbergen op meezingt, deze avond niet live maar op tape. Prachtig om opnieuw te horen.

Na hun reeks nieuwe nummers was het opnieuw tijd voor oldies. Meeschreeuwen met Mephisto, betoverd worden door Vampiria en ja, zelfs dansen op het folk deuntjes van Ataegina en lekker meezingen. Hierop volgde nog publieksfavoriet Alma Mater voor ze het podium afgingen. Natuurlijk was dit nog niet het einde. Ze kwamen opnieuw op om uitgebreid het publiek te bedanken voor hun steun, deden het verhaal over de Biebob 20 jaar geleden dat we al vermeld hebben en speelden nog Wolfshade en Full Moon Madness. Wat een topavond dankzij deze twee bands!

 

  • Breathe (Until We Are No More)
  • Extinct
  • Opium
  • Awake!
  • ...of Dream and Drama (Midnight Ride)
  • Medusalem
  • The Last of Us
  • Domina
  • Scorpion Flower
  • Malignia
  • Funeral Bloom
  • The Future Is Dark
  • Mephisto
  • Vampiria
  • Ataegina
  • Alma Mater

Bis:

  • Wolfshade (A Werewolf Masquerade)
  • Full Moon Madness
Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!