Review Mountain Bike + Warhaus @ Les Nuits Botanique

Datum: 
zaterdag, 20 mei, 2017

Op zaterdag 20 mei ging in Brussel de 'Belgian Pride' door, het jaarlijkse terugkerend evenement voor transseksuelen, homo's, lesbiennes en biseksuele. Kortom, een optocht om liefde en vriendschap te promoten en haat tegenover je medemens naar de vuilnisbak te verwijzen. Het liefst voor altijd. Aangekomen in Brussel, begaf ook ik me in de massa en kreeg prompt een gelukzalig gevoel vanbinnen door het zien van zo een grote massa mensen van alle kleuren, geuren en geslachten die gemoedelijk met elkaar zongen, dansen en feestelijk door de straten paradeerden. Daardoor zag die harde, grauwe wereld waarin we leven er prompt een beetje mooier uit. Een betere opener van ons avondje Les Nuits Botanique konden we ons niet bedenken. Op deze zaterdagavond zakten we af naar Koninklijk Circus voor de cd release van Mountain Bike, die in Brussel een thuismatch speelden en hun nieuwste schijf kwamen voorstellen, en Warhaus,  de band rond Maarten Devoldere (de helft van het frontmannenduo bij Balthazar). Enkel de benedenzaal werd benut en die zat toch aardig vol op deze zonnige zaterdagavond.

Mountain Bike was in eerste instantie een zijproject, waar de jonge artiesten hun extra energie in konden vrij laten. In 2014 kwam een eerste album op de markt. Mountain Bike kwam op de markt via Humpty Dumpty Records. De plaat werd over het algemeen heel goed onthaalt, wat resulteerde in concerten zoals op Eurosonic. Als een debuut succesvol is, dan zijn de verwachtingen vaak heel hoog gespannen voor de opvolger. Too Sorry for any Sorrow kwam op de markt via PIAS Distributie/Humpty Dumpty Records en laat een band horen die ondertussen meer 'volwassen' is geworden. Maar gelukkig nog steeds even aanstekelijk en speels voor de dag komt, zoals op hun sprankelende debuut al het geval was. Of diezelfde aanstekelijkheid ook op het podium stevig overeind zou blijven, vroegen we ons af. Dat bleek achteraf gezien geen enkel probleem te zijn.

"Mountain Bike speelde hier een thuismatch, die ze met verve wonnen.

Door middel van een heel aanstekelijke set die beklijft en aan de ribben blijft kleven,

werden niet alleen wij maar de volledige zaal over de streep getrokken."

Nochtans had de band toch enkele kwinkslagen nodig, zoals verwijzen naar dat Anderlecht kampioen was geworden - in Brussel mist die mededeling zijn uitwerking niet - om het in eerste instantie zittende publiek recht te doen veren. Echter, de band beschikt niet alleen over klasse instrumentalisten. Maar vooral over een charismatische frontman, die geen moment onbesuisd laat, om zijn publiek ten volle te laten meegenieten. Bovendien stralen elk van de bandleden een spelplezier en spontaniteit uit zowel naar elkaar als naar het publiek toe, waardoor naarmate de set vorderde het dak er uiteindelijk compleet zou afgaan.

Mountain Bike brachten lekker catchy klinkende garagerock waarop stil zitten onmogelijk bleek te zijn. Op plaat kregen we soms wel het gevoel dat daarbij iets teveel binnen de lijntjes werd gekleurd, eens Mountain Bike het podium betreedt, durven ze hun songs vervormen, voegen er leuke solo's aan toe of laten het publiek meezingen tot ver naar achter. Geen wonder dat het Koninklijk Circus compleet wild werd van de passage van deze sympathieke garagerock band uit het Brusselse. Mountain Bike speelde hier een thuismatch, die ze met verve wonnen. Door middel van een heel aanstekelijke set die beklijft en aan de ribben blijft kleven, werden niet alleen wij maar de volledige zaal over de streep getrokken.

Warhaus:

Hoewel de band Warhaus doorgaans wordt voorgesteld als 'de band rond Maarten Devoldere (Balthazar)' bewees de band veel meer te zijn dan dat. Later meer daarover. Warhaus bracht vorig jaar met We Fucked A Flame into Being één van DE platen van het jaar uit, een album dat daardoor in menig eindejaarslijstje verscheen. Helemaal terecht overigens. Ondertussen heeft Warhaus ook on stage hun kunnen bewezen. Vorig jaar zetten ze de Botanique in vuur en vlam, met een heel beklijvende set. Eveneens de festivalweides moesten eraan geloven.

"Door middel van een combinatie tussen bevreemdende klanken tot vocalen

en vooral die hemelse kruisbestuiving tussen vier enorm talentvolle artiesten,

kunnen we stellen dat dit optreden van Warhaus een hoogtepunt kan genoemd worden

binnen het aanbod op Nuits Botanique 2017."

In bepaalde mate, of toch volgens sommige pers, worden Warhaus vaak vergeleken met artiesten als Nick Cave. Nu, daar is wel iets van aan. Maarten beschikt over diezelfde houding, zijn warme stem doet eveneens denken aan Nick Cave. Niet dat de muziek van Warhaus echt duister is, maar diezelfde toch wel donkere intensiviteit die een artiest als Nick Cave naar voor brengt? Dat merken we dus ook bij Warhaus op. Bij ingetogen momenten voel je een krop in de keel ontstaan en pinkt een donkere traan weg en doet hij ons meer denken aan die andere grote artiest Leonard Cohen. Tot daar de vergelijking. Maar het bewijst toch maar wat voor een bijzonder talentvolle multi-instrumentalist/vocalist Maarten toch is.

We gaven het al aan, ondanks het feit dat Maarten, door zijn tot de verbeelding sprekende stem en charismatische houding op het podium, de meeste aandacht naar zich toetrekt, is Warhaus dus veel meer dan enkel de Balthazar frontman. Zo is er Sylvie Kreusch (Soldier’s Heart), die als een wilde kat kronkelt over het podium en door middel van haar heel bijzonder stembereik menig hart sneller doet slaan en iedereen in vervoering brengt. Bovendien waren we onder de indruk van wat gitarist/keyboard speler Jasper Maekelberg (Faces On TV) en drummer Michiel Balcaen (Balthazar) die als bezeten door de duivel hun instrumenten stonden te bespelen. Dat kwam nog het meest tot zijn recht toen Michiel en Jasper zich mochten wagen aan een indrukwekkend gitaar/drum solo. Waarbij die waanzin tot een hoogtepunt werd gedreven, en vooral opviel wat een verdomd sterke muzikanten die twee toch zijn.

Naast nummers uit voornoemde plaat, was er ook plaats voor een gloednieuwe song net voor de bisnummers, waaruit blijkt dat we nog heel veel moois mogen verwachten van deze band. Door middel van een combinatie tussen bevreemdende klanken tot vocalen en vooral die hemelse kruisbestuiving tussen vier enorm talentvolle artiesten, kunnen we stellen dat dit optreden van Warhaus een hoogtepunt kan genoemd worden binnen het aanbod op Les Nuits Botanique 2017. Bovendien was er binnen de set een aanbod van intieme songs, waarbij je een speld kon horen vallen in de zaal, en lekker catchy kleppers die de dansspieren aanspraken. Kortom, er werd bovendien een bonte variatie aangeboden door Warhaus, waardoor iedereen met een gelukzalig gevoel vanbinnen huiswaarts kon treden. Dat is onze eindconclusie, na deze magisch mooie concertavond die begon en eindigde met een positieve boodschap. Laat de liefde overwinnen, en haat je hart niet verkillen.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!