Review Naked Song Festival

Review Naked Song Festival

Review ,Naked Song Festival, erik van damme, Leddra Chapman , Spencer,Teitur ,  The Rover , Fink , Joan As Policewoman, Vetiver , Chapin Sisters, Thomas DybdahlNaked Song Festival in Eindhoven profileert zich als 'het' festival voor de singer-songwriter. Daar moesten we dan wel eens naartoe gaan niet?
Door de combinatie van het missen van een trein aansluiting en het zoeken naar het hotel/het muziekgebouw hebben we de eerste acts gemist, maar ook jammer genoeg de Villagers, die volgens betrouwbare bronnen er wederom een magische en diepgaande gebeurtenis van maakten net als op Nuits Botanique in mei waar uw verslaggever aanwezig was.


Dit terzijde. Het festival gaat door in een heel mooi gebouw met verschillende verdiepingen en het is een beetje zoeken in het begin om het juiste podium te vinden. De rode draad doorheen het gebeuren was vandaag was 'de zang' of 'the voice' als voornaamste instrument naar voor laten brengen. Dat was al merkbaar in de Voyer, niets minder als de inkomhal op de eerste verdieping waar een klein podium was opgesteld en de knappe verschijning van Leddra Chapman reeds haar ding aan het doen was. Ze was gewapend met een gitaar en een fluwelen stem bracht ze het publiek volledig en geheel in vervoering. De muziek liet een beetje het midden tussen Folk en Country invloeden. Een leuke start van de dag zondermeer.
 
Ondertussen ook naar de andere stage, uw verslaggever dacht dat hij zich in Effenaar Stage bevond maar dat bleek naderhand dus niet het geval te zijn. Het was dus de Rabobank zaal met zitplaatsen, een beetje zoals in een cinema. Daar was Spencer The Rover reeds aan zijn ding bezig, of de band. Want hier was het duidelijk dat alle instrumenten hun ding volledig konden doen of liever dat het geheel 'de show' maakte. In tegenstelling tot het voorgaande concert. Helaas was het soms een beetje eentonig, vooral naar het einde toe maar lekker intensief genoeg om toch niet 'saai' te worden. Een groepje om in het oog te houden.

De mainstage: 'Eindhoven Airportzaal' kun je beetje vergelijken met een mini Koningin Elisabethzaal van Antwerpen. Die zat wel heel goed vol voor een opkomend talent Fink Volgens het boekje ''de intimiteit van Jose Gonzales en de soul van iemand als Ray Lamontagne'' en ja dat is wel zo. De zanger Fin Greenall beschikt over een wel heel indringende soulstem met een zuiders kantje aan. Het deed me dus vooral denken aan dat intieme optreden van genoemde Gonzales op Domino Festival in AB het had dezelfde sfeer en intensiteit. Fink voldeed volledig aan de verwachtingen die toch wel heel hoog lagen. Zijn nieuwe cd ''Perfect Darkness'' is dus een aanrader. Nog het vermelden waard is de inbreng van de drummer die ook soms eens overschakelde op spelen van gitaar, een dikke pluim daarvoor.
 
Mijn bedoeling was om naar Bony King of Nowhere te gaan zien, maar zoals eerder vermeld bevond ik me dus niet in de juiste zaal. Het optreden dat wel aan de gang was was Teitur en voor deze is het reeds zijn tweede passage op dit festival, met piano en een zalige fluwelen stem bracht hij de zaal in vervoering. Hij vertelde ook geregeld een verhaaltje aan de mensen, sommige verhaaltjes waren soms wel wat langdradig maar goed, dat zorgde dus voor een heel goede interactie naar het publiek toe. Kortom een man met zijn Piano (en soms een gitaar) helemaal alleen op het podium  voor dat alleen al , chapeau zou ik zeggen..
 
DE reden waarom ik persoonlijk ben afgezakt naar Naked Song Festival is Joan As Policewoman. Vervang de man door een vrouw en plaats die achter een piano en je krijgt een herhaling van het vorige optreden, alleen was het nog dieper, nog intenser en het moet gezegd de nieuwe songs zowel als de oudere gingen er nog steeds in als pap. Joan moet je vooral mee maken in een intieme sfeer waar haar muziek best tot zijn recht komt, dat was nu meer dan het geval en ze is het best achter haar piano. De delen met gitaar waren ook leuk, daar niet van maar de stukken met piano waren magisch. Het is reikhalzend uitzien naar haar passages op oa Cactus festiva in Brugge.
 
Op aanraden van vrienden naar Vetiver gaan kijken, en ja nu zat ik wel aan het juiste podium namelijk de Effenaar stage. Volgens het boekje doet de muziek met vlagen denken aan bvb Fleedwood Mac. Dat is inderdaad wel zo, zonder Stevie Nicks dan. De band deed zijn uiterste best om met meeslepende nummers het publiek in vervoering te brengen maar jammer genoeg maakten sommigen van de gelegenheid gebruik om nog een goed babbeltje te doen over van alles en nog wat en met een drankje bij de hand. Hierdoor ging jammer genoeg de magie een beetje verloren ging. Muzikaal zeker een aanrader maar een ''woow'' gevoel heb ik er ook niet aan over gehouden eerlijk gezegd.
 
Hierna nog een stukje meegepikt van Chapin Sisters. Het optreden ging door in Meneer Frits  een soort cafe om het zo te zeggen. Dit café had een podium achteraan. Twee geweldig leuk uitziende dames met gitaar en zang die een soort folk combineren met een vlaagje country. Waar hebben we dat nog gelezen? Een gewoon leuk optreden zondermeer dat goed paste in deze intieme sfeer.
 
Afgesloten met Thomas Dybdahl. Het was een beetje afwachten, op cd vind ik hem persoonlijk best goed maar soms ook wat eentonig. Live is er echter meer gedrevenheid, meer interactie naar het publiek toe, lekkere meeslepende muziek met een toch wel prachtige stem van Thomas Dybdahl en eigenlijk toch wel het hoogtepunt van de dag. Naar het einde van de set kwam een deel van het publiek volledig voor het podium staan en later zelfs op het podium. Dit heeft Thomas aangezet om toch nog een paar extra nummers te brengen. Het was een enthousiaste zanger en band en dat sloeg duidelijk over op het publiek die met volle teugen genoot. Een meer dan geslaagd optreden, als hij ergens komt optreden, ga hem zien!

We sloten dit gezellig festival in schoonheid!

Geschreven door Erik Van Damme

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!