Review Powerwolf + Amaranthe @ AB

Datum: 
zondag, 28 oktober, 2018

Als Sabaton het kan, waarom dan niet Powerwolf? De AB uitverkopen, daar hebben we het over, althans wel samen met Amaranthe.

Het beloofde een stormloop te worden naar de misviering van Powerwolf. Gebedsplaats van dienst was de Ancienne Belgique in hartje Brussel. Weken op voorhand was dit evenement uitverkocht, het duurde daarom ook even eer iedereen vlot naar binnen kon bij openingstijd. Om een beeld te schetsen, de wachtrij liep tot aan de McDonalds aan de Beurs.

Opener van dienst was Kissin’ Dynamite, afkomstig uit Duitsland en al meer dan tien jaar aan het werk. Toch lijken ze niet volledig door te breken, hoewel daar binnenkort misschien verandering in kan komen. Het optreden van deze heavy metalheads ging er alvast als zoete koek in. Vraag ons niet wat de grote hits van deze band zijn, elk nummer dat we hoorden had immers die typische Duitse heavy metal flair om zich en zanger Johannes Braun liet het publiek uit zijn hand eten met zijn praatjes, podiumuitstraling en natuurlijk zijn scherpe, hoge stem. De band keert binnenkort terug om hun laatste album Ecstacy te promoten met een eigen headliner-tournee. Horen we daar een optreden in de Biebob aankomen?

Hoewel toch het grootste deel van het aanwezige publiek was komen opdagen voor vooral Powerwolf, mocht ook Amaranthe genieten van een warm welkom. De energieke hitmachine die Amaranthe is wist zowat de hele AB in te pakken. Het optreden deze avond was echter net iets minder spectaculair dan hun eerdere passage dit jaar op Graspop, toen de marquee uitpuilde van fans en geïnteresseerden. Amaranthe kwam hun nieuw album Helix presenteren en brachten daar slechts enkele song van. Het startschot werd gegeven met Maximize, de hit van het gelijknamige vorige album en wat volgde was een waar feestje waarbij de band nieuw materiaal voorstelde, de meer recente hits aansprak en ook in het verleden dook. Digital World oogstte succes, Drop Dead Cynical en Call Out My Name zorgden voor een waar feestje en ook Hunger kon niet ontbreken, allen gebracht door een zeer enthousiaste band, een geoliede machine die perfect op elkaar zijn ingespeeld. Zangeres Elise Ryd had geen enkele moeite om de veelzijdige zanglijnen aan te houden en blijft een streling voor het oog, Henrik gromde erop los als afwisseling en de nieuwe clean zanger Nils Molin bracht het er goed vanaf, maar we konden ons niet van de indruk ontdoen dat bij oude songs als One Million Lightyears Jake E. toch een beetje gemist werd.

Ook aan ballades geen gebrek. Tussen al het electro-gitaargeweld door konden we genieten van het nieuwe Dream en het mooie Amaranthine, dat wel een heel speciaal nummer was deze avond. Dit nummer werd gehuldigd aan Igor, een overleden fan die de band ook goed kende, en zijn aanwezige familie. Elise liet haar emoties haar gang gaan en tranen liepen van haar wangen, huilend vertelde ze kort over deze grote fan, waarna ze snotterend het nummer zong. Dat meer dan driekwart van de zaal zich hier grote vragen bij stelde over wat er nu aan het gebeuren was, liet haar op dat moment koud. Een mooi gebaar, maar het brak het optreden compleet en bij het volgende nummer GG6 stond de hele band opnieuw samen met het publiek te headbangen alsof er niets gebeurd was. Die plotse wissel zorgde opnieuw voor een radicale onderbreking, GG6 is namelijk een loodzwaar en tegelijk heel elektronisch nummer. Afsluiter The Nexus maakte nog veel goed maar we kregen die enigszins chaotische indruk van Amaranthe deze avond niet weg.

Net geen 2 uur lang (de band begon namelijk zo'n 5 minuten later) verkreeg het voornamelijk Belgische publiek een misviering om u tegen te zeggen. Ook Duitstalige fans waren talrijk aanwezig om met Powerwolf mee te preken. De bombastische band heeft met hun nieuw album The Sacrament Of Sin opnieuw een reeks hits uit en kwamen die aan het publiek uitvoerig voorstellen. Geen moeite en geld gespaard aan de podiuminkleding, Powerwolf ging voor the full package. Met een zwart gordijn dat bij het eerste nummer Fire And Forgive naar beneden viel werd de band onthuld en het publiek ging door het dolle heen. Zanger Attila Dorn was zijn olijke zelve, keurig uitgedost en met zijn typerende krachtige stem vulde hij de zaal. De razende gitaren van Charles en Matthew Greywolf kenden haast geen moment rust en drummer Roel van Helden genoot zichtbaar van zijn energetische optreden, net als alle lachende bandleden. Opnieuw was het vooral toetsenist Falk Maria Schlegel die het publiek al van bij het eerste nummer opjutte. Niet dat dit nodig was, het publiek leek zowat elke zin van elke nummer te kennen en luidkeels mee te zingen. Huilen als een wolf als intro bij het tweede nummer Army of the Night, de kelk met wierrook die Attila voor zich liet bengelen, het zwaaien met de grote zwarte vlag, … elk element dat Powerwolf wel al eerder gebruikte was opnieuw van de partij. Leuk waren de folky tonen van het nieuwe Incense & Iron die eens wat variatie brachten, want bijvoorbeeld bij Amen and Attack hadden we het gevoel dit al enkele nummers eerder gehoord te hebben… Om maar te zeggen dat het soms wel allemaal wat op elkaar lijkt.

Maar het publiek smaakte het van begin tot eind. Demons are a Girl's Best Friend lijkt dé nieuwe hit te zijn en werd als intro door de balkons links, rechts en achteraan apart gezongen, vampieren werden gedood met kruisen bij Killers With the Cross waarbij de fans de armen gekruisd hielden tijdens het refrein, allemaal zaken die demonstreren dat Powerwolf een heuse fanbase heeft. Armata Strigoi werd zelfs onderbroken omdat het publiek het zelf zo uitbundig van bij het begin zong. Verrassing Where the Wild Wolves Have Gone bracht even rust na het intense Blessed & Possessed, maar niet voor lang want klassieker Resurrection by Erection bracht opnieuw iedereen vol energie. Bloed werd er gedronken met All We Need Is Blood en We Drink Your Blood en de wolf werd uitgehangen bij Lupus Dei. Powerwolf predikte en het gepeupel luisterde en volgde. Al vonden we de show van bijna twee uur misschien net te lang om geboeid te blijven. Aan krachtige songs echter geen gebrek, voor een waar power metal feest kan je bij Powerwolf steeds terecht.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!