Review Briqueville - Briqueville II

Rating: 
8.5
Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Briqueville

Album: Briqueville II

Genre: Post Metal / Sludge

Label: Eigen beheer

Eén recensie lezen over Briqueville en je hebt ze allemaal gelezen, althans wat het luikje randinformatie betreft. De reden hiervoor is simpel. Er is niets geweten over deze obscure groep. Een kruising tussen monniken en Darth Vadergedrochten, een ellenlange diepdroevige helletocht door de meest desolate kerkers van het muzikale erfgoed. Wie het zijn weet niemand. Doet dit ertoe? Nope… De muziek leest zich als een kruising tussen Sleep en Godspeed You! Black Emperor. De eerste plaat werd in 4 aktes opgedeeld, de nieuwe in 3.

Akte V steekt van wal met een reusachtig bombardement aan drumpartijen en gitaargedreven precisieaanvallen. Als het nummer stilvalt ontpopt zich stilaan een spijkerdicht geplamuurde metalsong met een geweldige ritmegitaar.

Akte VI biedt alles wat het genre groot heeft gemaakt. Zorgvuldig opgebouwde soundscapes, een dreigende aanzwellende gitaar en een song die bouwt, stilvalt, ineenzakt en groots verrijst voor de vier minuten durende epiloog die ook vocaal ondersteund wordt en de zware metalgitaren bovenhaalt. Nooit kunnen we de Oosterse zweem loslaten die het hele nummer lang om de donkere hoek loert. Een track die gensters slaat en boekdelen spreekt.

Akte VII borduurt verder op de ingeslagen weg en trekt de song op gang met een Godspeedachtige ‘larger than life’-gitaarmuur die doet wat ervan verhoopt wordt… hypnotiseren en de spanning opdrijven. In deze akte zijn de vocalen het sterkst aanwezig, hoewel die eerder als extra instrument lijken te fungeren, wat er de dreiging uiteindelijk niet minder om maakt. In minuut zes wordt alle miserie blootgelegd en is de wereld definitief om zeep. Het is slechts schijn. Een ziedend middenstuk dat wordt gedragen door de monotone drum trekt de boel genadeloos weer op gang. In minuut elf barst letterlijk een onweer los dat alles lijkt weg te vegen… De reverb zet de monotonie in de verf en brengt de plaat naar haar trancemomentum. En het moet gezegd... Hoe de band dit nummer en de plaat naar een apocalyps leiden is best indrukwekkend. De song lijkt het te begeven onder de zware metalriffs en stuikt aan het einde heerlijk in elkaar.

Briqueville heeft een heel straffe opvolger in elkaar geknutseld die de live ervaring waarmee de band furore maakt moeiteloos evenaart. Faut le faire! Waarvan akte!

Tracklist: 

  1. Akte V
  2. Akte VI
  3. Akte VII

Meer info over Briqueville:

briqueville briqueville II album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!