U bent hier

Review Cathubodua - Continuum

Posted by Carlyvp op Monday, 29 March 2021

Rating:

Uw beoordeling: 8

Artiest: Cathubodua

Album: Continuum

Genre: Symphonic Metal

Label: Massacre records

"Cathubodua presenteert Continuum, hun eerste full-length album."

Na de EP Opus 1: Dawn in 2016 bleef het lang stil rond Cathubodua. Maar na ruim 4 jaar en een paar bezettingswissels is deze Belgische epic symphonic metalband hier terug met hun eerste full-length cd: Continuum. Een conceptalbum over een wereld waar verhalen worden verteld over een mysterieuze held die alles verwoest.

Voor degene die Cathubodua niet kennen een vlugge introductie. Cathubodua brengt een uniek geluid, waarbij een prachtige metalen basis wordt versterkt met de folky toets van de viool en een breed scala aan vocalen. De toevoeging van symfonieën dompelt je onder in hun muziek en visie op epische symfonische metal. Deze unieke sound wordt gecreëerd door Sara Vanderheyden (vocals), Kenny Callebaut (gitaar), Pieter Thielemans (bas), Ricardo Lievano Flores (drums), Arvid Vermote (viool) en Robin Ritzen op gitaar. Bovendien krijgen ze op Continuum nog de hulp van verschillende gastvocalen en muzikanten.

Zoals eerder vermeld is Continuum een conceptplaat, ingedeeld in vier cyclussen. We krijgen ook verdeeld over het album vier instrumentale tracks waar je nog de hand in hoort van voormalige violiste Katrien van Den Hurk.

Dawn leidt het album nogal bombastisch in met zijn soort gregoriaanse gezangen. Waarna we in de eerste cyclus belanden, Hero’s cyclus. Abyss is het eerste echte nummer en is een mix tussen metal en folk waar ook het theatrale niet geschuwd wordt. Hero of Ages heeft een ander start. Een pianodeuntje misleidt ons een beetje van het echte karakter van deze track, het snellere en betere gitaren drumwerk zoals we dat ook wel bij Epica horen. Hydra legt het tempo nog iets hoger. Niet alleen horen we hier wat voor een stembereik Sara in zich heeft en hoewel de synths een groter rol vertolken is er genoeg agressie aanwezig om dit nummer als stevig te catalogeren. De interlude The Tempest luid het einde van de eerste cyclus in

Op naar de Forest cyclus. The Fire voelt een beetje Keltisch aan door behulp van gastmuzikant Sabrina Gellin en haar hurdy-gurdy (draailier) en daarmee neigt dit nummer ook wel een beetje naar Eluveite. My Way To Glory heeft het snelle drumwerk als voorgaande en is op zich een krachtige song ware het niet dat het tempo en op regelmatige basis eruit wordt gehaald. Met The Chasing Horde (interlude) sluiten we alweer een cyclus af. Op de City Cyclus met A Treacherous Maze. Een nummer dat wat oosters aanhoort maar eenmaal Simon Duson (Carnation) zijn keel openzet bevinden ons snel terug in metalland. Al wijken ze af en toe wel wat naar het folkachtige af, en moet Simon alles terug op het zwaardere pad trekken. Nog in deze cyclus krijgen we Legends en Nightfall. Waarbij deze laatste nogal vlug doet denken aan een soort gothic, symfonische opera die we bijvoorbeeld ook kennen van bij bands als Therion.

A Tale Of Redemption luidt de Snow cyclus en tevens laatste cyclus in en kunnen we onder noemer ballade plaatsen. Deified krijgt dan weer de steun van Jelle Van Loo (Innervate). Een nummer waar terug zoveel diversiteit inzit waardoor het soms moeilijk is om te kunnen volgen. Laatste echte nummer is Apotheosis. En als apotheose krijgt Cathubodua hier op dit ruim 10 minuten durende track de steun van zowel Sabrina Gellin op haar draailier als van Adam Delinger (MaYan). Wat maakt dat dit nummer een beetje de kers op de taart van dit album is. Dusk sluit dan rustig de boeken.

Kunnen we nog vermelden dat de productie in handen lag van Yarne Heylen en Bert Vervoort (allebei van Carnation) en gemasterd is door Ferry Duijsens ( VUUR, Ayreon Universe, Anneke Van Giersbergen). Mede door de inbreng van de verschillende gasten mogen we wel stellen dat Cathubodua met Continuum een prachtplaat hebben afgeleverd.

Tracklist: