U bent hier

Review Cradle Of Filth - Cryptoriana - The Seductiveness Of Decay

Posted by Tim Vermoens op Sunday, 24 September 2017

Rating:

Uw beoordeling: 9

Artiest: Cradle Of Filth

Album: Cryptoriana - The Seductiveness of Decay

Genre: Black Metal

Label: Nuclear Blast

Laten we er geen doekjes om winden: Cradle Of Filth heeft een nieuw paradepaardje. Het gaat onder de naam ‘Cryptoriana – The Seductiveness of Decay’. Een tweede ‘Dusk… And Her Embrace’ of ‘Cruelty And The Beast’, of eventueel Midian, noem gewoon je favoriet album op want deze nieuwe plaat kan er gerust naast staan.

Dani Filth bouwde met zijn huidige bezetting bestaande uit gitaristen Marek ‘Ashok’ Šmerda en Rich Shaw, drummer Martin ‘Marthus’ Škaroupka, Daniel Firth (bass) en Lindsay Schoolcraft (female vocals, keyboards) verder op het twee jaar geleden verschenen Hammer Of The Witches en ze doen daar nog een schep bovenop. Waar voorgenoemd album opnieuw wist te overtuigen na een iets minder geïnspireerde periode van de band, weet ‘Cryptoriana – The Seductiveness of Decay’ de band weer op de kaart te zetten.

De duisternis is opnieuw alom tegenwoordig. Openingstrack Exquisite Torments Await brengt je onmiddellijk in de juiste sfeer. Het lijkt alsof je je prompt in de jaren 1800 bevindt. Dat is namelijk de Victoriaanse periode waar dit album in thuishoort. Dit kortste nummer van het album wekt onmiddellijk de interesse voor meer.

Dani’s hoge screams klinken beter dan ooit op Heartbreak And Seance. Melodie wordt mooi verweven met brutaliteit, een eerste hoogtepunt op het album. Voor bombast moet je bij Achingly Beautiful zijn, loeihard en tegelijk spookachtig met dank aan de vocals van Lindsay Schoolcraft, het wordt een ware neckbreaker.

Globaal gezien staat het album vol met haast majestueuze melodieën, uitstekende gitaarsolo’s, goed getimede tempowisselingen en natuurlijk Dani’s veelzijdige stem. De titeltrack lijkt het allemaal te bevatten. Vengeful Spirit rijgt dan weer de ene gitaarpartij na de andere aan elkaar. Nog eens een spookachtig begin bij You Will Know The Lion By His Claw en opnieuw een opus magnum waar alles in gecombineerd wordt.

Tot slot moet ook de invloed van Dani’s zijproject Devilment vernoemd worden. Sommige passages op Death And The Maiden doen hard aan die meer melodische muziek en zangstijl denken. Maar toch blijft het authentiek Cradle, luister maar naar die fabuleuze gitaarsolo’s en rammende drums.

Cradle Of Filth is in bloedvorm en kan dat niet beter demonstreren dan met dit album. Plaat nummer twaalf is een schot in de roos! Enorm gitaar georiënteerd samen met theatrale elementen weet het album net zoals vroeger die sinistere, duistere sfeer op te wekken die we bij Cradle willen horen. Een horrortrip staat je te wachten.

Tracklist: