U bent hier

Review Crystal Throne - Crystal Throne

Posted by Carlyvp op Saturday, 14 May 2022

Rating:

Uw beoordeling: 8

Artiest: Crystral Throne

Album: Crystal Throne

Genre: Heavy Metal

Label: Eigen Beheer

"The 80's are back."

Crystal Throne, een Franse metalband die het levenslicht zag in 2019 door bezieler en Youtube fenomeen Max Waynn (aka Max Yme).

Crystal Throne kunnen we wel beschouwen als een band apart. Zonder enig voorafgaande vorm van publicatie, zoals een vooruitgeschoven single, EP, … was er plots het full-length album. Nog een puntje dat dit apart geval kan beamen is het feit dat dit album volledig geconstrueerd is via het Youtube kanaal (hoe kan dat ook anders met een Youtuber in uw band). Bovendien is de muziek van Crystal Throne een ode aan de metal uit de jaren 80 en de NWOBHM. Denk aan bands als Judas Priest en Queensrÿche, vooral de stem van zanger Terry Defire leunt zeer dicht aan bij Rob Halford en Goeff Tate.

Negen tracks telt het zelfgetitelde album dat opent met Fate & Triumph. Een intro die de aanstoot geeft tot het eerste echte nummer Rise To Glory. Een track die ons direct terug katapulteerd naar de good old eighties. En daar stopt het niet meer. Timescape en Shades of Existence gaan door op dat elan waarbij we toch een wel een pluim op de hoed van gitarist Max moeten steken. Als enige gitarist van de band tovert hij toch wel enkele indrukwekkende solo’s tevoorschijn.

Steelbirds is een paar maanden na het verschijnen van dit album als single ten tonele opgevoerd en doet enorm denken aan een track van Yngwie Malmsteen. Foreshadowed Sands start met zwaar gestemde gitaren en leent zich een beetje tot headbangen, de zware ondertoon blijft het ganse nummer hangen om naar het einde toe te vervallen in een iets meer theatraal gezang. Met Valkyrie Ride keren we terug naar de metal die we kregen in het begin van de plaat, snel en krachtig. Mechanical Tyranny trapt het gaspedaal nog iets dieper in en de link met thrasmetal is niet ver meer verwijderd. Crystal Warrior sluit het album af. Met zijn 8.23 min meteen ook het langste en meest progressieve nummer van dit album. De eerste vijf minuten zou dit nummer kunnen omschreven worden als een semi ballade, waarna we terug een mooi 80’s solo krijgen, terug stilvalt om naar het einde toe nog eens vol uit te pakken.

Crystal Throne zal zeker in de smaak vallen bij de fans van Judas Priest, Queensrÿche, Fates Warnings, Yngwie Malmsteen,…. Een zeer geslaagd album dat op een zeer merkwaardige manier ontstaan en zeker een luisterbeurt waardig is.