U bent hier

Review Elder - Omens

Posted by KDeCraene op Tuesday, 28 April 2020

Rating:

Uw beoordeling: 7.5

Artiest: Elder

Album: Omens

Genre: Psychedelic Rock

Label: Stickman Records

"Elder zit duidelijk in een overgangsfase."

Elder is al jaren één van de meest interessante bands in het stoner/prog/psychedelische genre. Ze hebben al enkele fantastische albums gemaakt, waar een duidelijke evolutie inzit. Deze evolutie wordt in overdrive gezet in deze Omens, een overgangsplaat die duidelijk laat zien dat Elder veel meer in zijn mars heeft.

Een van de hoofdredenen dat deze Elder zo anders klinkt dat voorgangers, komt door de nieuwe bezetting. Nicholas DiSalvo, gitarist en vocalist, is nog het enige orignile lid van de band en liet zich omringen door een nieuwe drummer en een guest keyboardist. DiSalvo is een uitstekende gitarist, maar zijn zang laat het soms wat afweten. Dit is op deze plaat meer dan duidelijk. Omdat er meer melodie in de songs zit, zoals in opener Omens, kan je soms duidelijk merken dat DiSalvo deze nieuwe zangpartijen net niet aankan. Jammer wel, want het neemt wel wat weg van het geheel. De plaat biedt vijf nieuwe nummers aan, die samen een looptijd van net iets meer dan 55 minuten hebben. Het kortste nummer, In Procession, klokt bijvoorbeeld af op 9:21.

Jammer genoeg zorgt dit soms voor een beetje verveling in bepaalde nummers. Zo eindigt de plaat met een saaier traag nummer, One Light Retreating, waar ik mezelf betrapte toch even mijn horloge te checken. Gelukkig wordt dit nummer voorgegaan door vier andere nummers die deze verveling tegengaan. Fans van Elder weten waar ze aan toe zijn. Invloeden van doom, stoner en psychedelica zijn zeker aanwezig in een plaat die progressiever aanvoelt dan hun vorig werk. Net daarom lijkt dit een overgangsplaat. Een plaat die een introductie geeft voor wat Elder nu staat en waar ze in de toekomst naartoe willen. Is dat slecht? Neen, zeker niet, maar ik had toch iets meer verwacht van een band dat mij al live meermaals omver heeft geblazen (met als hoogtepunt een kleine sessie in de kelder van Trix op Desertfest).

Elder kruipt voorzichtig uit de cocon van progressievere muziek dat ze voor zich uitgesponnen hebben, met hoop dat er een doodskopsvlinder uitkruipt, en geen mot die sterft aan het licht van verder succes. Voor de fans is dit zeker een goed album, maar ik denk niet dat ze er vele nieuwe zieltjes mee zullen winnen.

Tracklist: