Review Heaven Shall Burn - Of Truth And Sacrifice

Rating: 
8
Uw beoordeling: 8

Artiest: Heaven Shall Burn

Album: Of Truth And Sacrifice

Genre: Melodic Death Metal

Label: Century Media Records

"Terug na 4 jaar met hun meest gevarieerde en gedurfde werk ooit."

In corona-tijden heb je net dat ietsje meer tijd om je door een dubbel-cd te worstelen. Vier jaar na ‘Wanderer’ hadden de Duitsers van Heaven Shall Burn blijkbaar teveel inspiratie om het op één schijf te houden. Even nadat op 11 maart als voorafje een soort van compilatie cd ‘Maximum Sacrifice’ werd gelost, krijgen we nu het negende volledige studioalbum voorgeschoteld. HSB is hun benadering van brute melodieuze metalcore altijd vrij trouw gebleven. Op deze dubbelaar kleuren ze wat meer naast en tussen de lijntjes. Hun goed recht natuurlijk als ‘veteranen’ in de scene die zonder blikken of blozen hun voet mogen zetten naast de Amerikaanse vaandeldragers van het genre.

De vier jaar waren nodig om de cirkel schrijven, opnemen, uitbrengen en live spelen te doorbreken om te herbronnen en nieuwe energie op te doen, verklaart gitarist Maik Weichert. “Ons doel was om een compleet kunstwerkje af te leveren waarin de luisteraar zich kan onderdompelen en dat genoeg ruimte laat voor verrassingen en experiment. Het was niet meer dan logisch om de fans dubbel luisterplezier te geven na zolang wachten. Zie het maar als een statement.”

Meer tijd betekende ook een meer relaxe aanpak dan bij eerder werk. Vocalen en instrumenten werden deze keer tegelijk opgenomen waardoor zanger Marcus Bischoff meegezogen werd in de heersende dynamiek. Daarbij krijg hij ook nog eens de steun van Chris Harms van Lord Of The Lost, Matthi van Nasty en Andreas Dörner van zielsverwanten Caliban. Technisch valt er alweer niets af te dingen op ‘Of Truth and Sacrifice’. Divers is het album ook. Je krijgt natuurlijk de typische mix te horen van brute screams, pompende bas- en drumpartijen, overstuurde gitaarlijnen en moddervette breaks. Maar er is ook plaats gemaakt voor wat atmosferisch snaarwerk (gitaar, strijkers, piano) in elkaar geflanst met componist Sven Helbig en opgenomen in Minsk met dirigent Wilhelm Keitel.

Na een typisch semi-industrieel introotje knallen Thoughts and Prayers en Eradicate vertrouwd binnen, meedogenloos en voorzien van de juiste dosis venijn. Het aansluitende Protector is voor mij een hoogtepunt. Hier leunt HSB sterk aan bij de Gothenborg sound van bijvoorbeeld Dark Tranquility met erg melodious gitaarwerk in een zwaar deathmetalcore jasje.

Op Übermacht gaat de band opnieuw van het vertrouwde pad af. Een industriële naar Rammstein neigende aanloop leidt naar een ritmisch übermachtig deels in hun moerstaal uitgespuwde brok hete lava. “Es ist vorbei, Vor Unerbittlichem stehst Du allein, Und ohne Gnade hör' ich die Seelen brechen. Endlich, devot folgst Du dem Übergang.” Geen genade!

Op My Heart and the Ocean begeven we ons opnieuw in een melodic death omgeving via een als door de wind gedragen rifje vergezeld van dubbele drumkicks. Er hangt zowaar een Viking (Amon Amarth?) sfeertje rond. Het 9 minuten lange Expatriate is alweer een experimenteel zijstapje, overwegend orkestraal met continue piano-ondersteuning in een donker melodramatisch prog arrangement, met strijkers, amper uitbarstingen en een deels in het Duits en deels in het Engels gedebiteerde tekst. Zo onbevreesd onorthodox hebben we de band zelden gehoord.

What War Means en Terminate The Unconcern zijn dan weer wel typisch Heaven Shall Burn. Afsluiter van schijf 1 The Ashes of My Enemies, is een mooi orkestraal instrumentaaltje dat je laat beseffen dat het best al een vermoeiende maar tevens boeiende trip was. Voor de niet zo rabiate fans had dit best kunnen volstaan als album. Maar er volgt dus nog meer en verbazend genoeg blijft de kwaliteit hoog. cd 2 is even dynamisch, heftig en afwisselend als wat voorafging.

De tweede plaat start bij Children Of A Lesser God, een statige song met een dwingende vocale prestatie van zanger Marcus Bischoff. En dan komt La Résistance, een industrieel electro disco nummer met een betoverend synthesizer riedeltje maar dan steviger, een blackend versie van Oomph of Rammstein als het ware. Het lijkt storend en misplaatst maar eigenlijk past het wel op deze misleidend veelzijdige dubbelaar. Ik vermoed dat dit voor velen waarschijnlijk wel een totale afknapper zal zijn, maar voor anderen misschien net een… pièce de résistance! In elk geval toont dit nummer nog maar eens aan dat HSB niet van plan is om eeuwig hetzelfde kunstje te herhalen.

The Sorrows of Victory is majestueus met onmiskenbare dreigende oude My Dying Bride invloeden (Heaven Shall Burn coverde eerder ook al The Cry of Mankind). Denk aan cleane zanglijnen met donkere uithalen en subversieve gitaarlijnen die de afwisselend langzame en snellere harde stukken stuwen tot uitgebalanceerd geheel. Stateless en Tirpitz, zijn eerder old school met death invloeden. Stuwend precieze drumkicks en slagen van Christian Bass en een ondoordringbare melodieuze gitaarmuur van de tandem Weichert – Deitz zetten hier een stalen omlijsting neer om u tegen te zetten. Na enkele, in mijn ogen, eerder doorsnee vullertjes sluit de band waardig af met het teneergeslagen en lang uitgesponnen bombast van Weakness Leaving My Heart. Piano en strijkers plaveien de weg naar een zinderende finale met trage grunts en hypnotiserend melodieus gitaarwerk.

De metalcore grootheden op deze aardkloot staan er niet echt om bekend om genrevernieuwend voor de dag te komen. Heaven Shall Burn tracht dat wel te doen met ‘Of Truth and Sacrifice’ op een manier die de trouwe fans tegelijk toch nog een vette kluif voorschotelt. We hebben dan allemaal wel iets meer tijd nu maar mijn advies is toch om dit album slechts bij mondjesmaat te degusteren. Dat helpt om de val van de eentonigheid te vermijden en houd je scherp genoeg om ook de vernieuwende songs naar waarde te schatten.

Tracklist:

01. March of Retribution

02. Thoughts and Prayers
03. Eradicate
04. Protector
05. Übermacht
06. My Heart and the Ocean
07. Expatriate
08. What War Means
09. Terminate the Unconcern
10. The Ashes of My Enemies
---------------------------
11. Children of a Lesser God
12. La Résistance
13. The Sorrows of Victory
14. Stateless
15. Tirpitz
16. Truther
17. Critical Mass
18. Eagles Among Vultures
19. Weakness Leaving My Heart

Meer info over Heaven Shall Burn:

heaven shall burn of truth and sacrifice album coverart

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!