U bent hier

Review Heilung - Drif

Posted by KDeCraene op Saturday, 29 October 2022

Rating:

Uw beoordeling: 8

Artiest: Heilung

Album: Drif

Genre: Folk/Pagan

Label: Season of Mist

"Meer van hetzelfde, maar nu ook in het Duits! ."

Heilung is altijd een belevenis. Op het podium word je telkens ondergedompeld in een Vikingritueel dat de krijgers klaarstoomt voor de strijd. Maar ook op album, zeker als je het beluistert in een hoofdtelefoon en je ogen sluit, word je teruggekatapulteerd naar de tijd van de vikings en voel je de muziek je lijf binnendringen. En dat is ook het geval met hun derde album, 'Drif', wat samenkomst betekent.

En die samenkomst kan je letterlijk nemen. Het gaat hier niet alleen over de samenkomst van de band en de onderlinge band van mensen, maar ook over de samenkomst van tijdperken en volkeren. Want het zijn niet alleen vikings die op dit album de plak zwaaien. Ook de Romeinen en Duitsers hebben wat in de pap te brokken. Maar bij elk nummer heb je nog steeds het authenthieke Heilung gevoel. Zeker bij opener Asja waar het keelgezang van zanger Kai Uwe Faust je verwelkomt met een prachtig liefdesgedicht in zijn typische keelklanten. We denken een prachtig liefdesgedicht, want we verstaan er uiteraard niets van.

Ook het tweede nummer Anoana is de moeite en gemakkelijk de grootste oorwurm van het album. Ik denk ook een van de betere nummers die live gebracht zullen worden. Hier is het de beurt aan zangeres Maria Franz om te laten zien wat ze allemaal in haar mars heeft. Deze relatief korte(re) nummers maken dan plaats voor Tenet. Niet de Christopher Nolan film, maar een nummer van 13 minuten die gebaseerd is op het zogenaamde 'Satorvierkant', het oudste palindroom dat werd gevonden in Italië, in Herculaneum, een stad die net als Pompeii in de as werd gelegd bij het uitbarsten van de Vesuvius in 79 voor Christus. Dit Satorvierkant werd al meermaals wetenschappelijk besproken, maar er is nooit een algemeen consensus gevonden over wat het precies betekent. Misschien iets voor het nieuwe avontuur van Robert Langdon, die ook al The Da Vinci code brak. Maar dit is uiteraard voer voor een ander artikel, en niet een voor deze website.

Gelukkig krijgen we het rituele terug in het album met Urbani, een nummer dat werd gezongen door de soldaten van Caesar. Het nummer wordt enkel ondersteund door marcherende voeten, die op een authentieke Romeinse brug werden opgenomen door enkele tientallen figuranten. Dan is het tijd voor een Duits gedicht. Keltentrauer is voor ons het gemakkelijste te volgen. Je kan half verstaan wat er gezegd wordt, en je kan het je ook visueel voorstellen, want het gedicht wordt ondersteund door herkenbare geluidseffecten, zoals vechtende soldaten en een brandend vuurtje. Het staat wel in schril contrast met het meer muzikale van de rest van het album, maar is toch één van de hoogtepunten.

Na een hoogtepunt is er dan ook vaak een dieptepunt, en dat hebben we dan bereikt met Nesso. Dit nummer is het minste van het album, ondanks de erg goede stem van Franz, die zelden zo hoog de lucht in gaat. Geef ons dan maar het rituele vanBusnas Ban, een nummer dat de keelzang weer naar de voorgrond brengt. Nikkal brengt dan weer Drif naar voren, want het is een mooie nummer dat erg harmonieus gezongen wordt door verschillende stemmen. Het heeft zelfs iets religieus, wat een mooie brug slaagt naar eindnummer Marduk. In dit nummer worden de 50 namen van de Mesopotamische godheid Marduk voorgelezen, begeleid door bronzen schalen. Erg speciaal, en zeker de moeite om te beluisteren. Het roept zelfs wat Excorcist-vibes op.

Al bij al is dit een album dat je niet echt naast de twee vorige kan zetten, zeker door de thematiek, maar dat wil zeggen dat Heilung blijft doorevolueren en dat is iets dat wij alleen maar kunnen toejuichen. Afspraak op 11 november in Brussel?