Review Hitherside - Blue Lotus

Rating: 
8.5
Uw beoordeling: 8.5

Artiest: Hitherside

Album: Blue Lotus

Genre: Melodic Metal

Label: Painted Bass Records

Bij een introductie van Hitherside wordt er steeds begonnen met te vermelden dat zij een Amerikaans-Belgisch duo zijn die begonnen als een internetband. Men zou dan automatisch kunnen gaan denken dat dit wil zeggen dat zij elk aan hun kant van de oceaan aan de songs werken en de ideeën digitaal aan elkaar doorspelen. Niets is echter minder waar. Mag ik u even inleiden in het verhaal van Hitherside? Zangeres Jennifer Summer was al in ons Belgenlandje aangespoeld en ingeburgerd geraakt toen ze in 2011 via gemeenschappelijke vrienden werd voorgesteld aan muzikant en multi-instrumentalist Sam Oerlemans. Uit die ontmoeting groeide het plan om muzikaal te gaan samenwerken. Sam zorgde voor de muzikale uitwerking en speelt nagenoeg alle instrumenten in in hun huisstudio terwijl Jennifer de teksten schrijft en de zanglijnen uitwerkt. Er werd initieel geopteerd om hun nummers via het internet op de mensheid los te laten. In 2015 werd hun zelf getiteld debuutalbum in eigen beheer uitgebracht maar voor hun tweede worp vonden ze onderdak bij Painted Bass Records.

Hitherside wordt omschreven als een female fronted melodic metal band. Female fronted is op zich echter geen genre, dat duidt er gewoon op dat je een zangeres de lead vocals laat doen. Dus dan focussen we ons maar wat meer op die melodic metal. Een vlag die de lading toch ook weer niet dekt zoals het zou moeten want het geluid van Hitherside is eerder een mengeling van alternatieve rock en metal. Die alternatieve rock kant is vooral het werk van Jennifer wiens stem beschikt over de klaterende helderheid die daar zo kenmerkend voor is en ook over het juiste Amerikaanse accent beschikt. De metal kant komt dan weer meer van Sam die heel veel instrumenten kan bespelen maar in hoofdzaak toch een gitarist is die zich laat beïnvloeden door grootmeesters als Devin Townsend en zijn gitaar laag durft stemmen. Die combinatie zorgt voor krachtige, melodieuze nummers die net dat tikkeltje karakter meer hebben dan vele poprock acts.

Blue Lotus telt ‘maar’ negen nummers en duurt ‘slechts’ 33 minuten en ik gebruik die termen tussen aanhalingstekens hier bewust want ik had het toch graag wat meer en wat langer gezien. Aan de andere kant, kwantiteit mag niet ten koste gaan van de kwaliteit en je kan maar beter negen goede nummers op je album zetten in plaats van een handvol goede nummers aangevuld met een aantal opvullers. Nu ja, eigenlijk staan hier ook geen negen volledig nieuwe nummers op want Insignificant Other en Asked But Not Answered stonden ook al op het debuutalbum en werden in licht gewijzigde vorm opnieuw opgenomen voor Blue Lotus. Niet dat we dat erg moeten vinden, vooral bij Insignificant Other niet. Dit blijkt het eerste nummer te zijn dat ze destijds samen schreven en het was er meteen eentje waar ze trots op mogen zijn en als hun visitekaartje mogen gebruiken.

Wat krijgen we nog meer te horen op Blue Lotus? De algemene indruk is dat er op dit album iets meer in de metal richting gegaan wordt. Op opener Unsanctify Me horen we overduidelijk de laaggestemde gitaar van Oerlemans die bijna als nü metal klinkt. Summers stem doet, wanneer ze wat lager zingt, aan die van Shirley Manson denken. In de gitaarpartijen wordt er een goed evenwicht gezocht tussen heavy riffs en melodische kleurinvulling. Op My Prediction worden de metal riffs weggelaten en daardoor klinkt het een beetje als The Scabs meets Royal Blood. Ook mooi hier zijn de vele vocale lagen die Summer heeft opgenomen. Dat deed ze ook voor het titelnummer dat terug de heavy kant opgaat. Ik zei eerder dat Sam alle instrumenten zelf inspeelde maar op Get It Back liet hij de drumpartijen wel inspelen door zijn neef Dirk Verbeuren. Die naam zal wel enige belletjes laten rinkelen want Dirk is de huidige drummer van Megadeth en kenden we voorheen van o.a. Aborted en Soilwork. Hij laat toch een drumstijl horen die heel wat steviger klinkt en meer groovy is dan die van Sam. No offense, Sam. Ik weet dat Hitherside niet over het budget beschikt waarover ik geloof dat ze zouden moeten beschikken maar met een groter budget hadden ze allicht toch de drums in een professionele(re) ruimte kunnen gaan opnemen. Nu klinken die drums met momenten toch een beetje te dof en mechanisch. Dit is echter detailkritiek van mijn kant uit (tenslotte toch een beetje mijn job hé, kritisch zijn) en doet niets af van de kwaliteit van hun songs. Insignificant Other is zoals gezegd een heel mooi, melodisch nummer dat veel beter klinkt dan wat we tegenwoordig op de radio voorgeschoteld krijgen. Voor Honeydripper wordt er gekozen voor een bezwerende gitaartokkel en dito zanglijn. Knock ‘Em Back duwt het gaspedaal weer wat meer in. Een goeie road song zo. Ook Asked but Not Answered is zo’n herhaalde song maar gerust nog eens een derde en vierde en … keer passeren op onze draaitafel.

Voorlopig, wanneer je Blue Lotus als zoekopdracht ingeeft bij Google Images krijg je voornamelijk nog afbeeldingen te zien van de bloem zelf. Daarom moeten jullie allemaal dit fijne album in huis halen zodat Hitherside megagroot wordt en de Blue Lotus albumhoes de nummer één hit wordt op Google. En neen, Sam en Jennifer hebben mij niet omgekocht of gechanteerd om dit te schrijven. Dit zijn gewoon twee hele mooie, ontroerende mensen die samen de muziek maken die in hun hart zit. En mijn hart hebben ze daarmee al veroverd, nu de rest van muziekminnend Vlaanderen en ver daarbuiten nog.

Tracklist:

  1. Unsanctify Me
  2. Lovely Day To Kill
  3. My Prediction
  4. Blue Lotus
  5. Get It Back
  6. Insignificant Other
  7. Honeydripper
  8. Knock 'Em on Back
  9. Asked but Not Answered

Meer info over Hitherside:

hitherside blue lotus album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!