Review The Insektlife Cycle - Vivid Dreams Parade

Artiest: The Insektlife Cycle

Album: Vivid Dreams Parade

Genre: Doom/sludge/post-metal

Label: Mega Dodo

De Filippijnse band The Insektlife Cycle is een samenwerking tussen leden uit de Filippijnse  'underground metal scene' . Broers Ronaldo Vivo Jr. (drums) en Ronnel Vivo (gitaar) ook bekend bij de doom/sludge/post-metalband Hateure werken voor dit project samen met Jay Jumawan (gitaar) en Joy Legason (bas) bekend van de band Barabbas. Dit resulteerde eerder o.a. in een knappe EP Purple Gaze (2015). Via het label Mega Dodo brengt de band op 5 mei een gloednieuwe plaat op de markt, Vivid Dreams Parade. Wederom waren we onder de indruk van die toch wel heel indrukwekkende kruisbestuiving, tussen artiesten die op een heel hoog niveau hun ding staan te doen.

Puur instrumentaal genot krijgen we voorgeschoteld. Vanaf die eerste song Unicycle Monolugue valt de psychedelische ondertoon, die op de gehele plaat de bovenhand zal nemen, ons nog het meest op. Uiteraard zijn doom, sludge tot post-metal invloeden nog steeds aanwezig. Echter hebben songs als Purple Drank of Insekt Circus eerder een bedwelmende invloed op ons, in plaats van dat ze de trommelvliezen doen barsten. Waar niets mis mee is uiteraard. Datzelfde gevoel krijgen we ook bij songs als Tristful Ecstacy. Een song die je inderdaad in een soort extase doet belanden, maar ook hypnotiseren die indrukwekkende soundscapes je telkens opnieuw. De beperkte vocale aankleding die we daarbij opmerken, kan gezien worden als een meerwaarde binnen het geheel. Bovendien valt de technisch enorm hoogstaande manier waarop elk van de muzikanten hun ding staan te doen enorm op. Door de lange weg die ze samen hebben afgelegd vinden ze elkaar ondertussen blindelings. Gelukkig staat dit de jeugdige spontaniteit niet in de weg, van een routine klus is totaal geen sprake. The Insektlife Cycle stralen een spelplezier uit als jonge wolven in het vak die nog alles moeten bewijzen.

Vivid Dreams Parade staat boordevol songs die de perfectie akelig dicht benaderen, maar vooral worden we meegenomen op een uitzinnige trip doorheen al even kleurrijke landschappen. Zonder gebruik te maken van geestenverruimende middelen voelt het wel degelijk aan alsof we in een heel andere wereld zijn aanbeland. Ondanks de eerder 'donkere' omkadering, zien we toch wel licht in die duisternis. Het is dus geen depressieve plaat geworden, die omgeven is door walmen van die duisternis.

Net doordat de lat, wat betreft psychedelische aankleding, hoog wordt gelegd, straalt de plaat eerder iets positief uit. Dat merken we bijvoorbeeld bij eerder vernoemd nummer Unicycle Monologue. Waarbij bevreemdend aanvoelende klanken, aanvoelen alsof je in plaats van in het pure donker in een baken van licht bent terecht gekomen. Vergelijk het met een regenboog, die ook opkomt waar zon en regen elkaar vinden en je begrijpt volkomen hoe deze plaat echt aanvoelt. Dreams Unrecalled is daar nog zo een voorbeeld van. Echter, en dat is nog het belangrijkste aan deze plaat, er is niet één song die boven de ander uitsteekt. Elk van hen zijn pareltjes die je bedwelmen, doen zweven en in extase brengen. Telkens opnieuw. Bovendien binnen een bevreemdend aanvoelende omkadering, met een hoge experimentele kijk op de zaak. Kortom, zoals we dit van deze heren ondertussen al goed gewoon zijn, worden ook nu weer grenzen verlegd binnen het instrumentale muziekgebeuren. Maar de band blijkt daarbovenop ook nog steeds te evolueren, en  blijven zichzelf heruitvinden.

Tracklist:

1. Unicycle Monolugue
2. Electric Sadness
3. Schizodelia
4. Purple Drank
5. Insekt Circus
6. Forbidden Earth Dance
7. Tristful  Ecstasy
8. Dreams Unrecalled

Meer info over The Insektlife Cycle:

• Officiële website
• Officiële Facebook
• Officiële Twitter