Review Mantar - The Modern Art Of Setting Ablaze

Rating: 
7.5
Uw beoordeling: 7.5

Artiest: Mantar

Album: The Modern Art Of Setting Ablaze

Genre: Black metal

Label: Nuclear Blast

Zoals de arrestatie van mezelf en mijn mede-drinkebroer in Leuven twee decennia geleden reeds bewees: je hoeft niet met veel te zijn om veel lawaai te maken. Anaal Nathrakh maakt al jarenlang teringherrie van een hoger niveau met slechts twee bandleden en het Duitse Mantar bewijst met hun derde langspeler 'The Modern Art Of Setting Ablaze' opnieuw dat je zelfs in de beperkte bezetting van een duo een stevig potje kan rammen.

De menselijke behoefte aan orde en structuur maakt dat Mantar gemakshalve het etiket ‘black metal’ krijgt opgeplakt maar dit doet de waarheid toch enigszins geweld aan aangezien het Teutoonse tweetal ook elementen van (crust)punk, doom en deathmetal in de mix gooit.

Wat meteen opvalt is dat de band alle overbodige bagage overboord heeft gegooid en terug naar de essentie van rock ’n roll is teruggekeerd: behapbare nummers van maximum vier minuten met zo weinig mogelijk toeters en bellen. Gewoon gas geven en songs maken met een kop en een staart. Het lijkt de evidentie zelve maar in tijden waarbij de digitale mogelijkheden schier oneindig zijn geworden is dit een ware verademing. Ingewikkelde orkestraties, geluidseffecten of tierlantijntjes zal je op 'The Modern Art Of Setting Ablaze' dus niet terugvinden. Het is allemaal zo oldschool dat het bijna terug modern wordt.

Een tweede vaststelling, die het logische gevolg is van de vorige, is dat men bewust kiest voor een ‘gruizig’ geluid. En dan bedoel ik voor alle duidelijkheid het goede gruizig zoals datgene wat op de bodem achterblijft na een kopje echte Italiaanse koffie en niet het irritante gruizig zoals de materie die tussen bilspleet en textiel achterblijft na een dagje aan de kust.

In die zin heeft Mantar -als we ze dan toch de stempel black metal moeten geven- meer gemeen met het punkachtige van Venom en de huidige sound van Darkthrone dan met Bathory en zijn meer epische nakomelingen. Enkel intro The Knowing is een uitzondering op de regel met zijn sferische aanpak maar zelfs wanneer de aanzet van een nummer met enig bombast dreigt in te zetten (Obey The Obscene, The Funeral) wordt al snel terug de cirkelzaag bovengehaald.

Illustratief voor het geluid van de band is het nummer Seek + Forget dat alles samenvat waar Mantar voor staat. Rauwe vocals, efficiënte riffs en verdacht simpel klinkend maar retestrak drumwerk. Zoek dit nummer online op en je weet meteen of deze Germaanse gezellen spek voor jouw bek zijn. Voor wie behoefte heeft aan referentiepunten; deze Oosterburen doen me verdacht veel denken aan het schandelijk onderschatte Ancient Ascendant (vooral vocaal) maar dan minus de epiek.

Mantar is een band die vooral het soort metalheads zal aanspreken dat hun muziek graag zonder franjes krijgt opgediend en niet wakker ligt van een sound die wat minder gepolijst of gelikt is dan heden ten dage de standaard lijkt geworden, ook binnen de extreme metal (de heer Nergal mag zich hierbij aangesproken voelen maar het is hem vanwege zijn genialiteit vergeven).

Tracklist: 

  1. The Knowing
  2. Age Of The Absurd
  3. Seek = Forget
  4. Taurus
  5. Midgard Serpent (Seasons Of Failure)
  6. Dynasty Of Nails
  7. Eternal Return
  8. Obey The Obscene
  9. Anti Eternia
  10. The Formation Of Night
  11. teeth Of The Sea
  12. The Funeral

Meer info over Mantar:

Bestel The Modern Art of Setting Ablaze:

mantar the modern art of setting ablaze album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!