U bent hier

Review Nanowar Of Steel - Dislike To False Metal

Posted by nik op Wednesday, 3 May 2023

Rating:

Uw beoordeling: 6

Artiest: Nanowar Of Steel

Album: Dislike To False Metal

Genre: Comedy Metal

Label: Napalm Records

"Comedy Metal, ja hoor het bestaat écht!"

Parody Metal oftewel Comedy Metal, het bestaat, écht waar. Het Italiaanse Nanowar Of Steel heeft het zelfs tot een kunst verheven! Maar wanneer je albumtitel (Dislike to False Metal) verwijst naar een andere band die zichzelf al niet serieus neemt, (Steel Panther: Death To All but Metal) dan gaat het toch al heel ver! Toch is dit reeds hun derde album op het Napalm Records label en heeft deze band een trouwe fanbase. Één blik op de tracklist zegt ons eigenlijk al genoeg! Maar onder het motto - er is al genoeg verzuring in de wereld - wagen we ons toch aan een luisterbeurt!

Pirate Metal is op zich al een beetje comedy metal, dus opener Sober past perfect op dit plaatje en de ideologie van Nanowar Of Steel. Een degelijke pirate-metal-song! De intro van Chupacabra Cadabra lijkt een vette knipoog naar Overkill van Motörhead, maar wie daar op hoopte, komt helaas van een kale reis thuis. Al snel bevinden we ons in Zuid-Amerikaanse sferen voor een bijna 10 minuten durende reis doorheen het knotsgekke Nanowar-universum! Ook Disco Metal willen we het liefst van al zo snel mogelijk vergeten! De obligatoire ballade, Muscle Memories, is muzikaal dan misschien wel maar gemiddeld, de spitsvondige tekst overstijgt toch het gemiddelde en kan zelfs een glimlach bij de goede luisteraar ontlokken. Op Winterstorm In The Night (dat eigenlijk over haar-roos, u weet wel, “pellekes” gaat) levert de lieftallige Madeleine Liljestam van Eleine een vocale gastbijdrage. Ook muzikaal mag dit nummer er zijn! Maar dé gastbijdrage van het album is écht wel die van Joakim Brodén van Sabaton op Pasadena 1994. Het nummer klinkt écht als Sabaton, alleen wordt hier het pijnlijke verlies van Italië tegen Brazilië bezongen tijdens de WK finale van 1994 in Pasadena USA! Leuke track en fijn zelfrelativerend, zowel van de band als van Brodén, wij hebben genoten van dit nummer, zowel door de tekst als door de muziek! Een spontane lachbui was ons deel!

Dimmu Boogie is uiteraard een vette knipoog naar Dimmu Borgir, maar muzikaal vinden we de Noorse black metalband helemaal aan de andere kant van het spectrum. Dimmu Boogie verrast door een echt rock en roll nummer te zijn! Van Protocoals zijn we veel minder fan. Een boysband die Eye of the Tiger door de mangel haalt ofzoiets, meer willen we daar echt niet over zeggen. Afsluiter is een power-metal-hymne die de kracht van Imodium bezingt. Zoek er niet te veel achter, maar muzikaal kabbelt het wel lekker weg, ook al is de knipoog naar Bohemian Rhapsody tegen het einde een beetje misplaatst!

Verrassend en zeer afwisselend, dat is het minste wat je van dit album kan zeggen. Het zal niet meedingen naar Plaat van het jaar, maar daar is het deze jongens me dunkt ook niet om te doen. Leuk vertier, niet meer, maar ook niet minder.