Review Prophets of Rage - Prophets of Rage

Rating: 
6.5
Uw beoordeling: 6.5

Artiest: Prophets of Rage

Album: Prophets of Rage

Genre: Rap Rock (crossover)

Label: Sony Music

Twee van onze jeugdhelden slaan de handen in elkaar, Cypress Hill, bij monde van B Real en Rage Against the Machine, iedereen behalve Zack de la Rocha. Gooi daar nog DJ Lord en rapper Chuck D van het  legendarische collectief Public Enemy bij en we kunnen dus spreken van een supergroep. Zij kozen als naam Prophets of Rage en omschrijven zichzelf als volgt: “ We're an elite task force of revolutionary musicians determined to confront this mountain of election year bullshit, and confront it head-on with Marshall stacks blazing”  Om maar te stellen dat al deze jongens niet gelukkig zijn met de huidige gang van zaken in de verenigde Staten. Aan de knoppen zat oude getrouwe Brendan O’Brien, die ook bij bands als Red Hot Chili Peppers, Aerosmith, Limp Bizkit, Korn, Mastodon en eerder al bij Rage Against the Machine, het productiewerk voor zijn rekening nam.

Rafical Eyes (Radicalize) is nog een subtiele sneer, die ook muzikaal wat ingetogen blijft, maar op Unfuck the World horen we weer de beste Tom Morello en spuwt Chuck D heerlijk met opener "Check america’s puls for the death tone!” De riff, baslijn en solo in deze track zijn heerlijk old school Rage against the Machine en voert ons met heimwee terug mee naar die boeiende, energetische optredens van Rage Against the Machine in de jaren 90! Op de derde track mag B Real weer over zijn favoriete hobby zingen; dat het nummer Legalize Me heet, mag dan ook geen verrassing heten. Een heerlijke rappende Chuck D laat hier nog eens duidelijk horen waarom hij tot de godfathers of rap mag gerekend worden.

Living on the 110 verwijst naar de autostrade die door LA loopt en waaronder honderden daklozen hun onderdak vinden terwijl boven hen de luxewagens razen. Deze track werd al op de wereld losgelaten en heeft weer die typische RATM groove, spijtig genoeg zonder deze keer echt te ontploffen.  Hail to the Chief is wederom een lichtpuntje op deze plaat, met  een strakke nineties riff.  Take Me Higher tapt uit een heel ander vaatje en zou een gerecycleerd nummer van de Red Hot Chili Peppers kunnen zijn. Strengten in Numbers heeft een heerlijke baslijn en dito intro. Daarna kabbelt het album verder richting het einde om er op het laatste nummer uit te gaan met een knal in de vorm van Smash It, hierin mag Morello zijn duivels eindelijk nog eens ontbinden, iets wat hij te weinig doet op dit album. En laat dat nu net  zijn waar het op dit album aan ontbreekt. Het klinkt als Rage Against the Machine, maar een beetje zonder de explosies, in tijden waar alles light of zero moet zijn, kan je hier bijna spreken over Rage light. Tom Morello en zijn vriendjes doen echt wel hun best om die nineties RATM vibe tot leven te wekken en soms komt dit aardig in de buurt, maar gemiddeld genomen blijft dit album toch een beetje onder de torenhoge verwachtingen. Live is deze band dan weer wel een wervelwind, maar ik kijk vooral uit naar de nieuwe terugkeer van Zack de la Rocha en de volgende tour van Cypress Hill.

Tracklist:

  1. Radical Eyes
  2. Unfuck The World
  3. Legalize Me
  4. Living On The 110
  5. Counter Offensive
  6. Hail To The Chief
  7. Take Me Higher
  8. Strength In Numbers
  9. Fired A Shot
  10. Who Owns Who
  11. Hands Up
  12. Smash It

Meer info over Prophets Of Rage:

prophets of rage album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!