Review Rhapsody Of Fire - The Eighth Mountain

Rating: 
6.5
Uw beoordeling: 6.5

Artiest: Rhapsody Of Fire

Album: The Eighth Mountain

Genre: Symphonic Power Metal

Label: AFM Records

Wie herinnert zich nog de geweldige platen die Rhapsody eind jaren negentig, begin jaren tweeduizend uitbracht. Klassiekers als Legendary Tales, Symphony of Enchanted Lands I & II, Power Of The Dragonflame, om er maar enkele te noemen. De filmische, epische, symphonic power metal van de Italianen klonk vernieuwend, spannend en was telkens een reis naar een kleurrijke fantasiewereld. Helaas brak er in de band meer drama en tragedie uit dan in de gemiddelde Italiaanse opera en Rhapsody viel uit elkaar in enerzijds Luca Turilli’s Rhapsody en Rhapsody Of Fire anderzijds. Beiden bleven live echter materiaal uit de ‘oude’ klassiekers brengen. Rhapsody Of Fire vond in Fabio Lione een uitstekende stem voor achter de microfoon en bleef een stuk productiever dan Luca Turilli's Rhapsody. Tot ook Fabio in 2016 de band verliet. Het ironische van alle tragiek is dat hij en Luca Turilli nu samen opereren onder de naam Turilli/Lione Rhapsody. Gelooft u mij, meer ‘sapone’ dan dit kan het haast niet meer worden.

Maar vandaag blijven we dus even bij Rhapsody Of Fire hangen, die na het vertrek van Lione ene Glacomi Voli inlijfden voor de vocal duties en met dit The Eighth Mountain al aan het tweede album zitten met deze mijnheer. Net zoals op voorganger Legendary Years uit 2017 (wat uiteindelijk een bijzonder mislukte poging was om de nostalgie naar het debuutalbum weer op te roepen) kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat met het vertrek van Lione ook de inspiratie uit Rhapsody Of Fire verdwenen lijkt te zijn. Ik heb dit nieuwe album nu al enkele luisterbeurten gegeven (en met die duurtijd van 64 minuten duurt het wel even vooraleer je weer volledig rond bent) maar het album blijft op geen enkel moment aan mij kleven. Op de eerste echte track Seven Heroic Deeds, de intro Abyss of Pain tel ik even niet mee, lijkt het allemaal nog mee te vallen. Een snelle track, steunend op een lekkere orgelpartij waarbij Voli net lang genoeg de neiging kan onderdrukken om te beginnen gillen en hij laag genoeg blijft om de steun van de Latijnse koorzang ten volle te benutten. Maar dan hebben we het beste wel gehad. Het lijkt wel of nieuwe drummer Manuel Lotter maar 1 tempo kent, dat van de beuken-beuken-beuken-op-de-dubbele-basdrum. Daardoor gaat het nagenoeg op het hele album lang van je hop-hop-hop in de power metal galop.

Aan de vooruitgeschoven videoclip van Rain Of Fury hadden we het allemaal wel al een beetje kunnen vermoeden maar wie had gedacht dat het echt zo erg zou zijn? Eén van de volgende tracks heet trouwens White Wizzard en wie horen we postuum het verhaal afsluiten aan het einde van Tales of a Hero’s Fate? Inderdaad, niemand minder dan Christopher ‘Saruman’ Lee. Wetende dat de witte tovenaar al in 2015 zijn kaars heeft gelaten betekent dit dat de band deze opname toch al lang op de plank had liggen. Misschien daarom dat dit nummer nog het meest de avontuurlijke geest uit het verleden oproept. Helaas toch te laat om het al reeds verdronken kalf nog nieuw leven in te kunnen schieten.

Ik vind The Eighth Mountain een pijnlijk album geworden. Pijnlijk vooral omdat niemand graag zijn of haar (oude) helden van hun voetstuk ziet vallen. Iets dat met Rhapsody Of Fire helaas toch gebeurd lijkt te zijn.

Tracklist:

  1. Abyss of Pain
  2. Seven Heroic Deeds
  3. Master of Peace
  4. Rain of Fury
  5. White Wizzard
  6. Warrior Heart
  7. The Courage to Forgive
  8. March Against the Tyrant
  9. Clash of Times
  10. The Legend Goes On
  11. The Wind, the Rain and the Moon
  12. Tales of a Hero's Fate

Meer info over Rhapsody Of Fire:

rhapsody of fire the eighth mountain album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!