Review Sepultura - Quadra

Rating: 
9
Uw beoordeling: 9

Artiest: Sepultura

Album: Quadra

Genre: Thrash Metal

Label: Nuclear Blast

"On ‘Quadra’, we felt the urge to revisit that old thrash feeling of Beneath the Remains or Arise."

In het bijgevoegde persbericht dat wij doorgaans krijgen bij een nieuw album, staat te lezen dat de band de drang voelde om terug te keren naar de old school thrash vibe van de begindagen, de dagen van Arise en Beneath the Remains (toevallig dat ook de broertjes Cavalera hier momenteel mee toeren, maar soit…). Gelukkig zagen ze het snel veel ruimer en werd Quadra een gedurfd vierluik. Gedurfd, want met Machine Messiah brachten ze enkele jaren geleden een geweldige plaat uit! Het is geen toeval dat rond die periode Eloy Casagrande de drumstokken ter hand nam. Wat een meerwaarde is deze man toch geworden, letterlijk en figuurlijk de metronoom die de band miste (nu nog een extra gitaar op live concerten en  we zijn er, doch dit ter zijde.)

Maar nu dus Quadra! Waarom spreken we over een vierluik? Wel, de eerste tracks zijn duidelijk beïnvloed door de beginjaren. Heerlijke old school thrash, tracks die zo zouden kunnen weggelopen zijn uit Arise of zelfs Chaos AD. Maar zijn deze nummers dan oubollig?  Bijlange na niet, Sepultura slaagt er in steeds iets vernieuwends in de nummers te steken zoals bijvoorbeeld subtiele vioolpartijen of achtergrondkoortjes. Isolation is exact wat we willen horen van Sepultura: furieus, snedig en brutaal! Derrick Green heeft een uitgebreid vocaal palet en spreidt dit het hele album uitstekend ten toon!

Na het old school luik, krijgen we nummers die meer voeling hebben met hun rootsperiode. De intro van Capital Enslavement is daar een duidelijke weggever van! Vanaf het derde luik, begint Kisser pas écht risico’s te nemen. Te beginnen met een akoestische intro, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Zonder te veel weg te willen geven, is dit een van de meest epische nummers die Sepultura ooit schreef. Tijdens het muzikale The Pentagram etaleert Kisser wat voor geweldige gitarist hij eigenlijk wel is (mocht daar ooit iemand aan getwijfeld hebben).

De grote apotheose moet eigenlijk nog komen in het laatste luik.  Met als kort intermezzo Quadra zelf, bewandelt Sepultura een pad dat ze nog nooit bewandeld hebben. Zij doen dit echter zonder écht te verdwalen. Ik kan het niet verklaren, maar het werkt. Sommige luisteraars zullen er niks aan vinden, maar het klopt écht! Green zingt, brult, schreeuwt, haalt het onderste uit de vocale kan. De inbreng van koren, piano en strijkers verveelt ook geen moment. De track bewandelt het pad tussen ingehouden woede en uitbarstende agressie! Wanneer je dan denkt dat het allemaal niet progressiever kan, horen we op Fear, Pain, Chaos, uffering ineens een duet tussen Green en Emmily Barreto. Een bij ons vrij onbekende zangeres, maar in Brazilië geniet zij toch een zeker aanzien met haar band Far from Alaska, wederom gedurfd. En zo zitten deze 50 minuten Sepultura Anthology er op voordat je er erg in hebt!

Sepultura herrees op het album Machine Messiah en trekt op Quadra die lijn gewoon verder! We horen een band die echt in bloedvorm verkeert. De vrees dat zij na hun vorige album zouden vervallen in oude fouten is  onterecht. Sepultura klinkt fris, grootser, onbevreesd en is duidelijk klaar voor het volgende decennium!

Tracklist:

  1. Isoltion
  2. Means To An End
  3. Last Time
  4. Capital Enslavement
  5. Ali
  6. Raging Void
  7. Guardians Of Earth
  8. The Pentagram
  9. Autem
  10. Quadra
  11. Agony Of Defeat
  12. Fear,Pain Chaos, Suffering

Meer info over Sepultura:

sepultura quadra album cover

Categorie: 

Dit en meer in de GigView Album reviews playlist!