Preview Gent Jazz Festival
Gent Jazz Festival barst in alle hevigheid los op donderdag 6 juli en GigView wil u nu al wakker maken voor de slotakkoorden op slotdag zaterdag 15 juli, waar een verbluffend programma op ons ligt te wachten. Hieronder wordt de affiche van die slotdag uitvoerig besproken, en we steken van wal met de grootste namen.
Meest in het oog springende naam is natuurlijk die van Einstürzende Neubauten. Deze Duitsers zijn de enige echte pioniers van de industrial en noiserock. Het collectief werd in 1980 in West-Berlijn opgericht als avant-gardistische performancegroep door zanger-gitarist Blixa Bargeld. Hun eerste wapenfeit bestond uit het slaan op de betonnen ondergrond onder een snelwegovergang vergezeld door schreeuwerige teksten en dissonante gitaarakkoorden. Na enkele bezettingswisselingen en snelle furore in het undergroundcircuit bracht de groep Kollaps uit. Deze plaat, nog altijd hun meest beroemde en wellicht meest vooruitstrevende werk, bestaat grotendeels uit luid gescandeerde teksten begeleid door een mengeling van gitaren, percussie en geluiden hoofdzakelijk voortgebracht door zelfgefabriceerde instrumenten, industrieel materiaal van allerhande soort en verschillende machines.
Aanvankelijk produceerden ze zuivere industrial, in de zuivere zin van het woord, muziek gemaakt met drilboren, winkelkarretjes etc. In de begintijd ging de band uit van het idee dat vernietiging een voorwaarde was voor creativiteit. Oude objecten, gebouwen en muziek werden verwoest, omdat volgens de band alleen door destructie echt iets nieuws kan worden gemaakt. In de loop der jaren werden hun platen langzaam minder chaotisch en meer verfijnd. Rond het eind van de jaren tachtig schakelde de band over naar een symbiose tussen chaotische noise en verstilde, onheilspellende ambient: een artistiek hoogtepunt met de platen Fünf auf der nach oben offenen Richterskala (1987), Haus der Lüge (1989) en Tabula Rasa (1993).
Op Perpetuum Mobile (2004) is duidelijk te horen hoe de geluidsexperimenten steeds geraffineerder worden ingezet in meer conventionele songstructuren en minder confronterende lawaai-explosies. Men zou kunnen stellen dat Neubauten evolueerde van een experimenteren met kabaal naar een experimenteren met stilte. Nodeloos te stellen dat u deze groep ooit eens live aan het werk moet gezien en gehoord hebben, grijp uw kans!
Archive uit Londen brachten al twaalf platen uit en mixen op heerlijke wijze triphop en progressieve rock. De eerste plaat is al ruim twintig jaar oud. Maak u op voor een zinneprikkelende set met zorgvuldig opgebouwde visuals en een bezwerend klankpalet.
Mag ik even uw aandacht voor een adembenemende artieste en topmodel. Chrysta Bell bracht in samenwerking met niemand minder dan David Lynch in 2011 het geweldige This Train uit, een plaat die vorige maand een echte solo-opvolger kreeg, We Dissolve. Hiervoor werd een indrukwekkend blik muzikanten opengetrokken. John Parish (bekend van zichzelf en PJ Harvey) was producer en met ondermeer Adrian Utley van Portishead, Downes van Yes en – jawel hoor – Stephen O’Malley van het dronemetalcombo Sunn O))) moet dit een meesterwerk opleveren. La Bell zelf gooit als muze van Lynch ook hoge ogen in de 2017-versie van Twin Peaks.
Mats Gustafsson, de Zweedse freejazzsaxofonist met een duizelingwekkend backcatalogue, komt Gent Jazz afsluiten met zijn project Fire!. En of het vuur er zal in zitten.
DAAU bestaan 25 jaar en dat mag gevierd worden. Hineininterpretierung is een collage van hun vroeger werk, zorgvuldig samengesteld door Rudy Trouvé zelve die in de huid van producer kroop. Verwacht u dus aan een intense totaalbeleving, die op Gent Jazz tot drie maal toe te bewonderen valt.
Hypochristmutreefuzz verwijst als naam naar een jazzklassieker van Misha Mengelberg, maar doet kwa tonggestruikelte nog beter met de naam van hun langspeler…. Hypopotomonstrosesquipedaliophobia J
Maak u op voor Gentse noise met méér weerhaken dan we tellen kunnen!