Pukkelpop: 15 aanraders van de redactie
Wie dit jaar niet wil verbranden op Pukkelpop wegens een parkeerplaats voor de Main Stage of wil smelten tussen de bezwete lijven in de Boiler Room hoeft niet te panikeren! Wij hebben onze aanraders kort en krachtig gebundeld om jullie te verlossen uit de keuzestress.
Ieder jaar opnieuw gonst er een tweetal weken voor de wei in Kiewit overrompeld wordt namelijk een welgemeende Godverdomme door onze huizen. Meestal enkele minuten nadat Chokri zijn time-table online heeft gezwierd en we voor hartverscheurende keuzes staan. Dit jaar was het weer van dat; Strand of Oaks vs. Charles Bradley, Future Islands vs. Interpol, Amenra vs. Goat of Son Lux vs. Evil Superstars. Gezegend bent u, want hieronder zijn enkele meningen die uw voorkeur zouden kunnen helpen bepalen. Tenzij u geen keuzes maakt en u blindelings ons oordeel vertrouwt natuurlijk, ware het niet dat u dan over bovenmenselijke capaciteiten zult moeten beschikken. Daar ook wij slechts mensen van vlees en bloed zijn en we zelfs durven verschillen van mening, waardoor ook dit overzicht u jeuk kan bezorgen in de voorste hersenkwabben door het gelijklopen van bepaalde acts.
De keuze van Hans Rombaut:
PRhyme – donderdag/16:50-17:50/Castello:
Van oudgedienden Jurassic 5 over de Britse vaandeldrager Roots Manuva tot – al dan niet terecht – gehypete jonkies als Tyler The Creator en Young Thug, iedere hiphopliefhebber zal zijn gading weten te vinden op Pukkelpop 2015. Er is echter één rap-act die er ons inziens hoog bovenuit torent en dat is PRhyme. Met Royce da 5’9’’ aan de microfoon en de van godenstatus voorziene DJ Premier achter de draaitafels, staat dit collectief garant voor hiphop van Champions League niveau. Ontstemde beats geserveerd op de unieke soulsamples van een alomtegenwoordige Adrian Younge - dé producer van de laatste vijf jaar - vormen een multilateraal doek waarop Royce z’n kurkdroge rhymes projecteert. Als dit uw hoofd niet laat knikken en uw heupen doet wiegen, zal niks dat doen. Hiphop grand cru!
Interpol – donderdag/21:30-22:30/Marquee:
“Form is temporary, class is permanent”, luidt een bekende Engelse zegswijze en niks is minder waar wanneer het Interpol betreft. De New Yorkse band stond in de jaren nul aan de wieg van een post-punk revival en vond recentelijk z’n tweede adem na een periode van laagconjunctuur. De scherpzinnigheid van ‘El Pintor’ - zoals hun nieuwste album heet - zet zich klaarblijkelijk voort op het podium, want berichten in binnen- en buitenlandse pers liegen er niet om: Paul Banks en de zijnen verkeren in bloedvorm. Interpol slokt het publiek als vanouds op in een allesomvattende maar wondermooie duisternis. Afgaande op zulke adelbrieven, tippen wij op een absolute Hasseltse triomftocht.
Algiers – vrijdag/12:35-13:15/Club:
Waar Shamir nog confettibommen gooit, spreken we in het geval van Algiers over molotovcocktails. Dit trio uit Atlanta stelt onrechtvaardigheid en oppressie aan de kaak in een innoverende samensmelting van gospel, soul en post-punk. Een ongeziene maar briljante mix die, wanneer live gebracht, staat voor een broeierig schouwspel dat geen spaander heel laat van platgetreden muziekpaden. Waar Algiers speelt, breekt spontaan de revolutie uit. Niet overtuigd? Bekijk zo vlug mogelijk het YouTube fragment van hun intense liveset bij KEXP!
Courtney Barnett – vrijdag/18:15-19:00/Club:
Jong, mooi, vrouwelijk en zichzelf begeleidend op gitaar. In toenemende mate garandeert deze combinatie van factoren relatief indierock succes. De alternatieve prinsesjes schieten als paddenstoelen uit de grond, de ene al wat potenter dan de andere. In de hoogste regionen vinden we de Australische Courtney Barnett terug, een frisse verschijning die niet alleen haar gitaarakkoorden kent, maar ook tekstueel bijzonder gevat en grappig uit de hoek kan komen. Getuige daarvan de titel van haar heerlijk grungy debuutalbum: ‘Sometimes I Sit and Think and Sometimes I Just Sit’. Op de bühne oogt Barnett opvallend onopvallend. Met haar introverte slackersimago is het gevaar voor onderschatting groot, maar vergis u niet: dit is een talentje buiten categorie waarvoor u absoluut post moet gaan vatten in de Club.
Shamir – zaterdag/13:50-14:35/Dance Hall:
Geiler dan Grace Jones, feestelijker dan Dizzee Rascal en extatischer dan Mika: dat is de jonge Shamir Baily. Geboren en getogen in het verderfelijke Las Vegas, weet deze extravagante duizendpoot een feestje te bouwen als geen ander. Met zijn smeltkroes van pop, dance, urban, nichterigheid en attitude durven we er gif op innemen dat hij, ondanks het vroege uur, op zaterdag de dancehall uit zijn hand zal laten eten. Zet dus de wekker en kom op tijd uit uw ruftende tent, of mis het meest decadente delirium van het jaar.
De keuze van Esteban De Tollenaere:
Strand of Oaks – donderdag/18:15-18:55/Club:
Rockzanger Timothy Showalter ziet er uit als een beer, maar wij kunnen jullie zeggen dat de aaibaarheidsfactor groot is. De zanger maakt graag contact met het publiek en na het optreden is het niet abnormaal dat hij tussen zijn fans springt. Natuurlijk valt ook zijn muziek te pruimen. Vorig jaar bracht de band een prachtplaat uit: HEAL. Hij en zijn bandleden lijken met dit album pas echt door te breken bij het grote publiek. Wie van deze groep nog nooit gehoord heeft zet best ‘Goshen ’97’ even op. Sluit je ogen en geniet van de muziek, van de tekst, de emotie,… kortom: geniet van het totaalplaatje. Eerder zetten ze de AB al eens in vuur en vlam en dat zullen ze zeker proberen over doen in de Club op de weide van Pukkelpop.
All Tvvins – vrijdag/12:40-13:20/Marquee:
Deze Ieren doen het met z’n tweetjes. Ze brengen leuke indierock dat ons doet denken aan Bloc Party. Deze heren mochten al openen voor Arcade Fire, Pixies, Jungle en Editors. Voorlopig zijn enkel de nummers ‘Thank You’ en ‘Too Young To Live’ te horen bij ons, maar het zijn twee nummers die zich direct in je hoofd vasthaken. Wij zijn enorm benieuwd hoe All Tvvins (All Twins uitgesproken) live klinken, maar als het minstens even goed zal klinken zoals op de plaat zijn we nu al razend enthousiast.
The Parov Stelar Band – vrijdag/23:30 – 00:45/Marquee:
Deze band draait rond dj/producer Marcus Füreder. Naar goede gewoonte brengt hij o.a. zangeressen en blazers mee. Die zullen ongetwijfeld voor het grootste feest op Pukkelpop 2015 zorgen, neem dat van ons aan. Ze brengen soul, jazz en pop. Dé geslaagde combinatie om de vrijdagavond af te sluiten. Zonder echte research zagen we de band vorig jaar nog op Rock Werchter en het is een van de weinige bands die ons zijn bijgebleven. De broertjes Dewaele zullen met 2manydjs een stevige concurrent hebben aan deze Oostenrijker.
Benjamin Booker – zaterdag/14:05-14:45/Club:
Wie zijn titelloze debuutalbum beluisterd heeft weet dat Benjamin Booker geen eendagsvlieg is. Deze zanger brengt een combinatie van soul, blues en rock en zal zeker tot zijn recht komen in de Club. Vorig jaar waren we getuige van een puik concert in de Rotonde van de Botanique en we zijn overtuigd van deze kerel zijn kunnen. Wij hopen van harte dat Booker ook het publiek op Pukkelpop zal overtuigen op de laatste - altijd vermoeiende - festivaldag.
Ride – zaterdag/22:45-23:45/Club:
Onze Pukkelpop zal écht afgesloten worden met Ride in de Club. De band draait al een tijdje mee (eind de jaren 80!), maar in 1996 besloten ze te stoppen. Gelukkig besloten ze vorig jaar om terug bij elkaar te komen en te touren in 2015. Pukkelpop liet deze kans niet schieten en boekte hen op het Limburgse festival. Ze brengen shoegaze waarvan je mond blijft open staan. Wij zijn alvast klaar voor een lange Ride-trip om de nacht goed in te gaan. Op Best Kept Secret maakten ze een goede beurt, nu zijn ze op Pukkelpop aan zet.
De keuze van Jonas Van Laere:
Ought – vrijdag/16:45-17:25/Club:
Canada boven! Hun debuut ‘More than any other day’ eindigde hoog in menig eindejaarslijst en wij beschreven de plaat destijds zo: “‘More Than Any Other Day’ is het soort plaat dat de neuronenoverdracht in onze hersenen zo onder druk zet dat alle eigengemaakte zekerheden op losse schroeven komen te staan. De rusteloze ziel van zanger Tim Beeler komt poedelnaakt te liggen. Hij kruipt zo diep in zijn emoties dat de luisteraar er zelf deel van wordt en moet oppassen om mentaal overeind te blijven. In elk nummer staat de spanning en intensiteit zo strak dat zelfs botox geheel overbodig wordt. Alle kaarten worden op tafel gegooid, aan de luisteraar om er zijn eigen waarheid uit te halen.” Postpunk met knipogen naar Talking Heads, The Fall en Sonic Youth, een nieuw album onder de arm en een stevige livereputatie om op terug te vallen. Of zoals ze het zelf zeggen: “I retain the right to be disgusted by life / I retain the right to be in love with everything in sight”
The Soft Moon – vrijdag/19:00-19:50/Wablief?!
Audiokunstenaar Louis Vasquez balt new wave en noise tot een onheilspellend, duister elektronisch geheel met 80's saus. Muziek die doet huiveren zonder er genoeg van te krijgen. Melodischer dan ooit nu de vocals een prominentere plaats kregen. Of hoe getormenteerd ook gewoon prachtig kan zijn. Komen op expliciete vraag van Mauro Pawlowski, met de aanmaning om zwart te dragen op dit heidens trouwfeest. Wij voegen daar voor uw gezondheid de oordoppen-tip bij.
Goat – vrijdag/22:30-23:30/Wablief?!
Occulte wereldmuziek uit Zweden, geitenwollensokken met groot hallucinerend gehalte. Verwacht u aan Afrikaanse ritmiek met dito gewaden, psychedelische gitaarritmes en ophitsende grooves. Wellicht de meest toegankelijke uit dit lijstje, maar vergis u niet, eigenzinnig is een understatement.
Viet Cong – zaterdag/15:35-16:20/Club:
In november stonden ze nog in het voorprogramma van Ought, daarna volgden ‘headline’ spots in de Botanique en De Kreun. In Kortrijk lieten ze daarbij zoveel indruk na, dat ze een jaar na hun eerste passage in België meteen het Sonicity festival mogen cureren (aanrader van de bovenste plank, al is zeer snel zijn de boodschap). Een steile opmars die deze Canadese postpunkers enkel aan zichzelf te danken hebben. Hun self titled debuut klinkt onberekenbaar en grillig waar het moet, toegankelijk een aaibaar als het kan. Viet Cong verliest nooit de controle, al gaat de band regelmatig verschillende richtingen tegelijk uit. Een exceptioneel sluwe vos in een zacht, glanzende pels.
Son Lux – zaterdag/18:50-19:40/Club:
Ryan Lott bouwt nummers op rondom een geluid, experimenteert en zoekt naar onderdelen die het basisidee kunnen versterken. Alsof je een huis bouwt door te starten met een meubelstuk en er geleidelijk de rest van het huis rond construeert. Ondertussen is Son Lux een volwaardige band met nog meer mogelijkheden om verhalen op te wekken zonder ze te vertellen. Verwacht je aan hiphopbeats, klassieke composities, elektronica en vooral iets geheel anders dan op plaat.