Interview Earupt

Artiest: Earupt

Geïnterviewde(n): Earupt

Label: eigen beheer

Van waar komt de naam Earupt, vroeger was er toch Angry Eye? 

Walter: Wel, op een gegeven moment was Angry Eye op sterven na dood en waren er maar 2 leden meer over, daarom moest er een doorstart genomen worden onder een andere naam en na wat brainstormen werd het Earupt, een samentrekking van ear en erupt (uitbarsting). Daar er in onze streek weinig muzikanten actief zijn (en al zeker in ons muzikaal straatje), kwamen na een tijdje Tom en Hendrik (ex-leden Angry Eye) er toch weer bij.

Gitarist Walter zorgt voor de eerste muzikale lijnen van een song waarna jij er de teksten bijvoegt. Komen die spontaan in je op of moet er aan gewerkt worden en toch wel een paar nachten over slapen?

Walter: Dat varieert, een song kan zeer vlug tot stand komen, meestal de iets eenvoudiger nummers. Maar het kan ook een ‘gordiaanse knoop’ zijn, waar er toch een aantal maanden overheen gaan. Ik schrijf zijn ideeën op, of ik componeer ze in een speciaal programma daarvoor: Guitar Pro (muzikanten kennen dat wel), de andere leden geven dan hun opmerkingen of brengen desnoods enkele wijzigingen aan. 

Hendrik is een zware progfan (weet ik uit goede bron). Is hij de reden om meer de progressieve kant op te gaan?

Hendrik: Ik denk dat het gewoon eerder toevallig is dat de nummers een meer progressieve twist gekregen hebben. Ik heb wel altijd al die interesse gehad en ik geloof de andere jongens ook maar het is gewoon een natuurlijk evolutie binnen de band. We zijn niet perse op zoek om iets 'progressief' te laten klinken. De basis zijn de heavy gitaren. Het zijn eerder de vele muzikale invalshoeken, alternatieve rock of funk, om maar iets te zeggen, die voor een interessante synthese zorgen. We proberen ons niet vast te pinnen op een bepaald 'genre', dat het goed klinkt en goed aanvoelt is voor ons het belangrijkste. 

Opmerkelijk is het enige nummer waar gitarist Tom kwam aanzetten, het zwaarste nummer van het album is. Is Tom de ‘zware jongen’ binnen Earupt?

Tom : Lol, Wat betreft tattoos en gewicht mag je wel gerust zeggen dat ik de ‘zware jongen’ binnen Earupt ben ;-) Qua muzikale invloeden valt dit nog vrij goed mee, mijn interesses zijn heel breed van een Prince en David Bowie tot Testament en Revocation al mag je er bijvoegen dat mijn roots in de thrash liggen van eind  jaren 80 en dat is wel terug te vinden in mijn bijdrages die iets meer thrashier zijn dan de rest van de band. Ik heb lang getwijfeld of ik dit nummer zou voorleggen aan de rest van de band of voor mijn soloproject (welk er zou aankomen in 2050 ;-) ), juist omdat het zo zwaar is dacht ik dat dit nummer teveel uit de band zou springen tov de rest van de nummers. Bij de eerste luisterbeurt vond de rest van de band dit nummer zeer te pruimen. Het is ook een schoolvoorbeeld van hoe wij ons niet willen begeven binnen de grenzen van een genre of subgenres binnen de metal. Verscheidenheid is onze grote troef. 

Een paar nummers hebben invloeden van Pantera en Rebellion neigt een beetje naar Hot Summer van Channel Zero. Is dit bewust of louter toeval?

Walter: Invloeden heb je als muzikant altijd, men heeft ons al een paar keer trachten te vergelijken met andere groepen, maar daar is nog niemand echt in geslaagd.  De vergelijking met het nummer van Channel Zero houdt volgens ons helemaal geen steek, hooguit het laatste stuk van "Hot Summer" heeft er wat van mee, maar dat is dan puur toeval.

Hoe zijn jullie bij Lucas De La Rosa gekomen voor de mixing van Elements, behalve dat Hendrik en Lucas fan zijn van Haken?

Hendrik: Ik was al tijdje met hem bevriend op Facebook maar het was eigenlijk een bericht van Lucas op Facebook die ik opmerkte en die ons bij hem deed belanden. Als beginnende mixer zocht hij bands om te mixen en te masteren. Ik heb hem toen een nummer doorgestuurd en hij was onmiddelijk overtuigd. Hij heeft heel voortreffelijk werk geleverd, het resultaat mag gehoord worden. Lucas is trouwens een begenadigd muzikant en multi-instrumentalist. Lucas de la Rosa, moet je maar eens opzoeken op Youtube!

Jullie schuwen de lange nummers niet. Hebben jullie soms problemen met de oeroude 3 min nummers en zijn jullie niet bang dat dit op live optredens misschien langdradig kan overkomen?

Walter: We trachten onze muziek steeds interessant en boeiend te houden, en soms lukt dat niet altijd binnen de 3 minuten. Aan de andere kant is het nu ook niet zo dat we nummers hebben van 10 minuten of meer, ons langste nummer klokt af op 6 minuten, en we hebben er een aantal van rond de 5 minuten. Als je er genoeg variatie in steekt gaat dat niet vlug vervelen, we hebben er in ieder geval nog niemand over horen klagen!

Een album in eigen beheer opnemen kost veel geld maar voor veel groepen de enige manier om tot een cd te komen. Hebben jullie een manier om dit te recupereren of is het van, yes het is ons toch maar weer eens gelukt, een droom van een kleinere band.

Walter: Een cd in eigen beheer maken kost inderdaad veel geld: Opnamemateriaal aanschaffen, laten mixen en masteren, een hoesje ontwerpen, druk- en persingkosten... Om nog niet te spreken van de uren die je eraan spendeert. We vragen 10 euro voor een cd, en als we die allemaal verkopen hebben we nog verlies. Het enige wat je eraan overhoudt is dat je iets in handen hebt om je te presenteren aan het publiek, of om optredens te versieren, wat ook al niet gemakkelijk is vandaag de dag. Er is immers een overaanbod aan groepen, en er zijn minder venues dan vroeger. Voor de poen moet je het dus zeker niet doen!

Vanwaar komt de ‘ode’ aan Van Halen op het einde van de plaat? In Heatwave zitten dus zowat alle clichés die je bij Van Halen ook terug vindt.

Walter: Heatwave is een beetje de vreemde eend in de bijt, we hebben getwijfeld of we het op de cd zouden zetten. Het is zogezegd onze ‘hitsingle’, een oorwurm...  Het heeft volgens ons een commercieel tintje en deed ons van in het begin denken aan Van Halen, luchtig, speels, tekstueel ook een beetje prettig gestoord. DL Roth en de gasten kunnen het zo coveren.

De hoes is ontworpen door jullie drummer Thijs. De regie in handen Van gitarist Tom. Jullie zijn echt een doe het zelf band. Jullie zijn ook niet meer van de jongste generatie. Is de drive er nog steeds om na deze nieuwe release alles te combineren. Gezinleven, werk, optredens, promo, enz.

Thijs: Nu ja, deze cd heeft ons bijna een jaar gekost om alles op te nemen en af te werken. Door de drukke combinatie van alles zelf te doen met het gezinsleven lopen we af en toe wel eens op de toppen van onze tenen en soms loopt er dan wel eens iet mis met moeder de vrouw, maar hey, dat is het harde leven van een artiest ;-) Het is niet zo dat wij verwachten van extensief te toeren, daarvoor is onze stijl waarschijnlijk wat te afwijkend al zullen we een goede deal niet weigeren. Het vergt gewoon allemaal wat meer planning en discipline om alles gedaan te krijgen, that's all. De drive is er zeker nog, die wordt gewoonweg nog groter. Hoe ouder we worden, hoe meer we kunnen relativeren. Het moet allemaal niet meer, we doen gewoon ons ding.

Hopelijk resulteert deze nieuwe release in een pak optredens en uiteraard een grote cd verkoop. Zijn er al boekingen of andere verwachtingen in het vooruitzicht?

Allen: Dat hopen we natuurlijk ook, we zijn nog steeds op zoek naar een boekingskantoor. Op zaterdag 16 februari geven we onze cd voorstelling in muziekcafé Elpee in Deinze, met Blackfall in het voorprogramma. Allen daarheen dus als je eens een band wil zien die stevig is, maar toch net dat ietsje anders!