Interview Mantah

Artiest: Mantah

Geïnterviewde(n): Bart Vandeportaele

Label: Eigen Beheer

Naar aanleiding van de release van hun debuutalbum hadden wij een gesprek met oprichter en bezieler van de modern metalband Mantah, Bart Vandeportaele. De review van het album kan je nalezen via de deze link.

  • Wie is Mantah?

            Mantah is een vijfkoppige moderne metalband uit West-Vlaanderen met merkbare invloeden uit de nu metal.

  • Vanwaar komt en wat betekent de naam Mantah?

We hebben vele avondjes gebrainstormd over de bandnaam. Sowieso waren we op zoek naar één woord. Kort en krachtig! We wilden iets met een 90s vibe en een vleugje jeugdsentiment, dus dachten we aan allerlei zaken die typisch waren voor onze jeugdjaren. Zo kwamen we plots uit bij de Opel Manta, wat toch een typerend en opvallend voertuig was in die tijd. Een manta is ook een duivelsrog, wat ons ook wel intrigeerde én het bekt ook gewoon lekker. Maar Spotify bracht snel ontnuchtering: er bestonden al verschillende artiesten met deze naam, wat toch wel problematisch is. We konden de naam niet loslaten en bedachten een manier om ze te behouden. Door de ‘h’ toe te voegen verandert er niets aan de uitspraak, maar krijgt onze band toch iets unieks en zijn we makkelijker te traceren op socials en streaming platforms.

  • Is er een reden waarom jullie voor modern metal gekozen hebben en vooral de invloeden van Linkin Park en Korn?

Dit is op volledig natuurlijk wijze gekomen. Initieel was het helemaal niet de bedoeling om ons als een nu metal te profileren. Nog altijd niet trouwens… maar ik wist dat ze ons in dat hokje gingen plaatsen. Door Sven aan te trekken als zanger, wilde ik in dit project zijn stem als belangrijkste instrument naar voor schuiven. Ik had al wat songs bijeen geschreven die meer in de lijn lagen van melodic thrash en metalcore, maar dan geef je Sven geen plaats genoeg om echt te ‘shinen’… dus wég met aartsmoeilijke riffs, complexe structuren en thrashbeats. We gingen meer sfeertjes opzoeken, zochten groovy riffs, schreven een strofe waar alles eens stil viel, … Zo geef je hem ruimte, maar ga je automatisch wat meer in het vaarwater gaan zitten van metalbands die succes geoogst hebben in de 90's en 00's.

  • De nummers van jullie debuut Evoke liggen goed in het oor, niet bang dat ze daardoor vlug aanvaard worden maar ook vlug als tracks worden gezien die vlug verveeld aanvoelen?

Vroeger was ik helemaal ondersteboven van complexe songs, technische riffs en gekke time signatures. Maar de laatste jaren luister ik opnieuw meer en meer naar ‘catchy’ metal - als ik het zo mag noemen - en dat kan me vrij lang blijven boeien eerlijk gezegd. Het klinkt soms eenvoudig, maar er is echt wel veel aandacht gegaan naar layers in dergelijke songs: een goedgekozen synth, samples, zangharmonieën, slimme songstructuren, … Uitvissen hoe zo’n ‘simpele song’ in elkaar steekt is echt interessant. Je ontdekt altijd wel nieuwe details. Ik hoop dat de mensen deze details ook zullen terugvinden in onze muziek, want er zitten er écht wel veel in. Hier en daar vind je ook wel een technisch hoogstandje of een gitaarsolo terug op het album, waardoor het ook interessant blijft voor mensen die net dat ietsje meer zoeken.

  • Sven heeft een hoog stembereik en kan vele genres aan, sommige bands hebben daar een tweede zanger voor nodig, is het niet moeilijk om zomaar van stem te switchen?

Sven heeft een fantastische stem. Hij bewees dit al bij Fields of Troy. Ook in zijn vorige projecten heeft Sven getoond dat hij over een enorm bereik beschikt. Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat hij nooit zijn volledige stemcapaciteiten kon etaleren. Sven heeft een vrij ‘harde’ stem waardoor ik vond dat hij dit ook eens effectief mocht toepassen op harde muziek. Het was inderdaad best moeilijk voor Sven om de juiste volumebalans te vinden tussen clean vocals en scream vocals. In de studio is dit allemaal te fiksen, maar op repetitie merkten we toch wat problemen. Mantah was oorspronkelijk een studioproject, maar hoe verder we kwamen in het traject kwam de drang om het ook naar een podium te brengen. Vervolgens heeft hij heeft zich laten coachen en ongelooflijk veel geoefend, waardoor hij de switch tussen clean en screams nu ook live volledig onder de knie heeft. Ik ben echt versteld van de evolutie die hij doorgemaakt heeft de laatste twee jaar.

  • Wat zijn de bands waar jullie naar opkijken en die invloed hebben gehad op de definitieve sound van Mantah?

Mijn twee main bands waarmee ik opgegroeid ben waren Korn en Metallica. En als ik een derde band aan het rijtje moet toevoegen, kies ik toch voor Machine Head. Veel Metallica vind je niet terug in onze muziek, maar ze hebben me onrechtstreeks toch beïnvloed denk ik. Vooral dan op het gebied van songwriting. Ik denk dat de heavy, groovy sound van de twee andere bands toch wel dé basis is geweest voor Mantah.

  • Mantah werkt ook veel met samples, heeft dit geen invloed op de live optredens, er is dan toch weinig plaats voor improvisatie of een eventueel andere live versie van een nummer?

Toch wel… Wie onze plaat al wat beluisterd heeft en naar een optreden komt, zal merken dat sommige songs al aangepast zijn naar een live-versie. Sommige stukken klinken langer, bouwen meer op, hebben een andere intro of outro, enzovoort. We maken alle samples zelf, dus is het vrij eenvoudig om zaken aan te passen. We werken ook niet met één backingtrack voor de volledige set, maar één track per song. Dat geeft ons de vrijheid om makkelijk de setlist te veranderen of stukken ook live langer of korter te maken. We laten ons dus helemaal niet beperken omdat er een backingtrackje met samples meeloopt.

  • In de live set spelen jullie een cover van Korn, waarom deze band en dat nummer?

In coronatijd heeft Sven een cover van Here To Stay op YouTube gegooid en hij kreeg heel wat lovende reacties. We hebben ook maar 9 songs op ons album staan en voelden dat er nog een nummer ontbrak om een volwaardige set te brengen. De keuze was dus snel gemaakt!

  • Wat we overal lezen zijn de bands die jullie beïnvloed hebben komen de namen Korn, Static-X, While She Sleeps,… maar ik hoor ook veel vergelijkingen met Slipknot en Papa Roach. Akkoord met deze vergelijking?

Zelf hoor ik niet zoveel Slipknot in onze band eerlijk gezegd. Er zit één stukje in de bridge van Unawake die misschien wat aan hen doet denken, maar dat vind ik persoonlijk wat ver gezocht. Papa Roach hoor ik ook niet echt, maar ik kan de vergelijking wel begrijpen. Er zit hier en daar wel een héél catchy refrein in, gecombineerd met een eenvoudig akkoordenschema. Misschien komt het daardoor. We putten alleszins weinig ideeën uit deze twee bands, maar we zijn uiteraard geflatteerd. Er zijn slechtere bands om mee vergeleken te worden!

  • Is er bewust gekozen voor een track die het rustiger aan doen op Evoke, nl. In Vain?

Zeker! Zoals ik bij een vorige vraag ook beschreef: het constante beuken en knallen ben ik een beetje ontgroeid. Ik ben geen fan van albums waar het van begin tot einde knalt zonder ook maar één rustpunt. Wat Bring Me The Horizon deed op albums zoals ‘There is a hell…’ en ‘Sempiternal’ vond ik bijvoorbeeld fantastisch. Daar staan echt rustige, sferische songs op die opbouwen vanuit het niets om dan helemaal op het einde los te barsten. Als je zo’n nummer plaatst tussen twee keiharde songs, heeft dat extra veel impact. Ik wou dit zéker ook op de plaat, zodat het een dynamische plaat zou worden met voldoende variatie.

  • Evoke  (en tevens ook op de liveshow) beukt er direct in wanneer je het album opzet. Was dit de bedoeling om direct een statement te maken, hier zijn we en dit is het?

Ik denk dat dit voor een beginnende band ook gewoon nodig is. Je hebt maar één kans om die eerste indruk te maken op mensen, dus ik hoop dat dit met de eerste drie singles ook gelukt is. Die singles zijn ook meteen de eerste drie songs van het album. We wilden bewust binnenkomen met een knal, ja.

  • We hebben in België een zeer grote keuze aan bands, meestal wordt er gekozen voor black, death of metalcore. Wil Mantah hierop inspelen door zich te profileren in een genre dat minder aan bod komt? In navolging van bands als Cobra The Impaler, Hippotraktor, … die ook een andere richting uitgaan en met redelijk succes tot gevolg.

Nee, dit is totaal niet bewust hoor. We hebben gewoon helemaal ons ding gedaan, ons niks aangetrokken van hokjes en vakjes en gewoon geschreven waar we zin in hadden. Integendeel… toen de songs in hun definitieve plooi begonnen te vallen, kreeg ik eerlijk gezegd wat schrik voor haatberichten (lacht). Nu metal was misschien wel een populaire periode voor het brede publiek, maar werd door de échte ‘oldschool metalfans’ meestal beschimpt en op hoongelach onthaald. Ik ben eerlijk gezegd echt verrast door de positieve reacties op Mantah. Ik hoor dikwijls dat mensen het net eens verfrissend vinden dat er een band eens iets anders doet dan de rest. Ook krijg ik vaak te horen dat de nu metal ook niet echt overheerst, maar dat het nog altijd hoofdzakelijk groovy metal is en dat de nu metal-invloeden vooral een leuke aanvulling zijn.

  • Mantah komt tamelijk Amerikaans over, is dit een bewuste keuze?

           Nee hoor… daar is eigenlijk allemaal niet zo hard over nagedacht. Ik denk dat er een Amerikaans tintje te bespeuren valt in het stemtimbre van Sven. Meer moet je er niet achter zoeken.

  • Unawake is misschien wel het zwaarste nummer op Evoke. Heeft Bart zijn oude Spoil Engine invloeden hier nog eens bovengehaald?

Als je 8 jaar meegedraaid hebt in een band als Spoil Engine en in die periode ook redelijk wat songs geschreven hebt voor de band, kan je dat moeilijk helemaal wegsteken, vrees ik. Drown is bijvoorbeeld een demo die ik voor Spoil Engine ergens in 2014 heb geschreven, maar waarmee er nooit iets gebeurd is. Ik heb die song nooit kunnen loslaten en ben er altijd aan blijven sleutelen tot vorig jaar. De song klinkt in zijn huidige vorm helemaal niet als een Spoil Engine nummer, maar onbewust zijn er misschien wel wat invloeden meegenomen geweest. Ik ben enorm dankbaar voor de periode in Spoil Engine, heb fantastische dingen mogen doen en heb er enkele vriendschappen voor het leven aan overgehouden. Maar ondertussen zijn we ook bijna 5 jaar verder en is dit voor mij ook echt een afgesloten hoofdstuk. Voor mij is het dus vooral leuk om te horen dat mensen het iets totaal anders vinden dan Spoil Engine, en dat is maar goed ook (lacht)!

  • De videoclips van de twee tracks (Drown en Game Over) zijn zeer goed en doen ook terug veel denken aan de clips waar de bands waar jullie geassocieerd mee worden. Bewust of misschien een ideetje van iemand?

Ook hier moet ik weer aangeven dat het allemaal organisch gegroeid is. Er zit helemaal geen masterplan achter deze videoclips. Ze komen eigenlijk volledig uit het brein van Philippe Piffet. Philippe is een getalenteerde, supercreatieve filmmaker en zeer goed bevriend met Bert, onze bassist. Hij hoorde via Bert dat we iemand nodig hadden om onze muziek van beelden te voorzien en kwam met het voorstel om iets uit te werken. Hij kreeg ‘carte blanche’ en mocht volledig zijn ding doen! Voor hem was het ook eens iets helemaal anders, want meestal is hij bezig met televisiewerk. Zelf zijn we ook echt helemaal omvergeblazen van hetgeen hij uit zijn mouw geschud heeft! Philippe for president!

  • Wat zijn de toekomstplannen en eventuele dromen?

Eerst en vooral zullen we de mensen ook live moeten overtuigen. We hebben onze eerste show pas gespeeld toen het album al uit was. We hebben wel keihard gewerkt aan een liveshow die er mag staan en we zijn ondertussen goed ingespeeld op elkaar. Ik hoop dus in eerste instantie dat we in 2023 vooral wat podiumkansen zullen krijgen. Dat is de eerste stap! Alle bandleden zijn nuchtere mensen die beide voetjes stevig op de grond hebben - natuurlijk hopen we om eens het podium te betreden van een leuk festival - maar we zijn er ons van bewust dat we ons eerst keihard gaan moeten bewijzen!

  • Bedankt voor dit interview!
Categorie: