U bent hier

The Crown - Death Is Not Dead

Posted by Avon Moltoy op Thursday, 5 February 2015

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: The Crown

Album: Death Is Not Dead

Genre: Death metal

Label: Century Media Records

Score: 71/100

Zaterdag 3 april 1999, zaal De Jachthoorn, Denderhoutem. Een jongere en mooiere versie van mezelf spat bijna uit elkaar van verwachting want de line-up van artiesten die we vandaag voorgeschoteld krijgen is om duimen en vingers van af te likken. Morbid Angel, Emperor, Limbonic Art, Impaled Nazarene en Peccatum … mijn gitzwart zieltje voelt zowaar iets dat op geluk lijkt. Terwijl in de achterzaal de kogelriemen en kettingen een laatste keer worden opgeblonken zitten in de voorste ruimte gepensioneerden te kaarten in een kunstmatige mist van sigarenrook. Metal in Vlaanderen zit nog stevig onder de schaduw van de kerktoren.

De enige naam op de affiche die bij onze bende geen belletje doet rinkelen is het Zweedse The Crown. Het is hun eerste tour onder die naam trouwens. Voorheen waren ze bekend als Crown Of Thorns maar een gelijknamige christelijke rockband heeft daar een stokje voor gestoken. De band verrast mij die dag echter met een loeiharde mix van thrash en death metal en de volgende jaren zullen hun albums ‘Hell Is Here’ en vooral ‘Deathrace King’ geregelde gasten zijn van de trouwe muziekinstallatie.

Anno 2015 ben ik de band al een tijdje uit het oog verloren. Tijdelijke stopzettingen, personeelswissels en mindere albums hebben The Crown wat naar de achtergrond verdrongen. In tegenstelling tot hun landgenoten van Dismember (rip) en Entombed zijn ze er nooit in geslaagd om net dat extra stapje richting grotere naambekendheid te zetten. Maar kijk, met ‘Death Is Not Dead’ ligt er plots weer een nieuw album op de planken en wat meer is; oorspronkelijk zanger Johan Lindstrand is opnieuw van de partij.

Na de intro schiet men in stijl uit de startblokken met Headhunter. Alle elementen die van The Crown zo’n leuke bende maken zijn aanwezig; de rasperige zang van Lindstrand, het typisch Zweedse ‘gruizige’ gitaargeluid, de melodieuze solo’s en de vrij simpele maar o zo efficiënt voortjakkerende drums. Al moeten we hierbij wel meteen opmerken dat de drums over het algemeen erg zwak in de mix zitten en in sommige nummers zelfs klinken als het rammen op kartonnen dozen.

Met Iblis Bane heeft The Crown vervolgens misschien één van zijn sterkste songs ooit bij elkaar gepend, dit bastaardkind van de one night stand tussen death metal en thrash zal het live ongetwijfeld goed doen. Na deze vuistslag verrast The Crown met een rauwe coverversie van het aan Paradise Lost ontleende Eternal. Na dit sterke begin zakt het niveau van het album echter van uitstekend naar middelmatig. Struck By Lightning, Horrid Ways en Ride To Ruin zijn nummers die weliswaar niet storen maar die de bloeddruk ook allerminst doen stijgen. Enkel met de ruige thrasher Speed Kills (Full Moon Ahead) flakkert het heilige vuur weer even op.

‘Death Is Not Dead’ laat de luisteraar achter met een vreemd dubbelzinnig gevoel. De eerste helft van het album behoort tot het sterkste werk dat de Zweedse kroondragers ooit hebben uitgebracht maar daarna bloedt de plaat stilletjes leeg. Doch laten we het positief bekijken; op basis van dit werkstuk laat The Crown horen dat er een potentieel meesterwerk in hen schuilt.

Tracklist: