Miasmal - Tides of Omniscience
Artiest: Miasmal
Album: Tides of Omniscience
Genre: Death metal
Label: Century Media Records
Score: 75/100
Toen indertijd de eerste tweedehandswinkels opengingen werd dit door de goegemeente nog vooral gezien als een plaats waar minderbegoeden voor een appel en een ei meubelen konden scoren. De gemiddelde middenklasser haalde zijn neus op voor kledij die al eens gedragen was of keukengerei met een voorgeschiedenis. Het was echter wel een tijd waarin de verwoede snuffelaar gouden zaken kon doen en ondermeer ondergetekende heeft flink wat vinyl meegegraaid dat door hun eigenaars in volle CD-hype genadeloos was afgedankt.
Doch tijden veranderen en de tweedehandswinkels werden tot kringwinkels herdoopt. De ecologisch bewuste hipster liet zich maar wat graag opmerken in deze zaken en plots werd het zelfs cool om zaken aan te schaffen die al meerdere eigenaars gekend hadden. De dompige oude bedrijfshallen werden vervangen door moderne of opgewaardeerde panden met veel lucht en kleur en waar men voorheen sprak van oude rommel maakte nu de term ‘retro’ zijn opwachting.
Miasmal’s voorganger ‘Cursed Redeemer’ was zo’n vondst uit een ouderwetse tweedehandswinkel; een lekker rommeltje van oude ingrediënten, links gelegen van alles wat trendy of ‘in’ was. Mond-aan-mondreclame en flink wat optredens later begon er toch wat opwinding rondom de band te ontstaan en in die flow ontstond ook het nieuwe ‘Tides of Omniscience’.
Veel meer dan op vorig werk heeft Miasmal gekozen voor een meer afgelijnde stijl waarbij de ideeën ditmaal beperkt werden. Waar op ‘Cursed Redeemer’ nog leentjebuur werd gespeeld bij zowat alles en iedereen uit de extreme metalscène kan je nu veel meer spreken van een duidelijk concept in het straatje van Entombed en vooral de middenperiode van Gorefest. Opener Axiom zou -minus de zang- zomaar van de ondertussen lang gesplitte Hollanders kunnen komen bijvoorbeeld. De productie is een pak professioneler en zelfs het artwork heeft een opwaardering gekregen. In alles is dit album een flinke stap vooruit.
En toch. Waar ik voorheen nog erg enthousiast werd van de lekkere mengelmoes van de Zweedse rakkers mis ik nu een beetje de vonk. Het is allemaal veel gelikter en gestroomlijnder maar ik voel heimwee naar het vuige geluid en het morrelen met verschillende stijlen en stijltjes. Het furieus rammen van voorheen, het vlammen zonder achteruit kijken, heeft plaats gemaakt voor een doordachte aanpak maar dat gaat ten koste van de authenticiteit die de groep voorheen zo aantrekkelijk maakte.
Voorts valt de professionaliteit op waarmee het album is opgenomen maar om één of andere reden lijkt men daarbij de zang vergeten te zijn. Terwijl gitaar, bas en drums loepzuiver door de kamer scheuren blijft de zang van Pontus klinken alsof een verkouden hond in de kamer hiernaast op imaginaire inbrekers jaagt. Die rauwe zang was in het verleden een pluspunt in combinatie met de gruizige instrumenten maar nu die laatsten zo clean klinken past de zang als een tang op een varken. Luister maar eens naar Deception of The Shifting of Stars en u weet genoeg.
Wie op zoek is naar een lekker oldschool death metal album in beste Zweedse traditie zal zich met Miasmal nog steeds geen breuk vallen maar zij die ‘Cursed Redeemer’ koesterden omwille van zijn kleine foutjes en geschift randje zullen enigszins op hun honger blijven zitten.
Tracklist:
- Axiom
- Deception
- The Pilgrimage
- Venomous Harvest
- Perseverance
- Key To Eternity
- Earthbound
- Dark Waters
- Fear The New Flesh
- The Shifting Of Stars
Meer info over Miasmal:
