U bent hier

Huntress - Static

Posted by Anoniem (niet gecontroleerd) op Thursday, 24 September 2015

Rating:

Nog geen stemmen

Artiest: Huntress

Album: Static

Genre: Melodic thrash metal

Label: Napalm Records

Score: 59/100

‘Static’ is het derde geesteskind van de melodische thrash metalband Huntress, dat voor het eerst lichtjes furore maakte in 2010 dankzij de EP ‘Off with her Head’. De band speelt op papier messcherpe heavy metal. Gaan elegantie en agressie hand in hand? Uithangbord is uiteraard de verrukkelijke blonde godin Jill Janus die naast haar looks ook het spectrum van vier octaven verkent.

Sorrow knalt vol overtuiging de huiskamer binnen: razende drums en de doorleefde vocals van Jill, een blonde stoot waarvoor een fotograaf zonder moeite een volledige geheugenkaart aan flarden trekt. ‘You have our attention, Jill!’. Er is voldoende Flesh in de kuip om haar op de troon te houden. De gillende gitaren en snelle ritmesectie trekken deze lijn feilloos door in Brian dat meer melodieert dan thrasht en ons toch stilaan met het vervelend gevoel opzadelt dat Jill op een podium onze aandacht kan vasthouden, maar haar stem de bloedarmoede van de songs niet langer kan verbergen. I want to wanna wake up indeed…

Het ergste moet echter nog komen. Mania is een ellenlange oervervelende song waarin de band het tempo inwisselt voor metalclichés en ons enkel rond de vijfde minuut doet opkijken als Jill even lijkt te gaan grunten. Ze verwoordt het anders zelf perfect: “I lose control”. Four Blood Moons jaagt het tempo weer de juiste richting uit maar is vooral een zwakke song. Titelsong Static is een lichte opflakkering door de Ministry-gitaren die de gewenste rotvaart losmaken.

Jill komt opnieuw op dreef en en is allesbehalve statisch bezig in het knappe Harsh Times on Planet Stoked. Vreemd dat Huntress wacht tot diep in de tweede helft van de plaat om beklijvende thrashsongs te presenteren. Met voorsprong dus het beste tweeluik van de plaat. Strak tempo en zinderend ritme. ‘Static’ eindigt echter zo middelmatig en inspiratieloos dat elk vuur uit ons hart wordt gehaald.

Een paar nobele reddingen ten spijt zullen we geen poster van Jill Janus aan onze muur hangen. “Huntless” lijkt ons als vlag beter de magere lading te dekken.

Tracklist: