Heilung @ Cirque Royal - Met rillingen over heel mijn lijf

Datum: 
vrijdag, 11 november, 2022

Na het vele uistellen door corona kon Heilung, op wapenstilstand, hun krijgers eindelijk op het podium van Cirque Royal krijgen. Ondanks dat er een nieuw album was, werd het een cocert vol oude getrouwe nummers, die blijven nazinderen, je rillingen over heel het lijf geven en je transporteren naar een tijd dat het allemaal veel simpeler was. 

Heilung is een band dat niet voor iedereen is. Hun sjamanistische neo-folk is een geweldige ervaring om mee te maken, maar er zijn in het publiek toch altijd onnozelaars die het niet zo goed snappen. En dat werd al duidelijk tijdens het voorprogramma. Lijkt me ook een aartsmoeilijke taak, om en band te plaatsen voor Heilung, maar met Lili Refrain hebben ze wel een klassebak meegenomen. Deze Italiaanse maakt op haar eigen een set vol met Darkfolk die je doet nadenken. Met loops, gitaar en drums vertelde ze haar eigen verhaal, en werd met enthousiasme onthaald. Ik heb ze op meer knopjes zien drukken in haar korte set dan Dimitri Vegas en Like Mike in heel hun leven gezien hebben. Het jammere was dat niet iedereen van het publiek mee was, en dat het geroezemoes vaak de overhand nam. En dat is jammer, want dit was een uitstekend begin van de avond en nu al een vaste waarde in mijn Spotify-lijst.

Het geroezemoes bleef ook doorgaan tijdens de openingsceremonie. Zanger Kai Uwe Faust groette het publiek en maakte het podium volledig rein met wierook en bladeren. De indringende geur waaide over heet publiek heen en gelukkig begonnen mensen door te krijgen dat ze hier met stilzwijgen naartoe moeten kijken. Er is uiteraard altijd die eene onnozelaar dat begint te roepen en te gillen, maar die had snel door dat hij het mocht laten. Deze openingsceremonie zeogde ook al voor de juiste sfeer. Want tijdens heel de set, die vooral bestond uit nummers van 'Luftha', werden we ondergedompeld in een heuse geschiedenisles. En dat het vooral nummers uit dat album was kon je je jammer genoeg niet van het gevoel ontdoen dat je het allemaal al gezien had. Na een geweldige set op Alcatraz, en een iets mindere passage op Graspop dit jaar, hadden ze wel wat goed te maken, maar dit was toch wel het gevoel dat de band in herhaling valt. 

Wat op zich ook niet slecht is, maar ik had zelf toch wat meer van het nieuwe album verwacht. Maar enkel met een prachtig uitgevoerd 'Anoana' bleef ik toch wat op mijn honger zitten. Maar het blijft impressionant De oerklanken die deze band voortbrengt brengen je terug naar een ver verleden, waar het gezellig vertoeven is. Toch komt de harde waarheid van het woeste noorden je ook tegemoet, als er met speren en schilden gevochten wordt. Maar is vooral tijdens afsluiter 'Hamrer Hippyer' dat je volledig wordt meegenomen. Tijdens deze viking techno kan je niet anders dan mee rondspringen, oerkreten uitlsaan en de ziel uit je lijf dansen. Ook springer er dan enkele krijgers het publiek in om iedereen mee op te jennen. Niet dat dat nodig is, want iedereen is gewoon mee. En dat maakt een concert van Heilung altijd een beleving. Hoe vaak je ook gaat kijken, je wordt omvergeblazen door het communit gevoel, zowel om het podium, waar ze met zestien, zeventien man staan, maar ook in het publiek. Iedereen is iedereens vriend. Een meer moet dat niet zijn! 

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!