Amenra Ochtendgloren @ OLT Rivierenhof - Met excuses voor de regen

Om kwart voor vijf in de ochtend opstaan om me naar het Rivierenhof te begeven om een akoestische set van Amenra te gaan bekijken. Nooit gedacht dat ik het zou doen, maar ik was wel ongelooflijk blij dat ik het gedaan heb. Al het agressieve en het geroep van de gewone liveshow maakte plaats voor oprechte emotie en kwetsbaarheid. 

De band begon in het donker, met een miniem aantal spots. In een cirkel zaten ze daar, kijkend naar elkaar, elkaar aanvoelend en weten wanneer net die noot of die zanglijn moest vallen. Terwijl de zon zachtjes aan het opkomen was, kon je een speldenkop horen vallen in het Rivierenhof. Iedereen was muisstil, genietend wat de West-Vlamingen aan het voortbrengen waren. Zelfs de vogeltjes leken opvallend stiller, met slechts af en toe een tsjirp, alsof het gepland was. 

Door deze manier van optreden is mijn respect voor de band alleen maar gegroeid. Nu weet ik echt hoe een mooie muziek en prachtige teksten de band heeft. Zeker de Nederlandstalige nummers uit nieuwe plaat 'De Doorn' kwamen hierdoor prachtig tot hun recht. Zelfs wereldnummer A Sollitary Reign kreeg iets kwetsbaar en moois, iets wat op een normaal Amenra concert een mokerslag naar het gezicht is. 

Halverwege de set zette de hemel zich jammer genoeg open en viel de regen met bakken uit de lucht. Paraplu's 'en regenjassen verschenen over heel de tribune. En dit maakte de ervaring zelfs nog iets extra's. De regen werkte bijna mee als een extra bandlid, een dat mee de percussie regelde en mee tokkelde op de muziek. Zelfs zanger Colin H. Van Eeckhout aanschouwde het en zag dat het mooi was. Hij excuseerde zich wel dat hij ons allen had overhaald om hier in de regen naar hen te komen kijken. Excuses meer dan duizend maal aanvaard, Colin, het was het meer dan waard. 

Afsluiten deed de band met De Zotte Morgen van Zjef Van Uytsel, een nummer dat het concert perfect samenvatte. Alhoewel een prachtige morgen veel passender was geweest.

Bekijk ook het photo report.