Opinie Mothica + Starbenders @ Kavka Oudaan - Soundmixshow voor Tiktok-generatie

Zo af en toe passeer je op Tiktok of Instagram een zangeres waarvan je denkt: "ja, die haar mix van hard en pop interesseert me wel, ik ga die volgen". Mothica is er niet zo eentje. Maar toch heeft ze genoeg volgers om er een carrière en een Europese tournee van te maken, waarbij ze Starbender mee op sleeptouw nam.

Bij binnenkomst was ik meteen aan het denken, ik ben hier de oudst'. Ik ben 38, dus dat is niet overdreven. Maar ik kon gemakkelijk dubbel zo oud zijn als de helft van de zaal. Op een paar ouders die werden meegesleurd en de vrijwilligers na, was ik effectief de oudste persoon in de zaal. En dat was ook de reden waarom ik Mothica zelf niet goed vond. Maar voor we naar daar gaan, wel het goede nieuws. Want ze had best een kickass voorprogramma mee: Starbenders. 

Deze female-fronted rock'n roll-band deed een half uur zijn best om de zaal mee te krijgen. En er waren inderdaad enkelingen die meededen. Maar het grootste deel van de zaal was er slechts voor één band, en daar stonden deze Starbenders voor in de weg. En dat was best jammer, want ze waren zeker dik oké. Ze kregen een halfuur om hun kunnen te tonen, en dat was in mijn ogen veel te weinig. Gekleed in pure jaren '80 nostalgie, brachten zij nummers die me terug deden denken aan The Pretty Reckless, Vixen of Girlschool. Zeer aangename verassing. Jammer dat dit gevoel niet gedeeld werd. En dat werd ook zangeres Kimi Shelter meer dan duidelijk. Meermaals spoorde ze de zaal aan om zich in gang te trekken, maar kreeg nergens gehoor. En dat werd tegen het einde van hun set echt duidelijk, toen ze zonder een bedankje gewoon het podium afstapten. Ik denk dat ze best een nieuwe act zoeken om zich bij aan toe te voegen, dit kan wel eens meer gaan gebeuren. 

Maar goed, dan was het tijd aan de grote soundmixshow. En dat voor slechts een luttele 50 minuten. Net een Tiktok-versie van een volledige show. Langs de eene kant wel goed dat het zo kort was, langs de andere kant is dat toch een gemiste kans voor de vele bakvisjes in de zaal. Om maar te zeggen dat er niet erg veel nummers gespeeld werden. Neen, er werd ook veel tijd gespendeerd om mental health te promootten, het verhaal te vertellen dat Ellis bijna niet op tournee kon omdat ze was ingestort van de stress of dat de mensen die een VIP-ticket hadden gekocht precies iets beter waren dan de rest. Versta mij niet fout, alle respect voor mensen die mental health promoten, maar dit kan anders. Dit lag er zo dik op dat zelfs Freud zou zeggen, "nou, nou, overdrijf eens niet". Maar het ging er bij de jeugd in als zoete koek. Maar goed, dit is een muziekverslag, dus daar moeten we het ook over hebben. 

Muzikaal was deze dame de dertiende in het dozijn. Een zoveelste popprinsesje met gothic tintje dat denkt dat ze Panic! at the Disco is. Maar ja, dat werkt. Je verkoopt er een halve Kavka mee uit! Het was dus muzikaal ook jammer genoeg niet veel soeps, zeker niet door het slechte playbacken. Je zag zelfs op een bepaald moment enorme verwarring in haar ogen, omdat ze overduidelijk een ander nummer begon te lippen in plaats van wat er op stond. Ik verslikte me bijna in mijn chocomel! Let wel, haar drummer en gitarist waren best aardige muzikanten, want zij konden zeker naar behoren spelen. Ik onthoud vooral van de avond dat ik echt wel in de jaren 1980 ben geboren en dat dat echt goede muziek was.... En dat ik echt niets meer van de jeugd snap!