Review: Currents The Death We Seek Tour 2024 @ Trix
Na weken touren was de laatste show aangebroken voor de The Death We Seek tournee in het geweldige Antwerpen. Hierbij lieten Currents, Being As An Ocean, Oceans Ate Alaska en Sentinels voor een laatste keer nog het beste van zichzelf zien.
Currents eindigde hun laatste show met een knal van jewelste, waarbij alle remmen los werden gegooid!
Link naar foto's kan je HIER vinden!
Kortom, de show in Trix Antwerpen was een explosie van energie en emotie, met een mix van intense metalcore en post-hardcore. Fans werden getrakteerd op een onvergetelijke avond vol muzikale hoogtepunten!
Currents liet Trix Antwerpen trillen op zijn grondvesten met hun nieuwe album “The Death We Seek”. Het was een avond vol metalcore van de bovenste plank, met drie geweldige voorprogramma’s: Sentinels, Oceans Ate Alaska, en Being As An Ocean. We kregen niet alleen nieuwe nummers te horen, maar ook een reis door de tijd met klassiekers uit hun oudere albums. Het was een feest van herkenning voor de fans, die luidkeels meezongen en moshpits vormden.
Sentinels trapte af met een explosie van technische metalcore. De gitaristen speelden als goden, hun vingers vlogen over de snaren als bliksemschichten. Ze creëerden complexe riffs en harmonieën die je hersenen deden kraken. De zanger wisselde moeiteloos tussen zijn variatie aan brute screams. Zijn vocale bereik was indrukwekkend en voegde een extra laag emotie toe aan de nummers. Hij schreeuwde zijn longen uit zijn lijf, alsof hij elk moment kon sterven. Sentinels opende de avond met een knal, maar het publiek moest nog warmlopen. Tijdens het laatste nummer Inertia werd de frontman gewurgd door een verklede ju jutsu vechter. Een onverwachte en intense wending die het publiek verbaasde. Het leek wel een scène uit een actiefilm. Het werd duidelijk dat de bands hun laatste show memorabel wilden eindigen!
Nu was het tijd voor Oceans Ate Alaska om het publiek uit hun roes te halen. Deze Britse band bracht een mix van progressieve metalcore en mathcore naar het podium. De gitaristen waren als een geoliede machine, hun vingers flitsten over de frets met ongekende precisie. Ze speelden alsof hun leven ervan afhing, met complexe ritmes en onverwachte maatwisselingen die je duizelig maakten. De drummer was een wervelwind van energie, zijn blastbeats en fills voegden een intense dynamiek toe aan de nummers. Hij sloeg op zijn drums alsof hij ze wilde vernielen, met een glimlach op zijn gezicht. De nieuwe zanger Joel Heywood leverde zijn screams met passie en overgave. Hij liet zien dat hij de perfecte vervanger was voor de vorige zanger. Bij sommige clean stukken liet hij af en toe een steek vallen, maar dat kon de pret niet drukken. Hij was nog maar net bij de band, en hij deed het fantastisch! Bij het nieuwe nummer Endless Hollow liet Joel het beste van zichzelf zien met zijn diversiteit aan screams en cleans. De gitarist van Being As An Ocean tilde de gitarist van Oceans Ate Alaska tijdens het laatste nummer Escapist op zijn schouders, dat voor een spontane en krachtige uitwisseling zorgde tussen bands. Het was een mooi gebaar van vriendschap en respect. Hiermee viel onmiddellijk op hoe hard de bands de afgelopen weken naar elkaar waren toegegroeid. Net zoals de frontman van Sentinels tijdens elk optreden iedereen hun honger kwam stillen met snoepjes tijdens de sets. Hij was de suikeroom van de avond, die iedereen blij maakte met zijn lekkernijen.
Being As An Ocean nam de fakkel over en bracht een mix van melodische hardcore en post-rock naar het podium. De gitaristen speelden met passie en emotie, hun riffs en akkoorden vulden de zaal met sfeer. De bassist en de drummer zorgden voor een stevige ritmesectie, die het publiek in beweging bracht. De gitarist van Being As An Ocean liet zien dat hij geen hoogtevrees had, hij crowdsurfde met zijn gitaar in het publiek. Hij speelde gewoon door, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het publiek ving hem op en droeg hem rond, terwijl hij zijn gitaar liet zingen. De zanger van Being As An Ocean was helaas afwezig wegens familiale omstandigheden, maar hij werd waardig vervangen door de zangeres van Ithaca. Zij nam de microfoon over en leverde een krachtige performance. Ze brulde de teksten met overtuiging en emotie, alsof ze al jaren bij de band hoorde. Ze kreeg veel steun van de fans, die luidkeels meezongen en meebrulden. Bij sommige nummers gaf ze de microfoon aan het publiek, die de kans grepen om hun stem te laten horen. Het was een interactieve en intieme show, waarbij de band en het publiek één werden. Tijdens het laatste nummer This Loneliness Won't Be The Death Of Me ging het dak eraf. Het publiek ging helemaal los, er waren veel crowdsurfers en stagedivers die zich in het avontuur stortten. De band speelde met volle overgave, ze gaven alles wat ze hadden. Het was een explosie van energie en emotie, die niemand onberoerd liet.
Currents was de laatste band van de avond, en ze lieten zien waarom ze de hoofdact waren. De band bracht een mix van metalcore en djent naar het podium. De gitaristen speelden met techniek en finesse, hun riffs en breakdowns waren zwaar en groovy. De bassist en de drummer zorgden voor een solide basis, die de nummers kracht en ritme gaven. De zanger Brian Wille leverde zijn screams en cleans met intensiteit en emotie. Hij zong over persoonlijke en sociale thema’s, die veel mensen konden raken.
Halverwege de set speelde ze Withered, een van hun hardste nummers. De frontman vroeg om nog meer energie van het publiek, en hij kreeg wat hij wilde. Het publiek ging helemaal los, er waren nog meer crowdsurfers, moshpits, en headbangers. Het was een chaos van plezier en passie, die de band en het publiek met elkaar verbond. De band speelde een mooie variatie aan nieuwe en oude nummers, die de fans tevreden stelden. Ze speelden onder andere Living In Tragedy en Remember Me, Kill The Ache, Better Days, Apnea en de laatste drie nummers waren The Death We Seek, So Alone en Unfamiliar. Het waren stuk voor stuk knallers, die de zaal deden schudden. Currents sloot de avond af met een knipoog en een dankwoord, ze bedankten het publiek voor hun steun en enthousiasme. Het was een onvergetelijke avond vol metalcore, die niemand snel zou vergeten.
Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!