Review Dynamo Metalfest 2019: zaterdag 20 juli – Gitaargeweld, platte humor en hagelbollen in Eindhoven

Datum: 
zaterdag, 20 juli, 2019

Het Eindhovense IJssportcentrum vormde afgelopen weekend voor het vijfde opeenvolgende jaar het strijdtoneel van Dynamo Metalfest. Een groot verschil met de afgelopen edities, was dat het Nederlandse festival ditmaal dubbel zo lang duurde. U leest het goed: niet één maar wel twee dagen metalpret in Noord-Brabant. Helaas konden we bij GigView enkel en alleen getuige zijn van de tweede festivaldag. Met onder meer Arch Enemy, Steel Panther, Soulfly en Carcass op het programma, opteerden we voor de meest tot de verbeelding sprekende dag. Of onze hoge verwachtingen werden ingelost, leest u in onderstaand verslag.

Toen we het IJssportcentrum binnenwandelden, had opener Alien Weaponry reeds het slot van de set bereikt. De weinige nummers die we nog te horen kregen, mochten dan behoorlijk aanstekelijk klinken, het was te beperkt om een waardeoordeel uit te spreken. Maar dat het optreden gesmaakt werd, was duidelijk aan de reacties van het publiek. Woorden over deze fantastische opener als vernieuwend en energiebom deden de ronde. Volgende maand staat de Nieuw-Zeelandse groep op het podium van Alcatraz Hard Rock & Metal Festival. Hopelijk slagen we er in Kortrijk wel in om de passage van deze jonge thrashers met Maori-roots integraal mee te pikken.

Pal op het middaguur, mocht de tweede groep van de dag eraan beginnen. Het Zweedse Tribulation kwam in de gloeilampenstad het vorig jaar verschenen album ‘Down Below’ voorstellen. Wat de Scandinaviërs ten gehore brachten, kon ons zeker bekoren. De gotische metal, doorspekt met black metal invloeden, slaagde erin om op klaarlichte dag een sfeer van duisternis te creëren. De bizarre lichaamsbewegingen van gitarist Jonathan Hultén (waarom was die overigens gesluierd?) mochten dan wat bevreemdend overkomen, van verveling was er nooit sprake. Kwamen onder andere aan bod: The Motherhood of God, Nightbound en persoonlijke favoriet The Lament. Tribulation stelde allesbehalve teleur, al was het zo vroeg op de dag best zwaar om te verteren.

Als we frontman en stichtend lid John Bush mogen geloven, dan gaat de geschiedenis tussen Dynamo en Armored Saint ver terug in de tijd. Zo vond in 1989 het eerste Europese optreden van de groep plaats op het intussen ter ziel gegane Dynamo Open Air. Toeval of niet, drie decennia later stonden Bush en co andermaal op de bühne in Eindhoven. Tijdens de voorgaande tournee van Armored Saint stond succesalbum ‘Symbol of Salvation’ nog centraal. Zaterdag nam vooral het oudere werk een prominente plaats in. Met composities als Can U Deliver, Seducer, Raising Fear, March of the Saint en Underdogs werd het publiek meegenomen naar de beginperiode van de groep. Onder meer Last Train Home, Reign of Fire en Win Hands Down brachten ons geleidelijk terug naar de dag van vandaag. Na zo’n vijftig minuten te hebben gespeeld, werd met Mad House een einde gemaakt aan de set. Phil Anselmo zag vanuit de coulissen dat het goed was.

Het was een optreden waar we reikhalzend naar uitkeken: Philip H. Anselmo & The Illegals. Alsof de aanwezigheid van Anselmo nog niet voldoende was, beloofde de groep om enkel en alleen nummers van Pantera te spelen. Nu naast Dimebag Darrell ook percussionist Vinnie Paul het leven liet, was deze ‘Vulgar Display of 101 Proof’ set het dichtste dat we ooit bij een reünie van Pantera konden komen. Een uitgelopen soundcheck zorgde ervoor dat de doortocht van de groep met wat vertraging van start ging. Het publiek maalde er niet om en wachtte geduldig af. Toen de eerste noten door de geluidsinstallatie knalden, kon het contrast niet groter zijn. Het enthousiasme van de aanwezigen – waarvan velen uitgedost in een t-shirt van Pantera – resulteerde meteen in een uitgestrekte moshpit. Onder meer Mouth For War, Becoming en Yesterday Don’t Mean Shit kwamen aan bod alvorens de weergoden besloten om in te grijpen. Als gevolg van een hevige regenbui, kon de menigte niet anders dan verschuiling zoeken. Een harde kern fanatiekelingen hield de moshpit dan wel gaande, echt aangenaam was het niet meer. Toen de hemel leek op te klaren, begaf onze reporter zich opnieuw richting weide. Een keuze die hij zich al snel beklaagde aangezien de regen plaats maakte voor hagel. Het geluid van de tegen het dak beukende hagelbollen overstemde wat we op het podium te horen kregen (want ja, ondanks de stortvloed deden Anselmo en co gewoon verder, respect!). Eenmaal de weersituatie was genormaliseerd, werden we nog getrakteerd op onder andere Fucking Hostile en het massaal meegebrulde Walk. Leuk om weten: tijdens het laatsgenoemde nummer stond Max Cavalera zij aan zij met Anselmo. De groep wilde nog eventjes doorgaan, dit werd echter door de festivalorganisatoren belet. Met de woorden “...and she’s buying a stairway to heaven” kwam een einde aan dit slotoptreden van de tournee. We hadden ons de passage van Philip H. Anselmo & The Illegals heel anders voorgesteld. Niet enkel het noodweer bleek een spelbreker, ook naar strakheid toe hadden we meer verwacht. Hopelijk neemt de band volgende zomer weerwraak met een ‘Cowboys From Hell’ set.

Het was aan de veteranen van Metal Church om als volgende aan te treden. Met het noodweer tijdens Philip H. Anselmo & The Illegals nog vers in het geheugen, was het bang afwachten hoe de situatie zou evolueren. Afgezien van wat lichte neerslag, waren de weergoden de troepen van Kurdt Vanderhoof gunstig gezind. Dat de Amerikaanse groep met ‘Damned If You Do’ een nieuw album uit heeft, werd in Eindhoven duidelijk gemaakt. Zo werd geopend met het titelnummer van deze twaalfde langspeler en kwam eveneens het kersverse By The Numbers aan bod. Met een opzwepende vertoning – we herkenden nog onder meer Start The Fire – werd het pad geëffend voor Max Cavalera en diens Soulfly. Volgende afspraak op zondag 11 augustus in Kortrijk.

De zomerfestivals en Soulfly, het gaat samen als Antwerpen en granaataanslagen. Of het nu om Graspop, Dour, de Lokerse Feesten of Dynamo Metalfest gaat: de kans is groot dat Max Cavalera en co in onze contreien staan geprogrammeerd. Vaste waarden zoals Prophecy, Babylon en Back To The Primitive werden zaterdag afgewisseld met minder courante nummers als Feedback, Fire en I And I. Energiek is een optreden van Soulfly altijd, op deze regel werd in de Philipsstad geen uitzondering gemaakt. Aan fut mocht er dan geen gebrek zijn, het klonk bij momenten wat te rommelig om over een glansprestatie te kunnen spreken. Net als bij Alien Weaponry en Metal Church het geval is, zien we de oudste van de broertjes Cavalera volgende maand op Alcatraz Hard Rock & Metal Festival terug.

Met het uit Liverpool afkomstige Carcass, wisten de organisatoren van Dynamo Metalfest een grootheid binnen de death metal te strikken. Jeff Walker en Bill Steer zakten met een duidelijke missie richting Eindhoven af. De groep wilde gedurende hun tijdslot zoveel mogelijk nummers op het publiek afvuren. Dat de interactie met de toeschouwers hierdoor wat verloren ging, was iets wat we er moesten bijnemen. Hoe dan ook: wat Carcass in de vooravond liet horen, was zo strak als het maar kon. Vooral de vele van ‘Heartwork’ afkomstige composities zorgden voor een eerste hoogtepunt van de dag. Toen naar het einde van de set toe ook nog het übermelodieuze Keep On Rotting in the Free World werd ingezet, konden we ons geluk niet op. Afgaande op de intensiteit van de moshpit en de vele stagedivers, waren wij niet de enigen die een uur lang volop genoten!

Dat Steel Panther op heel wat bijval kan rekenen - vooral dan vanwege het vrouwelijke geslacht - is een understatement van jewelste. De lange wachtrijen voor de signeersessie van Michael Starr, Satchel, Lexxi Foxx en Stix Zadinia spraken boekdelen. Naast bewonderaars, dient de Amerikaanse groep ook met de nodige criticasters af te rekenen. Zelden zagen we zo’n polariserende band aan het werk. Wat we in Eindhoven voorgeschoteld kregen, deed de reputatie van Steel Panther alle eer aan. Van de expliciete songkeuze – we denken aan onder meer All I Wanna Do is Fuck (Myself Tonight), Gloryhole, 17 Girls In a Row en Community Property – tot de ronduit platvloerse humor tussen de nummers door: dit was een pure parodie op glam metal. Wij konden het dan best naar waarde schatten, de tegenstanders hebben evenveel recht van spreken. Van alle scherts die het publiek moest verduren, was de komische nabootsing van Ozzy Osbourne (inclusief geslaagde cover van Crazy Train) misschien nog het meest overtuigend. We geven ook nog mee dat Death To All But Metal, een van de eerste hits van Steel Panther, deze keer aan Justin Bieber werd opgedragen. Met de wijze woorden “The more T-shirts you buy, the more cocaine we can snort” werd een einde gemaakt aan deze onzinnigheid.

Net zoals op de inaugurele editie van Dynamo Metalfest het geval was, mocht Arch Enemy afgelopen zaterdag het festival afsluiten. De van oorsprong Zweedse groep leverde zowel muzikaal als visueel een puike prestatie af. Naast een strak geluid, was het genieten van wat we op het podium te zien kregen. We doelen hiermee niet enkel op het uiterlijk van frontvrouw Alissa White-Gluz maar eveneens op de gebruikte pyrotechnische effecten. Deze wisten het optreden namelijk naar een hoger niveau te tillen. De melodeath van Arch Enemy mag dan niet altijd even diepgaand zijn, de energieke capriolen van Alissa maakten bijzonder veel goed. Ook bij de toeschouwers was er geen gebrek aan enthousiasme. Het publiek genoot met volle teugen van onder andere Ravenous, War Eternal, The Race, My Apocalypse, Dead Eyes See No Future, We Will Rise en Dead Eyes See No Future. Iets voor de klok van elf werd met slotnummer Nemesis een einde gemaakt aan deze geslaagde editie van Dynamo Metalfest. Michael Amott en co keerden dan nog wel terug naar het podium. Dit was om de fans uitgebreid te bedanken en dus helaas niet voor een bisronde.

De data voor de volgende editie van Dynamo Metalfest zijn intussen reeds bekend. Het festival gaat volgende zomer door van vrijdag 17 tot en met zaterdag 18 juli. Voor de tweedaagse werd alvast de komst van Sepultura aangekondigd. Kaarten in voorverkoop zijn nu reeds beschikbaar. Wie nog een early bird ticket hoopt te scoren, is eraan voor de moeite. De tot duizend stuks gelimiteerde toegangsbewijzen gingen in geen tijd de deur uit.

Bekijk ook het photo report

 

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!