Review Epica, Dragonforce & Diablo Blvd. @ Ancienne Belgique

Op 1 februari konden we terecht in Ancienne Belgique in Brussel, daar sloot Epica namelijk, samen met Dragonforce en Diablo Blvd. het tweede deel van hun Europese tour af. Op het openingsuur was er reeds een enorme massa volk, we hadden ook niet anders verwacht aangezien de zaal volledig uitverkocht was.

Wanneer we de zaal betraden, was Diablo Blvd. net gestart, ze hadden duidelijk voor ogen om van deze laatste show van de tour een knaller te maken. Tussen de liedjes door sprak Alex een grappige combinatie van Nederlands, Engels en Frans; het publiek vond het alvast hilarisch. De songs van het nieuwe album ‘Follow the Deadlights’ kwamen zeer goed tot hun recht, de afwisseling met wat bekendere songs als Builders of Empires en Saint of Killers zorgde voor een mooie variatie. Bij deze laatste vroeg Alex om mobieltjes en aanstekers in de lucht te steken, dit zorgde voor een mooi effect in de reeds overvolle AB. Afgesloten werd er met het sfeervolle en catchy Black Heart Bleed. Epica vond in Diablo Blvd. een zeer goed voorprogramma, aangezien ze zeer gemakkelijk het publiek enthousiast kregen. De 30 minuten durende setlist had zelfs gerust wat langer mogen zijn.

Vanaf wanneer Dragonforce het podium betrad, werden we overweldigd met hun snelle gitaarriffs, jammer genoeg kwam het vooral tijdens de eerste song Fury of the Storm over alsof de stem van zanger Marc Hudson overbodig was in dit geheel. Gelukkig werd later het stemgeluid luider afgesteld. Er was vooral veel aandacht voor gitaristen Herman en Sam, die net als de andere muzikanten een zeer goede prestatie leverden.  In het midden van de setlist kwam Marc naar voor met een briefje, waarop Alex Agnew met veel plezier twee zinnetjes had opgeschreven die wij ongetwijfeld zouden begrijpen, maar hijzelf niet. ‘Laat die tetten zien’ en ‘Droog in de kakker’ galmden door de zaal, met een lachend publiek als antwoord. In de setlist waren zowel oudere als nieuwe liedjes te horen, wat voor een goede afwisseling zorgde. Afgesloten werd met Through the Fire and Flames, deze hit kon op een goed enthousiasme van het publiek rekenen, maar toen Marc de microfoon naar het publiek toekeerde konden toch maar bitter weinig mensen meezingen. Het is nog maar de vraag of deze band ten volste tot zijn recht kwam als voorprogramma van Epica, ze konden de goed gevulde zaal met een meerderheid aan Epica fans toch niet volledig overtuigen. Het voorlaatste weekend van juni kan de band in elk geval op een meer gevarieerd publiek rekenen want dan staan ze op de weide van Graspop Metal Meeting.

Na een klein half uurtje was het podium volledig omgebouwd en doofden de lichten. Het introlied Originem galmde door de luidsprekers en de bandleden van Epica kwamen één voor één op het podium. Het publiek liet zich horen en vanaf de eerste tonen zat de sfeer er goed in. Beginnen werd er gedaan ze met respectievelijk de eerste twee songs van het nieuwe album, namelijk The Second Stone en the Essence of Silence. Het moet zeker gezegd worden, in tegenstelling tot hun vorige album komen de songs van het nieuwe album perfect tot hun recht op het podium. Wat meteen enorm opviel was de fantastische en zeer gevarieerde lichtshow . Buiten de talrijke spots was het podium eveneens gevuld met LED-panelen, de combinatie van dit alles kon tijdens elk lied voor de perfecte sfeer zorgen.  Zowel bij de band als bij het publiek was er een enorm enthousiasme en plezier te bespeuren, de sfeer van dit concert was ronduit geweldig.

Ook hier was er een goede variatie van oudere songs zoals bijvoorbeeld the Obsessive Devotion en Cry for the Moon en nieuwe songs. Van elk album waren er songs te horen, daardoor konden ze zowel de fans van het eerste uur als de nieuwere fans de setlist appreciëren. Speciaal aan deze setlist was dat ze het nummer Blank Infinity opdroegen aan een grote fan die recent overleden is. Daphne zal hierbij altijd herdacht worden. Ook een andere vrouw die ongeneeslijke ziek is en waarvan haar wens was om Epica nog zeker eenmaal te zien, werd genoemd bij een ander nummer. In die zin was het voor velen ook een emotioneel optreden dat zeker niet zal vergeten worden.

Het lied Cry for the Moon werd afgesloten met een drumsolo van formaat door Ariën ‘The Beast’ Van Weesenbeek. Ook de andere muzikanten hadden elk hun gloriemomenten doorheen de show. Tijdens de meer instrumentale momenten nam Simone een plaats verder naar achter op het podium aan, om afwisselende prestaties van Rob, Marc en Isaac in de verf te zetten. Ook toetsenist Coen huppelde geregeld rond op het podium en zelfs in de foto pit, het geheel kon niet dynamischer zijn! Simone’s stem klonk simpelweg goed, op geen enkel moment vertoonde haar stem zwaktes. Dit in combinatie met haar immers aanwezige mooie glimlach en haar prachtige looks, zorgden ervoor dat ze ook op de laatste avond van de tour weer straalde.

Na Design your universe verliet de band even het podium. Als eerste kwam toetsenist Coen terug, hij maakte een praatje met het publiek waarin hij gebruik maakte om het management, de crew, de andere bands en de fans te bedanken. Na het sfeervolle Unchain Utopia werd er afgesloten met Consign to Oblivion. Zowel Ariën als Coen trachtten het publiek voor zich te winnen door afwisselend een stukje intro te spelen en Coen deed hij enkele pogingen tot het verkrijgen van een wall of death, daar stond echter niemand echt voor te springen maar die kwam er toch met een korte moshpit.  Met dit nummer werden nog eens al de beste elementen van een Epica show in de verf gezet. De band leverde een zeer overtuigende prestatie die door veel fans niet snel zal vergeten worden. Voor we het beseften was de show voorbij, de andere bands kwamen nog even op het podium voor een groepsfoto en toen zat de Europese tour er op voor Epica, Dragonforce en Diablo Blvd. Lang moeten we niet wachten om Epica opnieuw in België te zien, want Mark kondigde op het einde van de show aan dat ze net als Dragonforce zullen spelen op Graspop Metal Meeting.