Review G3 @Stadsschouwburg Antwerpen

Toen we te horen kregen dat Uli John Roth (oprichter Scorpions), John Petrucci (Dream Theater) en Joe Satriani opnieuw samen gingen toeren en halt hielden in Antwerpen wisten we dat we hiernaartoe moesten gaan. 

De stadsschouwburg was dan ook een goede locatie voor dit optreden. De zaal zat goed vol en de keuze voor zitplaatsen was ook zeer logisch. Het viel wel sterk op dat er tijdens het eerste half uur nog redelijk veel mensen te laat kwamen en dat de zaalmedewerkers deze mensen nog naar hun plaats moesten begeleiden. Qua publiek was het zeer uiteenlopend op het gebied van leeftijd. Dit evenement is een van de consistent uitverkochte concertzaal fenomenen in Amerika, Europa, Australië en Japan.

Uli Jon Roth kwam het podium op met een indrukwekkende bezetting: een drummer, keyboard speler, een bassist, twee gitaristen en dan hijzelf nog. Hij bracht ook een ode aan zijn overleden broer. De nummers die het beste onthaald werden door het publiek waren Sy Overture, The Sails of Charon en We’ll Burn The Sky. Wat bij dit optreden opvalt is dat vooral Uli Jon Roth de aandacht naar zich toe trekt en dat de andere (zeer bekwame) muzikanten wat op de achtergrond verdwijnen. Na het optreden sprongen er een paar mensen recht voor een staande ovatie en een groot deel van de zaal volgde hierop.

Na een kwartiertje pauze was het tijd voor John Petrucci. Hij werd onder luid geklap onthaald en ging er onmiddellijk stevig tegen aan. De bezetting bij Petrucci was meer basic, een bassist, drummer en Petrucci himself. Glasgow Kiss zorgde ervoor dat vele mensen hun smartphone bovenhaalden en spontaan begonnen met het filmen wanneer de solo van het nummer ingezet werd. Dit is dan ook een meesterwerk dat bijna acht minuten duurt. Voor de mensen die denken dat instrumentale nummers saai zijn raad ik een Petrucci optreden aan. Waar Jon Roth koos voor kortere nummers pakt Petrucci uit met de nummers die langer duren, zoals Damage Control (9 minuten). Enkele andere geweldige nummers die we te horen kregen waren Cherry Blossoms, Happy Song, Wrath of the Amazons en het zware Jaws Of Life. Wat hier opviel is dat hij niet alle aandacht naar zich toe trok en dat de bassist zelfs een zalige solo mocht spelen. De funderingen van de nummers werden gelegd door niemand minder dan ex-Dream Theater lid Mike Portnoy. Na het optreden sprong de volledige zaal spontaan recht voor een staande ovatie.

Als laatste artiest was het de beurt aan Joe Satriani. Satriani is degene die de G3 opgericht heeft. Het is zijn doel om iedere keer drie gitaarvirtuozen samen te brengen voor een optreden. Satriani schoot snel uit de startblokken en wist meteen alle harten voor zich te winnen. Hij gaf een heel laid back en chille indruk en je zag ook (net zoals bij de vorige artiesten) dat het zijn doel was om plezier te maken en ons een geweldig optreden te geven. Satch Boogie zorgde voor een lach op onze gezichten terwijl All Along the Watchtower ervoor zorgde dat stilzitten moelijker werd. Af en toe trok de gitarist/keyboard speler de aandacht naar zich toe. Hij bespeelde de instrumenten op bepaalde momenten op hetzelfde moment.

Het hoogtepunt van de avond kwam er echter toen Satriani zowel Roth als Petrucci het podium op riep. Er werden extra lange versie gespeeld van All Along The Watchtower (Jimi Hendrix), hier nam de zanger die samen met Roth op het podium stond voorheen de vocals op zich. Afsluiten deden ze met Immigrant Song (Led Zepplin) waar Uli Jon Roth de vocals voor zijn rekening nam. Tijdens deze nummers werden de bandleden ook gefilmd en op het grote scherm dat op het podium hing zagen we dit ook. De uitgebreide versie waar iedere gitarist een zeer lange solo mocht spelen, enkele bandleden van vroeger op de avond en waar de zanger zelfs een gitaar vast kreeg om een deel van de solo te spelen konden het publiek bekoren.

De stadsschouwburg was the place to be in Antwerpen. We kregen een zeer vermakelijk optreden te zien en het is al uitkijken en hopen dat Satriani over een paar jaar weer met zijn G3 naar België komt voor het volgende optreden.