Review: Jera On Air 2024 donderdag 27 juni -De openingsdag van Jera On Air was dit jaar geen modderige, koude ervaring zoals in voorgaande jaren, maar juist een stralend warme dag.

Dit jaar vierde het festival zijn 30ste jubileum, en het was een knaller! Op donderdag 27 juni begon het festival met een zonnige dag, een welkome afwisseling van de gebruikelijke modderige omstandigheden. De thermometer tikte gemakkelijk de 30 graden aan, en festivalgangers stroomden op tijd het terrein op om de festiviteiten te starten. De sfeer was elektrisch, en het beloofde een geweldig (vierdaags!) weekend te worden.
De line-up van de openingsdag bestond uit o.a.:  Gel, Knosis, Shadow Of Intent, Pressure Pact, Ploegendienst, Movements, Madball, Imminence, Get The Shot en Electric Callboy. Het was een waar muzikaal spektakel, met voor ieder wat wils. 

"De openingsdag van Jera On Air was dit jaar geen modderige, koude ervaring zoals in voorgaande jaren, maar juist een stralend warme dag." 

Bekijk het fotoverslag HIER!

credits: Kealey Photography

Het was eindelijk zo ver! De 30ste editie van Jera On Air, waarbij we als cadeau een extra dag voorgeschoteld kregen. Dit jaar ging het ook anders dan vorige jaren zijn, want mevrouw Blegh moest deze editie in een rolstoel meemaken. We vertrokken zoals jaarlijkse gewoonte extra vroeg (7 uur 's morgens) naar ons vast afspraakpunt Geldrop McDonalds voor een rendez-vous met onze bende. Rond 9.30 uur reden we vlotter als vorige jaren de parking op. Deze keer verloopt het scannen van ons parkingticket vlekkeloos! De camping opende enkele minuten na 10 uur, waarna onder luid applaus het campingterrein op gingen. We werden al meteen aangesproken dat er een speciale plaats was voorzien voor mensen die niet zo mobiel waren en als er iets was we direct contact mochten opnemen. We gingen uiteraard wel bij onze groep ongeveer een 100-tal meter van de uitgang vlak bij het wandelpad. Deze keer hadden waar vorig jaar enkel urinoirs stonden, ook chemische toiletten voorzien dat het comfort enorm verbeterde voor de vrouwen tegenover vorig jaar!(linkerkant terrein). Rond 11 uur waren we gesetteld en konden we alvast beginnen met pintelieren tot het festivalterrein open ging om 15 uur. Wat ook een enorme verbetering was het feit dat je uw festivalbandje voor opening al kon ophalen, ook de persbandjes bestonden dit jaar uit 1 bandje tegenover dagelijks een nieuwe te moeten afhalen. Dit zorgde later voor een vlottere entree dan voorheen. De weergoden waren ons ook duidelijk goed gezind van het jaarlijkse regenweer, op de eerste dag was er geen enkel teken van te bespeuren! Wat enkel opviel was als rolstoelgebruiker het terrein op te komen, een pak minder aangenaam door het terrein dat gevuld was preventief met fijn zaagsel, waarbij het leek dat we door drijfzand aan het ploeteren waren! Hierbij kunnen ze te leren gaan bij Pukkelpop die een speciaal pad heeft voor mindervaliden door heel het festival. Dit viel ons ook enkel op, aangezien we zelf met een rolstoel waren. De indeling van het terrein was zo goed als hetzelfde als vorig jaar zodat we blindelings onze weg terugvonden naar onze tent. 

Gel @ Buzzard

credits: Kealey Photography

Het was tijd ondertussen voor de eerste band van de dag, namelijk het Amerikaanse femalefronted Gel dat hardcore maakt voor de "Freaks" in de Buzzard stage dat reeds gevuld was tot buiten. Gel werd met stijl aangekondigd waarna de presentatrice stagedivend en crowdsurfend uit het zicht verdween. Waarna de eerste noten de tent vulde en de stagedivers reeds het podium vulde. Frontvrouw Kaiser dirigeerde van begin tot eind het publiek voor moshpits, side to side en meer vertier! Door de set heen werd de intensiviteit verhoogd na elk nummer. De nieuwe track Persona sloeg in als een splinterbom, waarbij de stagedivers voor de nodige collaterale schade zorgde buiten de moshpit. Na elke song was er ook een daverend applaus dat een glimlach tevoorschijn haalde bij de band keer op keer. Door de tent heen waren er ook diverse kleinere moshpits te bespeuren. Het was een heerlijk zicht vanaf de verhoogde stand voor mindervaliden. Het minpunt dat wel al opviel was dat er geen beveiliging stond en hierdoor diverse personen op het platform stonden die het zicht blokkeerde voor degene het platform bedoeld was. Gel die het weekend in luidde was een schot in de roos!

credits: Dian van den Heuvel

Shadow Of Intent @ Eagle

Shadow of Intent betrad het podium met een duistere en intense energie. De zware, melodische deathcore-sound van de band vulde de lucht en trok meteen de aandacht van het publiek. De gitaarriffs waren scherp en de drums beukten erop los. Vooral de diepe growls van de zanger waren indrukwekkend en voegden een sinistere sfeer toe aan de set.
Het publiek reageerde enthousiast, met headbangende fans die zich in de moshpit waagden. We kregen ook een storm aan crowdsurfers met een kolkende circlepit. De visuals op de achtergrond voegde extra dimensie toe aan het optreden. De band speelde een mix van nummers van hun albums, waaronder het nieuwe nummer Flying The Black Flag dat de tent in lichterlaaie zette met diepe gutturals en tierende drums. Verder kregen we klassiekers als Gravesinger, The Migrant en Malediction. De technische precisie van de muzikanten viel op, en het geluid was goed gebalanceerd. Hoewel het optreden van Shadow of Intent 30 min duurde, lieten ze een blijvende indruk achter. Fans van extreme metal en deathcore zullen zeker genoten hebben van hun set op Jera On Air. Ook hier was geen beveiliging te zien waarbij enkele met een rolstoel verplicht waren het optreden te beluisteren en het visueel spektakel te missen door talloze toeschouwers die gebruik maakten van het platform, terwijl er duidelijk aangegeven was dat dit voor mindervaliden was. Na het optreden hiervan melding gaan maken bij de medewerkers.

Setlist:

Blood in the Sands of Time
Gravesinger
Flying The Black Flag (nieuwe track)
The Migrant
Barren and Breathless Macrocosm
The Heretic Prevails
Embracing Nocturnal Damnation
From Ruin… We Rise
Malediction

Movements @ Vulture

credits: Kealey Photography

Movements, een band die bekendstaat om hun emotionele en dynamische geluid, gaf een krachtige performance doorheen hun set. De Vulture-stage vulde zich met fans die zich lieten meeslepen door de muziek. Frontman Patrick raakte beroerde het publiek met zijn zang, terwijl de instrumentale begeleiding een diepe impact had. Nummers als Killing Time en Fail You! werden met passie gebracht en zorgden voor kippenvelmomenten bij het publiek. Ze brachten het merendeel van hun set nummers van hun recentste album "RUCKUS!"
De band wist het publiek te betrekken en creëerde een intieme sfeer. De moshpits bruiste van energie en de fans zongen luidkeels mee. De laatste moshpit van hun set was zo hevig dat een goeie vriend zijn bril sneuvelde, waarbij we nog jarenlang over kunnen lachen (bril was zo goed als nieuw dankzij ducttape!). Movements bewees dat ze live net zo indrukwekkend zijn als op hun plaat. 

Setlist:

You're One of Us Now
Lead Pipe
Third Degree
Killing Time
Fail You
I Hope You Choke!
Full Circle
Colorblind
A.M.P
Kept
Daylily

Madball @ Eagle

Het legendarische Madball van NY hadden we nog afgelopen week aan het werk gezien op eigen bodem in Klub K in Malle. Het was een onvergetelijke show zonder barrière, waarbij Freddie en co riepen dat dit hun favoriete show was van heel de tour! Nu was het tijd voor op Jera On Air op de Eagle stage, maar we hadden het liefst deze legendes bezig gezien in de Buzzard stage zodat ze volledig tot hun recht zouden komen. Deze titanen lieten het niet aan hun hart komen en speelde retestrak zoals elke show. Enkel het geluid liet het meermaals afweten achteraan in de tent. Dit nam de sfeer natuurlijk niet weg met hun set gevuld met klassiekers als Set It Off, Heavenhell, Hardcore Lives en For My Enemies. 

Doorheen de dag hebben we ook genoten van liters Hoegaarden rosé waardoor we frequent een bezoekje brachten aan de toiletten. Deze werden dit jaar goed onderhouden dag na dag! Bij de EHBO was ook een mindervaliden toilet voorzien dat goed was uitgerust met zeer behulpzame artsen/verplegers. We hebben ook onze honger gestild met overheerlijke chicken burgers en churros. We hebben ook de merchstand bekeken dat toch een enorme tegenvaller was tegenover vorige jaren. Dit jaar stonden er vrijwilligers achter de tafels, hierdoor kon je niet meer merch kopen bij je favoriete band om ook een praatje te slaan maar ook de hoeveelheid merch per band was enorm minder! Dan zwijgen we dan nog over de merchcuts die gehandteert werden. We zouden dit meer begrijpen als er meer vrijwiligers achter de tafels stonden maar aan elke kant stonden er maximaal 2 personen, waarvan de meerderheid geen kaas had gegeten wat werken is wat toch enorm jammer is. De Impericon, Atticus en Jera On Air merch standen waren dan weer helemaal top zoals alle vorige edities! Je kon ook bij een vrolijke bende grootmoeders/moeders je kapote kledij laten maken terwijl je gezellig een praatje kon maken tot genieten met allerlei soorten bier waaronder het verjaardags biertje "Mohawk Strong Blond Beer- Nozem Oil Infused" met coverbands op de achtergrond. Het beroemde Moshpital was ook weer van de partij om te bekomen van je stoeipartijen tijdens je favoriete band.

credits: Alexander van der Wallen

Imminence @ Vulture

De zon hing laag aan de hemel en het festivalterrein was doordrenkt van een zinderende hitte. Het publiek, gehuld in bandshirts en zonnebrillen, stond ongeduldig te wachten. En daar was Imminence, de Zweedse metalcoreband die de lucht leek te splijten met hun eerste akkoorden met de opener Heaven Shall Burn.
Vanaf het moment dat de drums begonnen te roffelen, was er geen ontsnappen meer aan. Imminence nam ons mee op een emotionele achtbaan. De zanger brulde zijn teksten met een intensiteit die je tot in je botten voelde. De gitaristen lieten hun snaren gieren en scheuren, terwijl de bassist en drummer een ritmische storm ontketenden.
Het publiek? Dat was één grote moshpit. Zweetdruppels vlogen in het rond terwijl fans elkaar optilden en meetrokken op de golven van de muziek. De barricades trilden, maar hielden stand. En wij? Wij schreeuwden de teksten mee alsof ons leven ervan afhing.
Imminence speelde hun hits met precisie en passie. Come Hell Or High Water raakte diep, terwijl Desolation ons liet springen alsof we vleugels hadden. En toen, als kers op de taart, kwam The Black – een nummer dat ons allemaal verbond, alsof we samen één waren in die verzengende hitte. Na 45 minuten van pure energie, liet Imminence ons achter, bezweet en buiten adem.

Setlist:

Heaven Shall Burn
Ghost
Continuum
Erase
Come Hell or High Water
Desolation
Infectious
Temptation
The Black

credits: @arnecrdnls

Body Count Ft. Ice-T  @ Eagle

Body Count is een band met een indrukwekkende staat van dienst van meer dan 35 jaar. Ze staan bekend om hun unieke mix van metal, punk en rap. In de Verenigde Staten werden ze berucht door het nummer Cop Killer, en Ice-T is ook bekend vanwege zijn rol als rechercheur in de tv-serie "Law & Order: Special Victims Unit". Het optreden was een explosieve cocktail van energie, rauwe emotie en maatschappijkritiek. Ice-T's scherpe teksten werden kracht bijgezet door de strakke muzikale begeleiding van de band. Hits zoals Manslaughter en Born Dead werden met veel enthousiasme ontvangen door het publiek. De moshpits waren intens en de sfeer was elektrisch geladen. Hoewel sommigen zich afvroegen of de controversiële teksten wel gepast waren, was het optreden van Body Count een onvergetelijke ervaring voor de diehard fans. De band rockte zonder terughoudendheid en bewees waarom ze nog steeds relevant zijn na 35 jaar in de hedendaagse muziekscene. Het hoogtepunt van de set was tijdens het nummer Talk Shit Get Shot, want het dochtertje van Ice-T kwam mee het podium op om te rocken en zingen! Kortom, het optreden van Body Count ft. Ice-T op Jera On Air was een mix van provocatie, passie en pure energie. Of je het nu eens bent met hun teksten of niet, het was een show die je niet snel zult vergeten! 

Get The Shot @ Buzzard

Get The Shot, de Canadese hardcore band, liet een onuitwisbare indruk achter op Jera On Air. Vanaf het moment dat ze het podium betraden, was er geen ontsnappen aan hun furieuze energie. De zanger, met zijn doorleefde stem en getatoeëerde armen, schreeuwde zijn teksten met passie en overgave. Het publiek, een zee van zwetende lijven, bewoog als één geheel op de beukende drums en scheurende gitaren. Moshpits ontstonden spontaan, en stagedivers vlogen door de lucht als ongeleide projectielen. Get The Shot speelde hun bekendste nummers, zoals Deathbound en Blackened Sun, met een intensiteit die je ribbenkast deed trillen. De baslijnen dreunden door je hele lichaam, terwijl de gitaristen elkaar afwisselden in razendsnelle breakdowns. Het hoogtepunt van de set was zonder twijfel Cold Hearted. De zaal leek te exploderen toen de eerste akkoorden klonken. De tekst werd door honderden kelen meegebruld, terwijl de pit zich tot een kolkende massa van ledematen en zweet transformeerde. Na een uur vol adrenaline en chaos verliet Get The Shot het podium na nog enkele foto's te poseren met fans en plectrums uit te delen.

Electric Callboy @ Eagle

De hoofdact van de avond was Electric Callboy, een band die bekendstaat om hun grensverleggende shows en ongebreidelde energie. Ze betraden het podium als ware rockgoden, omringd door een zee van vuur. De vlammen dansten op de maat van de muziek, terwijl de menigte in extase meebrulde met de teksten. Het was een visueel spektakel dat je tot in je botten voelde.Het was niet alleen de muziek die ons betoverde, maar ook de sfeer. Mensen van alle leeftijden, achtergronden en nationaliteiten kwamen samen om te dansen, te lachen en te genieten. Het voelde als een grote familie, verenigd door de liefde voor muziek. Electric Callboy was onze muzikale priester, die ons leidde naar een hogere staat van euforie.Ze lieten ons ook zien dat muziek meer is dan noten en akkoorden; het is een universele taal die harten verbindt en zielen raakt. Het was een enorm verschil met het optreden van twee jaar geleden, onze Duitse tekno goden zijn enorm gegroeid!

Setlist:

Tekkno Train
MC Thunder II (Dancing Like a Ninja)
Spaceman
Hate/Love
Everytime We Touch(Cascada cover)
The Scene
Castrop X Spandau
Arrow of Love
Drum Solo/Kurwa Song(Darude cover)
Hypa Hypa
Parasite
RATATATA(BABYMETAL & Electric Callboy cover)
Let It Go(Kristen Anderson‐Lopez & Robert Lopez cover) (Acoustic, snippet)
I Want It That Way(Backstreet Boys cover) (Acoustic, snippet)
Hurrikan
Fuckboi
MC Thunder
Pump It
Mindreader
We Got the Moves

Het was een enorme mooie start voor de 30ste editie van Jera On Air 2024 samen met het uitmuntende goede weer zat de sfeer er al onmiddelijk tot het einde van de laatste band! Nu was het dan nog tijd voor de Silent Disco die niet zo silent was door het enthousiaste gezang van de festivalgangers!