Review Life of Agony + BillyBio @ De Casino
Op een druilerige dinsdagavond trekken we naar Sint Niklaas, naar de Casino. Nee, niet om ons geld te verspelen aan black jack of roulette. De casino is een iets kleinere, megatoffe concertzaal in hartje Sint Niklaas. Vanavond staat hier Life of Agony geprogrammeerd met in hun kielzog support acts All Hail the Yeti en Billly Bio.
Deuren acht uur, betekent hier effectief deuren acht uur, dus staan we gezellig in de regen te wachten tot een sympathieke kerel toch vindt dat we nat genoeg zijn en toch iets vroeger dan gepland de deuren opent. Droog, warm en met een frisse pint in ons handen vatten we post aan het podium waar om 20:30 stipt All Hail The Yeti de debatten opent. Dit viertal uit Hollywood timmert al meer dan tien jaar rustig aan de metalweg. Het nieuwe album komt pas half november uit, maar daar hebben deze jongens rekening mee gehouden in hun set, want de nummers die zij hiervan brengen beperken zich tot diegene waar we al kennis mee mochten maken. Opener See You Never is er zo één: een nieuwe track die staat als een huis en waar de samenzang van zanger Connor Garritty en de cleane vocalen van bassist Nicholas Diltz perfect samengaan. Een ander nieuw nummer in de set is single Slow Season - een heerlijk groovende track. Ondertussen drumt Ryan “Junior” Kittlitz alsof zijn leven ervan afhangt. Deze jongens eindigen hun prima set met hun vaste afsluiter Mr. Murder. Ik vermoed dat we deze sympathieke bende zeer binnenkort terugzien!
Geen tijd verspillen aan extra soundchecks, geen bullshit, just music. Dat is altijd het motto geweest van William "Billy" Graziadei aka BillyBio. Want inderdaad; BillyBio is wel degelijk de testosteronbom van Biohazard. Hoewel dit voor sommige mensen een verrassing was (ja Chrisje, ik heb het o.a. over jou). Of hij nu bij Biohazard speelt, Suicide City of onlangs nog bij Powerflo, Billy geeft zich altijd 100%. Net zoals bij de vorige band moet het eerste soloalbum van BillyBio nog uitkomen. Maar songs zoals Feed the Fire, No Apologies/No Regrets en afsluiter Freedom’s Never Free, hebben me dunkt een zeer hoog oldschool Biohazard gehalte en doet ons watertandend uitkijken naar de release van Feed The Fire. Maar Billy zou BillyBio niet zijn mochten er geen Biohazard tracks in de set sluipen. How it is werd door een enthousiaste menigte onthaald en wanneer Billy vindt dat het er te rustig aan toe gaat, gooit hij zich te pas en te onpas zelf (met gitaar) in de pit. Ook Authority haalde de set en met A lot to learn sluipt er verrassend een tweede nummer van Mata Leao in de setlist! Het dak gaat er pas echt af wanneer Billy voor Shades of Grey vocale ondersteuning krijgt van niemand minder dan Joey Z zelf! Je ziet Billy volop genieten van dit samenspel. Graziadei huppelt op en neer, met dank aan Justin Bieber voor zijn headset micro! Dat de luidruchtige mensen aan de bar het verhaal i.v.m. Justin Bieber en de headset niet meekregen is hun eigen, onbeleefde schuld en getuigde van weinig respect! Billy beloofde me trouwens persoonlijk dat hij dit voorjaar terugkomt, wanneer we massaal zijn nieuwe album van buiten kennen! (en volgens Ryan “Junior” Kittlitz van All Hail The Yeti, zouden zij misschien terug meekomen).
Tijd voor de headliner: Life of Agony. Nu Mina eindelijk goed in haar vel zit, is een optreden van LOA telkens een heerlijke, intense belevenis! Deze keer was niet anders! Wederom geen nodeloze soundchecks, gewoon beginnen. Niet zoals de laatste tijd met River Runs Red, wel met drie toptracks uit dat album, Through and Through, gevolgd door My Eyes om daarna met Bad Seed het publiek helemaal te overdonderen! River Runs Red blijft dan ook een legendarisch album. Maar deze keer is het niet enkel RRR wat de klok slaagt. Ook Hope en het mooie My Mind is Dangerous van het iets ingetogenere album Soul Searching Sun worden sinds lang weer vanonder het stof gehaald. Joey Z maakte hiervan gebruik om tijdens My Mind uitgebreid te crowdsurfen, uiteraard al solerend met gitaar! Broken Valley wordt om een of andere reden volledig links gelaten, maar van het nieuwe album staat o.a. A New Low wel als een huis! Nieuwe drumster Veronica Bellino mag tijdens Lost at 22 haar kunsten even etaleren en wij zijn onder de indruk (niet enkel van het drumspel). Tussendoor werd het publiek regelmatig bedankt omdat dit optreden het eerste was dat binnen de 24 uur was uitverkocht, het deed de band(s) duidelijk deugd! De kers op de taart moet dan nog komen. De LOA familie laat Billy Graziadei opdraven om Punishment te zingen. Een nummer dat we eigenlijk verwachtten in de set van BillyBio, maar hier zeker ook op zijn plaats was. Billy speelde zijn gitaarpartijen terwijl hij letterlijk op onze schouders rechtstond om zich dan door het publiek te laten meevoeren. De heerlijke symbiose tussen Biohazard en Life of Agony bereikte hier echt zijn climax! Billy mocht ook nog Method of Groove meebrullen. Daarna zette LOA een zeer strakke eindsprint in met Underground en een retestrakke versie van River Runs Red. Ik keek rondom mij en zag alleen maar blije gezichten en natte, zwetende lijven! De mensen in het publiek kregen wat ze hoopten; één van de beste optredens van dit jaar!
Bekijk ook het photo report.
Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!