Review Metal Female Voices Fest X - dag 3

Datum: 
zondag, 21 oktober, 2012

Het Metal Female Voices Fest was dit jaar aan hun tiende editie toe, een verjaardagseditie zeg maar. Met een veelzijdige line-up was er voor ieder wat wils. Dit jaar bleken echter vooral de headliners de affiche recht te houden, met her en der een uitzondering of verrassing.

De derde en laatste dag van MFVF begon later dan de dag ervoor. Dat deze dag minder spectaculair ging worden, was al van op voorhand geweten. Er kwam minder volk opdagen want geef toe, headliner Epica heeft ondertussen elke MFVF ganger al gezien. Het was dan ook al de achtste passage van deze band op het festival. Een andere headliner was echter niet in te denken op deze verjaardagseditie van MFVF, ze moesten er gewoon staan want met hen begon het allemaal op de allereerste editie toen nog in Ten Weyngaert, Vorst. Van een geëvolueerd en gegroeid festival gesproken!

Het Belgische Valkyre mocht starten, maar had lang niet veel publiek om voor te spelen. Zo vroeg op de dag kreeg het aanwezige publiek wel al een verrassing. Naar horen zeggen (en gezien het aantal mensen aan de signeersessie achteraf) zette November 7 een uitstekende prestatie neer. Niet alleen muzikaal maar ook op vlak van show aankleding, met een grote banner op de achtergrond en een lichtbord waar 'N 7' flikkerde in verschillende kleuren, het oog wou ook wat. Ze zullen heel wat fans gemaakt hebben.

Meden Agan speelde hierna, Eve's Apple Iliana mocht eindelijk met haar eigen band op het podium komen. Maar net als de drie voorgaande bands gemist. Zij kregen blijkbaar wel een Metal Female Voices Fest award, namelijk voor de beste coverart.

69 Chambers was de eerste Festivalblog-start. Voor hen de tweede maal dat ze op MFVF stonden, ze waren samen met Delain gekomen vermits ze samen op tour waren. Deze dame en twee heren spelen een heel andere stijl dan de voorgaande bands, meer rock achtig, gewoonweg ruiger. Deze keer hadden ze meer materiaal om voor het publiek te spelen, met hun nieuwste album Torque. Dat klonk goed, samen met enkele oudere nummers zoals 'The Day of the Locust', een deuntje dat in het hoofd blijft hangen. Ook het strakke leren pakje van de zangeres zal menig man in de zaal bekoord hebben.

De kleine bands waren voorbij, Trillium maakte hier de grens. Deze band heeft met slechts één album nog niet veel bewezen, maar als je weet dat Amanda Somerville de frontvrouw is hoeft dat ook niet. 'Alloy' bevat goeie nummers en dit kwam live ook goed over. Ze moesten er wat in komen zo bleek, want naarmate de set vorderde, verbeterde het. Er was ook een ode aan de overleden toetsenist van de band, waarbij de nieuwe even werd voorgesteld. Met Amanda achter de microfoon (ze is tevens het brein achter de band) kan het gewoon niet mis gaan, ze was wellicht de beste zangeres van deze dag, alleen te evenaren met Simone Simons van Epica. Al zal iedereen hier een eigen mening over hebben. Niettegenstaande kan er niets slecht over haar zangprestaties gezegd worden en bespeelt ze het publiek als geen ander.

Sarah Jezebel Deva is misschien het best bekend van haar dienstverlening bij Cradle of Filth. Vroeger had ze ook de band Angtoria, maar die staat momenteel op stop. Sinds enkele jaren focust ze zich op haar eigen band (onder haar naam) en ook zij kwam voor de tweede keer naar MFVF. Ook zij had een nieuw album uit dat ze aan het publiek kon voorstellen, genaamd ‘The Corruption of Mercy’. Een uitschieter was dit niet, maar lang niet slecht.

Met het Noorse Trail of Tears kregen we het eerste energieke optreden van de dag. Ze hebben al meermaals op het festival gespeeld en telkens lijken ze beter te doen. Hoewel het festival om female voices gaat, draait deze band toch vooral om grunter en mastermind Ronny Thorsen. Wat een fantastische stem heeft hij. Huidig zangeres Cathrine Paulsen lijkt haast bijzaak.

Ze speelden zeer veel nummers van ‘Bloodstained Endurance’, het album waarmee ze zich enkele jaren geleden opnieuw op de kaart zetten. Ergens in 2013 komt een nieuw album uit, waarvan ze nu al de titeltrack brachten. Dit werd ingeleid door een korte clip op het scherm aan de zijkant van het podium. Trail of Tears lijkt hiermee verder te gaan op het elan dat hun laatste album kenmerkt: stevige symfonische metal met gothic en black metal invloeden. Iets dat alleen maar kan toegejuicht worden.

Wie ook beter geworden waren, was Diabulus in Musica. Muzikaal zijn ze een grote stap vooruit gegaan wat op hun tweede album 'The Wanderer' (lees een review hier) al duidelijk was. Jammer genoeg geen gastoptreden van Mark Jansen, die op het album een deel van de grunts op zich neemt. Nu, niet zo erg, de huidige grunter in de band deed dat lang niet slecht! Het enige negatieve dat hier kan gegeven worden, is de monotone klassieke stem van zangeres Zuberoa Aznárez. Maar opnieuw, meningen zullen verschillen vermits de band heel wat aanhang had, zowaar het meeste publiek tot nu toe op deze dag. Benieuwd wat ze in de toekomst nog zullen realiseren! Diabulus in Musica kreeg ook een Metal Female Voices award, de 'Best video' voor hun clip 'Sceneries of Hope'. Hopelijk wordt een volledige lijst door de organisatie binnenkort gepubliceerd.

Xandria maakte in september de keuze om in zee te gaan met Manuela Kraller, de voormalige zangeres van Haggard. Dat deze beslissing de band geen windeieren legde, toonde hun optreden op MFVF duidelijk aan. Hoewel zondag gekenmerkt stond als de ‘mindere’ dag, stond Xandria meer dan terecht op een tweede plaats op de affiche.

Hun bombastische muziek, afgewerkt met de prachtige stem van Manuela, bracht opnieuw sfeer in de Oktoberhallen. Er waren maar twee minpuntjes aan het hele optreden: vooreerst het geluid, dat toch wel opnieuw een werkpunt voor de organisatie blijkt te zijn; het moest zijn dat er schijnbaar iemand gitaar speelde, maar qua geluid was daar niet veel van te merken. Er leek af en toe ook een stekker niet goed te zitten, want geruis en af en toe een doffe knal was te horen. Wat punt twee betreft, de overgangen tussen de melodieën zijn niet altijd even optimaal, maar dit is slechts een detail. Xandria heeft duidelijk zijn plaats in de (sub)top van de female fronted bands veroverd en zal er nog lang blijven als ze zo verder doen. Het was wel een zeer opmerkelijke setlist. Deze bestond namelijk bijna integraal uit het nieuwe album ‘Neverworld’s End’ (lees een review hier) op twee nummers na: ‘The End of Every Story’ en ‘Ravenheart’ als afsluiter.

Voor diegenen die nog twijfelden heeft Xandria duidelijk aangetoond dat aanwezig zijn in Muziekcentrum Trix op 6 november, wanneer ze optreden met Kamelot, gewoonweg een must is. Festivalblog zal in elk geval aanwezig zijn, meer info hierover is hier te vinden.

De ondertussen al traditionele afsluiter van MFVF was Epica. In tegenstelling tot hun nogal teleurstellende doorgang op PPM Fest eerder dit jaar in april, hadden Simone en co. er dit keer wel zin in. De band had besloten niet te veel nieuw werk te spelen en had een uitgebalanceerde setlist opgesteld. Veel verrassingen of speciale showelementen waren er niet, wel The Phantom Agony in feestversie ter ere van deze tiende verjaardag. Dit ontlokte dan ook menigeen een niet alledaags dansje.

Prachtige vocalen, hevige grunts, stevig gitaar - en dito drumwerk, afgekruid met dat schitterende bombastische. Ook na tien jaar staat Epica als een huis. Het publiek ging zoals nooit tevoren op deze dag uit hun dak. Althans op de in de voorgaande review al eerder genoemde fotografen na… Die stonden erbij en keken ernaar, of althans van door hun gigantische cameralenzen. Wat een sfeer bedervers toch.

Een oproep echter aan de organisatie: Epica is bijna altijd goed en lokt veel volk, maar er zijn nog andere female fronted metalbands die een headliner positie kunnen krijgen. Verandering van spijs doet eten en een huisband mag dan misschien goed zijn voor De Laatste Show, het is niet optimaal voor een festival dat toch wel een voortrekkersrol kan en zou moeten spelen. Lacuna Coil was in dat opzicht een aangename afwisseling. Benieuwd hoe volgend jaar de affiche er zal uitzien! Festivalblog wacht in elk geval rustig af, op naar de elfde editie van dit unieke en sfeervolle festival!

Lees ook de reviews van dag 1 en dag 2.

Voor meer foto's, klik hier.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!