Review Pianos Become The Teeth @ JC Kavka

Zondag 25 januari zette JC Kavka zijn deuren open voor Pianos Become The Teeth.

New Native, Newmoon, Silver Snakes en Pianos Become The Teeth; genoeg redenen om op een koude zondagavond af te zakken naar Antwerpen, meer bepaald naar Oudaan 14, beter bekend als JC Kavka. Voor slechts €10 voorverkoop en €13 aan de kassa werd ons een avond vol muzikale hoogtepunten beloofd. Belofte maakt schuld dus de verwachtingen waren hoog.

De avond begon met New Native gevolgd door Newmoon en laten we eerlijk zijn, dit was slechts een opwarmer waar we niet echt warm van werden. Newmoon begon vrij sterk maar liet het na 2 nummers afweten. Instrumentaal is het oké, maar het moet interessant blijven. De grote ontdekking van de avond was misschien wel Silver Snakes. De rockers uit Los Angeles brachten de juiste sfeer met zich mee en wekten met hun krachtige nummers onze interesse. Zeker de moeite waard om eens op te zoeken!

Maar hoe positief verrast we ook waren door Silver Snakes, hiervoor waren we niet gekomen. Twintig minuutjes later dan gepland vloeiden de eerste noten van Pianos Become The Teeth door de zaal. Op dit moment hebben we zitten wachten sinds de aankondiging van het evenement (al heel lang dus). De band uit Baltimore opende met Ripple Water Shine, wat ook de opener is van hun laatste nieuwe, uiterst geniale album 'Keep You'. Er werd wat kritiek gegeven op het album wegens het feit dat 'er niet meer geschreeuwd werd'. Dit klopt ja, maar frontman Kyle Durfey bewijst dat hij ook kan zingen en dat er geen 'geschreeuw' nodig is om gehoord te worden. Het was afwachten of het live zo goed zou klinken als op het album maar al snel was iedereen ervan overtuigd dat dit wel het geval was.

Ook met April en Late Lives bewezen ze dat ze wel degelijk een publiek kunnen bereiken zonder al te veel decibels. Maar wat zou Pianos Become The Teeth zijn als ze alleen hun nieuwe nummers zouden spelen? Goed, zeker, maar niet compleet. Alsof ze onze gedachten konden lezen ging de avond verder met I'll Be Damned en Good Times, vooral bij de laatst genoemde verloren de trouwe fans het echt helemaal. Enkele nummers later verloor iedereen het door het hartverscheurende en hartverwarmende I'll Get By. Ze gaven ons geen tijd om te bekomen want afsluiten deden ze met Repine en Hiding. Het ligt dus voor de hand dat er hier en daar toch een traantje werd weggepinkt (no shame). Net toen we dachten dat het voorbij was, kwam de hardste klap van de avond. Alsof de 'pré-afsluiter' al niet emotioneel verwoestbaar genoeg was, kwamen ze op de proppen met Say Nothing, een 7 minuten lang durende hartaanval. Traantjes die de afgelopen uren nog konden worden weggepinkt waren nu duidelijk zichtbaar. En waarom zouden we ze ook moeten verbergen? Woorden schieten tekort om uit te drukken hoe voelbaar de emoties waren die ons plots overvielen en waar niets aan te doen viel.

We zouden kunnen zeggen dat dit een geniaal optreden was maar dat zou maar zwak zijn uitgedrukt. Dit was meer dan gewoon een optreden, dit was een unieke ervaring. Stilaan liep de Kavka leeg en zo voelden we ons ook. Deze avond was uitputtend en emotioneel verpulverend maar het was het waard. Muziek op het niveau van Pianos Become The Teeth is het waard om gevoeld te worden.