Review Summer Breeze Open Air 2018: vrijdag 17 augustus

Datum: 
vrijdag, 17 augustus, 2018

De festivalzomer loopt stillaan ten einde en terwijl België zich klaarstoomde voor Pukkelpop trok GigView alweer de grens over. Deze maal naar het Duitse Dinkelsbühl waar de inmiddels 21ste editie van Summer Breeze Open Air doorging. Een veelzijdige editie waar Powerwolf, Arch Enemy, Trivium, Papa Roach en talrijke andere bands het beste van zichzelf gaven gedurende 4 dagen. Lees het verslag van de derde festivaldag.

 

Dag drie van Summer Breeze en wederom konden we weer enkele kleppers aanschouwen, het ging een dag worden van ups en downs, met aangename verrassingen en ook wat teleurstellingen.

De opener van de dag, Annisokay (uitgesproken Ann Is Okay) speelde een thuismatch vandaag en dat was zelfs op dit vroege uur duidelijk te merken aan het opgedaagde publiek. Deze band verraste twee jaar geleden met het sterke 'Devil May Care' en bracht net vandaag hun inmiddels vierde album 'Arms' uit. Uit dat nieuwe album kregen we aan de mainstage alvast het nummer Coma Blue te horen. Laat ons hopen dat deze band ook ons land eens aandoet want deze post-hardcore band willen we best in een zaal ook eens onder de loep nemen. Hun set hier onder een stralende zon gaf alvast redenen genoeg om te glimlachen. Wisten jullie trouwens dat de bandnaam is geïnspireerd door het Michael Jackson nummer Smooth Criminal?

Terwijl gisteren Alexx Wesselsky en Noel Pix hier stonden met Eisbrecher was het vandaag de beurt aan hun vroegere band Megaherz om de industrial klanken de weide in te sturen. Als een ware electronische golf raasde de band over het publiek dat uitzinning reageerde op de electronische beats. Net als bij Eisbrecher en talrijke andere bands uit de "Neue Deutsche Liebe" is het vergelijk met Rammstein nooit ver weg. Maar laat ons eerlijk zijn, Rammstein blijft door hun shows toch een paar categoriën hoger spelen ondanks dat Megaherz ook wel weet te knallen.

We bleven vandaag veelal aan de main stage plakken en zo ook voor de volgende band Northlane. Deze Aussies brengen progressieve metalcore die de moshers en circle-pitters naar voor stuwde. Melodisch maar ook weer snoeihard uithalend, dat zijn de hoofdingrediënten van deze band, en dat smaakte overduidelijk bij het losgeslagen publiek. Een sjaaltje of buff voor de mond is geen overdreven luxe met het stof dat werd rondgestampt.

Amaranthe is dan weer van een andere orde. Deze female-fronted metalband, waarbij het voor de mannen vooral uitkijken is naar Elize Ryd, was de volgende om het hoofdpodium in te palmen. Teleurstellen doet deze band zelden en ook hier liet de band horen en zien dat ze over een aantal sterke zangers beschikken. Want niet enkel Elize Ryd neemt de vocalen voor haar rekening, ze wordt hierin bijgestaan door Henrik Englund die vooral de grunts voor zijn rekening neemt en Nils Molin, pas sinds vorig jaar bij de band maar al overduidelijk een deel van de band. Op 28 oktober speelt deze band trouwens nog in het voorprogramma van Powerwolf in onze eigenste AB, allen daarheen.

Tijd dan voor wat rock 'n' roll op de mainstage en ondanks dat dit een metalfestival is, werd Danko Jones toch met open armen ontvangen. De sfeer zat er goed in en de interactie met het publiek liep heel vlot. Zo werd er enthousiast gereaggeerd op Danko's vraag of metalheads van rock 'n' roll houden. Ja, dat deden ze.

De grootste teleurstelling van de dag kwam van het Duitse J.B.O. (James Blast Orchester), onbegrijpelijk wat de Duitsers hier zo geniaal aan vinden. Ok, het was grappig om zien hoe de weide volliep met het in het roze gehulde metalheads maar muzikaal stelde het bitter weinig voor. De eigen interpretaties van bekende nummers deed ons snel snakken naar iets anders.

Een andere teleurstelling was Saltatio Mortis. Wederom een Duitse band die door het chauvinisme hier aanwezig op handen werd gedragen. De medieval rock die de band speelt kon ons op geen enkel moment overtuigen en al snel vertoefden we in de vip om ook de inwendige mens wat te gaan versterken.

Inmiddels overtrok de weide met donkere dreigende wolken en was het bang afwachten of we regen gingen krijgen. Tijdens het wachten op Doro gingen dan de hemelssluizen volledig open. Hoe een optreden volledig in het water kan vallen want ik repte me met nog enkele fotografen weg. Later zou blijken dat deze regenbui nog een onaangename verrassing in petto had. In plaats van Doro trokken we dan maar naar de Camel Stage waar Alien Weaponry speelde. Deze band kon de teleurstelling van de regen volledig wegspoelen. Dit jonge drietal uit Nieuw-Zeeland speelt thrash metal met invloeden uit de aboriginal cultuur van hun land. Zo worden veel van hun tracks gezongen in Maori of andere inheemse talen. Zeker de moeite waard om te beluisteren en geen paniek, ze hebben ook Engelstalige nummers die iets vlotter mee te zingen zijn.

Op de Breeze Stage was het moment van Trivium dan gekomen. Trivium hebben over de jaren heen enorm veel vooruitgang geboekt, muzikaal maar ook als band. Matthew Heafy is uitgegroeid tot een echte frontman en met zijn vaak uitgestoken tong ook een lieveling van de fotografen. Het grootste bewijs van hun vooruitgang is hun meest recente album 'The Sin And The Sentence'. De set was heel gevarieerd en gaf een goed overzicht van hun verschillende albums en steeds veranderende stijlen. Van heavy metal naar thrash en zelfs metalcore, van alles heeft deze band al eens geproefd en het smaakte duidelijk. De band bracht hun nummers met veel overtuiging en namen de fans zonder meoite op sleeptouw doorheen hun strakke show.

Afsluiten deden we deze festivaldag met Counterparts op de Camel Stage. Met hun recentste album 'You're Not You Anymore' konden ze op heel wat positieve kritieken rekenen en ook live hebben we niks dan lof voor deze band. De hardcore die deze band brengt is snedig maar ook melodisch waardoor je direct in feestmodus wordt gebracht. Terwijl de tol van dag drie duidelijk voelbaar was gingen we, na we nog enkele songs van Arch Enemy meepikten, terug naar de vipcamping waar de regen mijn wagen en tentje al iets meer toonbaar hadden gemaakt.

Goed proberen slapen want morgen is er de laatste dag en moeten we er weer vol tegenaan. 

Bekijk alle foto's in het photo report.

Categorie: 

Beluister onze Spotify GigView on tour playlist!