Review Textures @ 013

Textures is opnieuw aan de slag. Ze brachten begin deze maand hun nieuwste album ‘Phenotype’ uit en onder de ‘Ocean Collide tour’ brengen ze dit album aan de man. Na een uitverkocht Bibelot was het de beurt aan de 013 in Tilburg. 

Textures hadden twee lokale support bands om voor hen te openen. Zoveel was duidelijk bij Unchained Reality, de zanger droeg namelijk een t-shirt met daarop de tekst Tilburg till I die. Hij verwelkomde het publiek in hun eigenste muziektempel. Met hun thrashy gitaarriffs moesten ze het publiek opwarmen. Denk een beetje in de richting van een Nederlands Evil Invaders, maar nog niet zo actief. Het publiek keek toe maar meer dan headbangen zat er voorlopig nog niet in. Ze deden nochtans goed hun best, de vocals pasten perfect bij de muziek die lang niet ging vervelen, wat met een support band soms wel eens kan gebeuren. Zoek hun self-titled debuutalbum maar eens op. Met mondjesmaat liep de Jupiler zaal steeds voller, waardoor de band toch nog een fijne opkomst had.

Pelgrim daarna was van een heel ander genre. Metalcore met hier en daar een prog invloed. De Tilburgse band presenteerde hun debuut album ‘Ephemera’. Sinds 2011 zijn ze aan de slag om hun eigen muziek te maken, waarbij ze Textures opgeven als een van hun invloeden. Hier ging het er harder aan toe. De eerste moshpits werden ingezet en zowel het publiek als de band vermaakte zich. De snelle gitaarriffs wisselden af met tragere breakdowns terwijl zanger Wouter Zaman diep gruntte.

Ondertussen was de 013 goed opgewarmd. Er werden gordijnen dichtgetrokken om het podium te verbergen tot Textures opkwam. De band bestaat heden ten dage uit vaste waarden Bart Hennephof (gitarist) en Stef Broks (drummer), toetsenist Uri Dijk, gitarist Joe Tal, bassist Remko Tieleman en zanger Daniël De Jongh. Allemaal hebben ze bijgedragen tot de creatie van ‘Phenotype’, het eerste deel van een dubbel conceptalbum. De focus lag deze avond natuurlijk op dit nieuwe album, wat een meer dan uitstekend album is, maar enkele oudere nummers moesten fangetrouw ook gespeeld worden.

De muziek van Textures zit vol met verschillende muzikale elementen. Van brutale, keiharde metal met ferme screams en diepe grunts tot melancholische, melodische passages. Dit is in ‘Phenotype’ nog meer het geval, het was dan ook vooral uitkijken naar de nieuwe nummers. Oceans Collide toonde meteen de zware kant van Textures hun muziek, waar  zanger Daniël zijn strot opentrekt vanaf de eerste seconde. Het bevat echter ook meer progressieve melodieën en clean zang, breakdowns en tempowisselingen. Een andere zijde van de medaille was bijvoorbeeld New Horizons, dat veel melodischer is. Dat werd dan weer opgevolgd door Shaping a Single Grain of Sand, dat brutale straight-in-your-face death metal met progressieve invloeden brengt. Wat een knaller van een song, het publiek kon het ten zeerste smaken, zij waren massaal aan het headbangen en ook de moshpit stond niet stil. Maar ook oldies zoals Swansong kreeg de opgedaagde mensenmassa in beweging.

Het was niet de hele avond beuken, we kregen ook een emotioneler moment voorgeschoteld, aldus zanger Daniël. Met Zman werd de spotlight op toetsenist Uri gezet. Hij speelde volledig live dit piano-nummer op zijn keyboard. Het is eigenlijk een grote intro op de Timeless, dat veel variatie biedt met zowel rustige als zwaardere melodische stukken, die samen met de clean vocals een melancholische, emotionele sfeer creëren. Merkbaar was wel dat het publiek even leek stil te vallen. Dit werd snel tot een ommekeer gebracht met nog enkele songs zoals het energieke Drive, Regenesis of Laments of an Icarus. Met alweer een grote opkomst lijkt Textures klaar om op grotere podia te gaan spelen. ‘Phenotype’ draagt alleen maar bij aan het succes.

Bekijk ook het fotoverslag.